Η τραυματισμένη εφηβεία ενός 17χρονου που είδε τους φίλους του να πεθαίνουν
07:21 - 09 Νοεμβρίου 2019
Κάθε άνθρωπος και μια ιστορία. Οι ιστορίες των προσφύγων, όμως, από όποιο σημείο της γης κι αν προέρχονται, αγγίζουν τις πιο ευαίσθητες χορδές. Ιδιαίτερα όταν ο αφηγητής τους, είναι ένα παιδί.
Βρήκαμε τον Μαχμούτ, έναν έφηβο 17 χρόνων από τη Συρία, στο χώρο υποδοχής στην Κοκκινοτριμιθιά, λίγα εικοσιτετράωρα αφότου έφτασε στην Κύπρο. Ήρθε ασυνόδευτος, όπως δεκάδες άλλοι ανήλικοι.
«Ήρθα από τη Συρία χωρίς τους γονείς μου. Είναι ο αδελφός μου στην Κύπρο και ήρθα να τον βρω. Οι γονείς μου πλήρωσαν 5 χιλιάδες δολάρια», λέει και περιγράφει το επικίνδυνο ταξίδι προς την Κύπρο. Ένα ταξίδι, από το οποίο δεν πίστευε ότι θα βγει ζωντανός. «Ήταν πολύ επικίνδυνο το ταξίδι στη θάλασσα. Κινδυνεύσαμε. Όποτε είχε κύματα κτυπούσαμε στη βάρκα. Φοβηθήκαμε όλοι πολύ. Νομίζαμε θα πεθάνουμε», λέει.
Η κουβέντα, μοιραία, έρχεται στον πόλεμο, στις εικόνες που αντίκρισε και στις αγωνιώδεις προσπάθειές του να γλιτώσει από τους βομβαρδισμούς. Το χωριό του όπως, λέει θλιμμένος, έχει καταστραφεί έπειτα από απανωτούς αεροπορικούς βομβαρδισμούς. «Σκοτώθηκαν πολλοί φίλοι και συγγενείς μας», αναφέρει και θυμάται έναν βομβαρδισμό, από τον οποίο μόλις γλίτωσε. «Μαζί με τους φίλους μου παίζαμε ποδόσφαιρο, σε γήπεδο της γειτονιάς. Ήμασταν τριάντα άτομα. Ξαφνικά βομβάρδισαν την περιοχή. Έξι φίλοι μου σκοτώθηκαν. Αρκετοί τραυματίστηκαν. Εγώ μαζί με κάποιους μόλις είδαμε το αεροπλάνο και αρχίσαμε να τρέχουμε και κρυφτήκαμε στη γειτονιά. Μόλις που προλάβαμε. Κάποιοι, όμως, δεν πρόλαβαν», ανέφερε φανερά ταραγμένος. «Φοβήθηκα πολύ. Λυπήθηκα πολύ για αυτούς που πέθαναν. Μόλις που γλίτωσα».
Θυμάται τις μέρες που πέρασαν χωρίς φαγητό με την οικογένειά του. «Οι γονείς μου δεν δουλεύουν. Έχουν χωράφια αλλά δεν μπορούσαν να τα καλλιεργήσουν. Είχε μέρες που δεν είχαμε να φάμε. Μπορούσε να περάσει μία εβδομάδα, ένας μήνας που δεν τρώγαμε κανονικό φαγητό. Τρώγαμε μόνο μπαγιάτικο ψωμί και πίναμε νερό. Ήταν δύσκολο».
Πλέον νοιώθει ασφαλής και ευχαριστεί την Κυπριακή Δημοκρατία που τον δέχθηκε. «Εύχομαι και τα άλλα παιδιά στη Συρία, να μπορέσουν να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Είναι πολύ δύσκολα εκεί. Ήμαστε έξι αδέλφια. Ελπίζω να καταφέρουν να ξεφύγουν και τα άλλα μου αδέλφια ,Μου λείπει πολύ η οικογένειά μου, αλλά προτίμησαν να με στείλουν στην Κύπρο να βρω τον αδερφό μου, για να είμαι ασφαλής».
Ο στόχος του όπως αναφέρει, είναι να πάει σχολείο στην Κύπρο έτσι ώστε να μπορέσει να σπουδάσει. «Θέλω να γίνω δάσκαλος. Αγαπώ το σχολείο, αλλά στην περιοχή μου έκλεισε. Δεν μπορούσα να πάω. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα μαθηματικά». Όταν γίνει δάσκαλος, θέλει όπως λέει, να επιστρέψει στη Συρία και να διδάξει εκεί.
Σε πολλές περιοχές της Συρίας, όπου μαίνεται ο ανταρτοπόλεμος, τα σχολεία παραμένουν κλειστά παρά τις προσπάθειες των Διεθνών Οργανισμών και των μη κυβερνητικών οργανώσεων.
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από το 2011, όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία, έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 370.000 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 112.623 ήταν άμαχοι. Ανάμεσά τους περισσότερα από 21.000 παιδιά και 13.000 γυναίκες.
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από το 2011, όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Συρία, έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 370.000 άνθρωποι, εκ των οποίων οι 112.623 ήταν άμαχοι. Ανάμεσά τους περισσότερα από 21.000 παιδιά και 13.000 γυναίκες.
Ο απολογισμός είναι ακόμα πιο τραγικός, εάν προστεθούν τα εκατομμύρια όσων έχουν εκτοπιστεί από την πατρίδα τους, δημιουργώντας το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Infographic: Οι αριθμοί εκπέμπουν SOS για το μεταναστευτικό
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Infographic: Οι αριθμοί εκπέμπουν SOS για το μεταναστευτικό