Η πολιτική… επένδυση στα «τζάμπα έξοδα» της τριμερούς

O τέως διαπραγματευτής της τουρκικής πλευράς Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του εκμυστηρεύτηκε πως «πάμε μάταια, τζάμπα έξοδα», αναφερόμενος στην τριμερή συνάντηση με τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και τον Μουσταφά Ακιντζί στο Βερολίνο.
 
Είτε λέει αλήθεια είτε λέει ψέματα ο Ταλάτ, η ουσία είναι πως είπε κάτι που σκέφτονται πάρα πολλοί εμπλεκόμενοι και παρατηρητές του Κυπριακού: Ότι η συνάντηση της 25^ης Νοεμβρίου είναι εξαιρετικά χαμηλών προσδοκιών και θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στη Λευκωσία, αν δεν θεωρείτο χρήσιμη η παρουσία του Γ.Γ.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Μάταια πάμε Βερολίνο, τζάμπα έξοδα»-Τι υποστηρίζει ο Ταλάτ ότι του είπε ο ΠτΔ
 
Όλοι, άλλωστε, γνωρίζουν, πως από το συγκεκριμένο ραντεβού δεν μπορεί να προκύψει επανέναρξη των συνομιλιών. Αφενός επειδή η Τουρκία συνεχίζει τις πειρατικές της ενέργειες στις κυπριακές θάλασσες και αφετέρου γιατί στα κατεχόμενα θα πραγματοποιηθούν τον Απρίλιο παράνομες «εκλογές». Και κυρίως επειδή δεν υπάρχει καμία απολύτως ένδειξη, που να δείχνει πρόθεση υπερπήδησης της εμπλοκής που έχει προκύψει στη συνομολόγηση των όρων αναφοράς.
 
Δημιουργείται, συνεπώς, το ερώτημα, γιατί φτιάχνουν οι πρωταγωνιστές και οι αντιπροσωπείες τους βαλίτσες για τη Γερμανία. Η απάντηση δεν είναι μία, καθώς σχετίζεται με τις ξεχωριστές ατζέντες που έχει ο κάθε ένας από τους τρεις, και κυρίως με το «φαίνεσθαι», παρά με την ουσία του Κυπριακού.
 
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας διάγει μία περίοδο στην οποία το Κυπριακό σαφώς και δεν βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του. Και δέχεται επικρίσεις, παρόλο που αυτήν την κατάσταση την προκάλεσε και την συντηρεί η Τουρκία και όχι ο ίδιος. Παρά ταύτα, δεν νοείται –ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό- ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην προσπαθεί να οδηγήσει το Κυπριακό σε επίλυση, κι έτσι θα πρέπει, τουλάχιστον, να δείχνει ότι από πλευράς του γίνονται όλες οι απαραίτητες ενέργειες.
 
Βρισκόμαστε στην φάση εκείνη του πολιτικού ημερολογίου που προσφέρεται για προώθηση μεταρρυθμίσεων στην εσωτερική διακυβέρνηση, πριν πλησιάσουν απειλητικά οι βουλευτικές εκλογές και οι προτεραιότητες και κυρίως οι αντιστάσεις των κομμάτων ευθυγραμμιστούν με την κάλπη. Γι’ αυτό και αυτή την περίοδο επενδύει σημαντικά σε αυτόν τον τομέα. Είναι γνωστό ότι η αντιπολίτευση σπάνια είναι πρόθυμη να του κάνει αυτού του είδους τα χατίρια, ενώ βρίσκεται μαζί του σε σύγκρουση για το Κυπριακό, γι’ αυτό και μία συνάντηση από την οποία σχεδόν κανένας δεν αναμένει τίποτα βολεύει τον Νίκο Αναστασιάδη.
 
Για τον Μουσταφά Ακιντζί το Κυπριακό αποτελεί ζήτημα πολιτικής επιβίωσης. Τον Απρίλιο του 2020 στα κατεχόμενα θα πραγματοποιηθούν παράνομες «προεδρικές εκλογές» και επιθυμεί να κόψει ξανά πρώτος το νήμα. Η πολιτική καριέρα του Ακιντζί, ωστόσο, εξαρτάται από το Κυπριακό. Και όσο δεν υπάρχει κάτι σε εξέλιξη στο Κυπριακό, απειλείται η ίδια η πολιτική του καριέρα. Γι’ αυτό και μεταβαίνει στο Βερολίνο με βασικό στόχο να δημιουργήσει κάποιου είδους προσδοκία για μελλοντική συνέχιση των διαπραγματεύσεων, μετά τις παράνομες «εκλογές».
 
Το περιθώριο κινήσεων του Ακιντζί είναι περιορισμένο. Η Τουρκία επιθυμεί οι όροι αναφοράς και, συνεπώς, το ενδεχόμενο επανέναρξης των συνομιλιών, να ξεκαθαρίσουν σε επίπεδο πενταμερούς. Επιδιώκει να προηγηθεί συζήτηση για την ίδια τη βάση της λύσης, κάτι εξαιρετικά ξένο προς τον Μουσταφά Ακιντζί, ο οποίος προσωπικά παραμένει ένθερμος υποστηρικτής της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
 
Αυτή η απόσταση τον βολεύει εξαιρετικά προεκλογικά, καθώς, όπως επισημαίνουν δημοσκόποι στα κατεχόμενα, όταν φαίνεται ότι βρίσκεται σε σύγκρουση στην Τουρκία, τα ποσοστά του ανάμεσα στους Τ/κ ανεβαίνουν. Στόχος του, συνεπώς, είναι, μέσα από την τριμερή συνάντηση, να καλλιεργήσει την εικόνα πως ο ίδιος διαφοροποιήθηκε σε κάποιο βαθμό από τη γραμμή της Άγκυρας, επενδύοντας, με αυτό τον τρόπο, σε επανέναρξη του διαλόγου και να το εξαργυρώσει στην παράνομη κάλπη.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Μουδιασμένη πάει η ελληνοκυπριακή πλευρά στο Βερολίνο για την τριμερή
 
Το λιγότερο ενδιαφέρον γι’ αυτή την συνάντηση έχει ο οικοδεσπότης της. Ο Αντόνιο Γκουτέρες, όπως και οι προκάτοχοί του, θεωρούν το Κυπριακό έναν μόνιμο μπελά για τα Ηνωμένα Έθνη. Προφανώς γνωρίζει ότι οι συνθήκες δεν ευνοούν την επανέναρξη του διαλόγου. Και «κάηκε» στην Ελβετία, όταν η προσωπική του εμπλοκή σηματοδότησε άλλο ένα ναυάγιο, καθώς ηγήθηκε μίας μη ορθά προετοιμασμένης διαδικασίας και ξέρει πως, αυτή τη στιγμή, με το Κυπριακό στον αναπνευστήρα εδώ και πάρα πολλούς μήνες, ουσιαστικά δεν υπάρχει σχεδόν καμία προετοιμασία.
 
Όμως ο Οργανισμός πάσχει από σοβαρά οικονομικά προβλήματα το τελευταίο διάστημα και θα πρέπει να φαίνεται πως οι αποστολές που χρυσοπληρώνει έχουν κάποιο σκοπό. Έτσι, ο Γ.Γ. προσπαθεί ή τουλάχιστον δείχνει ότι προσπαθεί…