Οι αποστάτες, οι... μεταγραφές και οι μοναχικοί καβαλάρηδες
07:03 - 31 Οκτωβρίου 2019
Μετά από δεκαεννέα μήνες ως ανεξάρτητη βουλευτής, η Άννα Θεολόγου, ανακοίνωσε χθες το νέο κόμμα που ιδρύει, υπό την επωνυμία «Ανεξάρτητοι».
Η βουλευτής, η οποία είχε εκλεγεί στις βουλευτικές εκλογές του 2016 με τη Συμμαχία Πολιτών του Γιωργου Λιλλήκα, είχε αποφασίσει να διαχωρίσει τη θέση της από το κίνημα, τον Φεβρουάριο του 2018, καθώς διαφώνησε με την απόφαση για ψήφο κατά συνείδηση στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών. Τότε η κ. Θεολόγου, θεωρούσε ότι η Συμμαχία Πολιτών έπρεπε να υποστηρίξει την υποψηφιότητα Σταύρου Μαλά.
Στο παρελθόν, υπήρξαν άλλα οκτώ παραδείγματα βουλευτών, οι οποίοι αποχώρησαν από το κόμμα με το οποίο εξελέγησαν σε βουλευτικές εκλογές και ίδρυσαν τα δικά τους κόμματα.
Ο πρώτος διδάξας
Ο πρώτος βουλευτής που έκανε δικό του κόμμα, μετά από την αποχώρηση του από το ΑΚΕΛ, ήταν ο αείμνηστος Παύλος Δίγκλης, ο οποίος ίδρυσε το ΑΔΗΣΟΚ.
Ο Παύλος Δίγκλης, εκλέγηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1981 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με το ΑΚΕΛ και επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1985.
Στις Δημοτικές εκλογές του 1986 ήταν υποψήφιος του ΑΚΕΛ για το αξίωμα του Δημάρχου Λευκωσίας αλλά δεν εκλέγηκε, ενώ το 1988 διεκδίκησε το αξίωμα του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ, θέση στην οποία εξελέγη ο Δημήτρης Χριστόφιας.
Το 1990, λόγω διαφωνιών, αποχώρησε από το ΑΚΕΛ μαζί με άλλους τέσσερις βουλευτές του κόμματος (Παπαπέτρου, Ζιαρτίδης, Φάντης και Κωνσταντίνου) και άλλα στελέχη, οι οποίοι ίδρυσαν το Ανανεωτικό Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΑΔΗΣΟΚ).
Ο Παύλος Δίγκλης ήταν ο πρώτος πρόεδρος του νέου κόμματος (1990-1992).Στις βουλευτικές εκλογές του 1991, το ΑΔΗΣΟΚ με πρόεδρο τον Παύλο Δίγκλη, δεν κατάφερε να εκλέξει βουλευτή.
Το 1996 το Α.ΔΗ.ΣΟ.Κ. συνενώθηκε με τους Ενωμένους Δημοκράτες.
Το ιδρυτικό μέλος του ΔΗΚΟ που έφυγε και ψήφισε… Κληρίδη
Ο Ντίνος Μιχαηλίδης, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος το 1976 και διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, της Πολιτικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του κόμματος, ενώ κατά τη διετία 1996-1998 διετέλεσε αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ.
Στις βουλευτικές εκλογές του 1991, εξελέγη βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού και πάλι με το ΔΗΚΟ. Διετέλεσε επίσης μεταξύ άλλων Υπουργός Εσωτερικών στη διακυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη. Το 1997, λίγο πριν την ολοκλήρωση της θητείας της κυβέρνησης, το ΔΗΚΟ αποφάσισε να αποχωρήσει από αυτήν, ωστόσο, ο Ντίνος Μιχαηλίδης δεν παραιτήθηκε.
Ο Ντίνος Μιχαηλίδης είχε διαφωνήσει με την απόφαση του ΔΗΚΟ να αποχωρήσει από την κυβέρνηση Γλαύκου Κληρίδη και να στηρίξει στις προεδρικές εκλογές του 1998 τον Γιώργο Ιακώβου, ο οποίος προτάθηκε το ΑΚΕΛ. Για τον λόγο αυτό αποχώρησε από το ΔΗΚΟ το 1997.
Στις προεδρικές εκλογές του 1998 ο Γλαύκος Κληρίδης επανεκλέγεται και διορίζει τον Ντίνο Μιχαηλίδη στη θέση του Υπουργού Εσωτερικών, από την οποία παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 1999.
Στις 28 Μαρτίου 1999 ίδρυσε το Αγωνιστικό Δημοκρατικό Κίνημα (ΑΔΗΚ).
Στις βουλευτικές εκλογές του 2001 εξελέγη βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού.
Από το Συναγερμό στο ΕΥΡΩΚΟ και τελικά… Αλληλεγγύη
Τρία συνολικά κόμματα άλλαξε κατά την πολιτική του πορεία ο Πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης, ο οποίος ξεκίνησε από τον ΔΗΣΥ, ίδρυσε το Ευρωπαϊκό Κόμμα και ακολούθως στήριξε την Αλληλεγγύη.
Ο Δημήτρης Συλλούρης, εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής το 1991 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας, με τον συνασπισμό Δημοκρατικός Συναγερμός-Κόμμα Φιλελευθέρων. Επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 1996 με τον ίδιο συνασπισμό, ενώ το 1997 διεκδίκησε την προεδρία του ΔΗΣΥ. Στις εσωκομματικές εκλογές πήρε το 30% των ψήφων, έναντι 70% του ανθυποψηφίου του Νίκου Αναστασιάδη.
Θέση στα έδρανα της Βουλής κατελαβε και στις βουλευτικές εκλογές του 2001 με τον Δημοκρατικό Συναγερμό.
Το 2004 διαφώνησε με τον ΔΗΣΥ για την στήριξη του Σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου της ίδιας χρονιάς. Τότε, ο ΔΗΣΥ είχε ταχθεί υπέρ της αποδοχής του σχεδίου λύσης, ενώ ο Δημήτρης Συλλούρης, όπως και άλλα στελέχη, διαφώνησαν. Ως εκ τούτου, διαγράφηκε από τις τάξεις του ΔΗΣΥ και παρέμεινε για περίπου ένα έτος ως ανεξάρτητος βουλευτής.
Στις 3 Ιουλίου 2005, αποτέλεσε ιδρυτικό στέλεχος του Ευρωπαϊκού Κόμματος (ΕΥΡΩΚΟ). Αποτέλεσε τον πρώτο και μοναδικό πρόεδρο του κόμματος. Στις βουλευτικές εκλογές του 2006 όπως και στις βουλευτικές εκλογές του 2011 επανεξελέγη βουλευτής. Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2011 διεκδίκησε την προεδρία της Βουλής, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί.
Στις 16 Μαρτίου 2016 το ΕΥΡΩΚΟ εντάχθηκε στο κίνημα Αλληλεγγύη και ο Δημήτρης Συλλούρης επανεξελέγη βουλευτής.
Στις 2 Ιουνίου 2016, με τις ψήφους των βουλευτών της Αλληλεγγύης και του ΔΗΣΥ έλαβε το αξίωμα του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων.
Από τον ΔΗΣΥ στους Ελεύθερους Πολίτες και πίσω
Ακόμα ένας βουλευτής, ο οποίος προέρχεται από τις τάξεις του Δημοκρατικού Συναγερμού, είχε ιδρύσει δικό του κόμμα το 2004.
Πρόκειται για τον Τίμη Ευθυμίου, ο οποίος στις Δημοτικές εκλογές του 1986 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Λεμεσού με τον ΔΗΣΥ.
Εξελέγη βουλευτής εκλογές του 1991 στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με τον συνασπισμό, Δημοκρατικός Συναγερμός-Κόμμα Φιλελευθέρων. Ως βουλευτής διετέλεσε αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Περιβάλλοντος, μέλος της Επιτροπής Συγκοινωνιών και Έργων, μέλος της Επιτροπής Υγείας και μέλος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Κύπρου - Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στις προεδρικές εκλογές του 2003 υποστήριξε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος και εξελέγη, ενώ στις 3 Μαρτίου 2003 διορίστηκε Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Τάσσου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 13 Ιουνίου 2006.
Το 2004 είχε ιδρύσει το κίνημα «Ελεύθεροι Πολίτες», το οποίο το 2008 εντάχθηκε στον ΔΗΣΥ. Ο Τίμης Ευθυμίου είχε διατελέσει πρόεδρος του κόμματος καθ΄ όλη τη διάρκεια ύπαρξης του.
Στις προεδρικές εκλογές του 2003 υποστήριξε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος και εξελέγη, ενώ στις 3 Μαρτίου 2003 διορίστηκε Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος στην κυβέρνηση Τάσσου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 13 Ιουνίου 2006.
Το 2004 είχε ιδρύσει το κίνημα «Ελεύθεροι Πολίτες», το οποίο το 2008 εντάχθηκε στον ΔΗΣΥ. Ο Τίμης Ευθυμίου είχε διατελέσει πρόεδρος του κόμματος καθ΄ όλη τη διάρκεια ύπαρξης του.
Το 2015 διορίστηκε Επίτροπος του Οργανισμού Αγροτικών Πληρωμών από τον πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, θέση την οποία κατέχει μέχρι και σήμερα.
Το σχέδιο Ανάν που δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Δημοκρατία
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Πρόδρομος Προδρόμου, ήταν επίσης ένας από τους οκτώ βουλευτές, οι οποίοι δημιούργησαν δικό τους κόμμα, αποχωρώντας από τον ΔΗΣΥ, κόμμα στο οποίο επέστρεψε τελικά μετά από τέσσερα χρόνια.
Ο Πρόδρομος Προδρόμου εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1996 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με τον συνασπισμό Δημοκρατικός Συναγερμός-Κόμμα Φιλελευθέρων και επανεξελέγη στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Το 2004 διαφώνησε με τον ΔΗΣΥ σχετικά με την υποστήριξη του Σχεδίου Ανάν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004 για την επίλυση του Κυπριακού, αφού ο ΔΗΣΥ τάχθηκε υπέρ της αποδοχής του σχεδίου λύσης, ενώ ο Πρόδρομος Προδρόμου, όπως και άλλα στελέχη διαφώνησαν.
Στις 4 Μαΐου 2004 διαγράφηκε από τις τάξεις του ΔΗΣΥ και στις Ευρωεκλογές του 2004, δύο περίπου μήνες μετά το δημοψήφισμα, συμμετείχε στην κίνηση «Για την Ευρώπη», η οποία εξέλεξε ευρωβουλευτή τον Γιαννάκη Μάτση.
Μετά τη διαγραφή του αποτέλεσε ιδρυτικό στέλεχος της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας (ΕΥΡΩΔΗ) και πρόεδρός της, από το 2004-2008. Συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2006 αλλά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει έδρα.
Τον Μάιο του 2008 επανεντάχθηκε στο ΔΗΣΥ και στις προεδρικές εκλογές του ίδιου έτους, ήταν μέλος του κεντρικού επιτελείου της προεκλογικής εκστρατείας του Ιωάννη Κασουλίδη. Τον ίδιο ρόλο, είχε και στις προεδρικές εκλογές του 2013 και του 2018 στο κεντρικό επιτελείο του Νίκου Αναστασιάδη.
Κατά τη δεύτερη θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας διορίστηκε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος.
Η Συμμαχία που ήρθε με τρεις βουλευτές και έμεινε μόνο με τον… Πρόεδρο
Από τα σπλάχνα της Συμμαχίας Πολιτών, κίνημα το οποίο ίδρυσε το 2013 ο Γιώργος Λιλλήκας, βγήκε η Άννα Θεολόγου που ίδρυσε το δικό της κόμμα.
Ο Γιώργος Λιλλήκας, είχε εκλεγεί για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1996 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με το ΑΚΕΛ (ως μέλος των Νέων Δυνάμεων) και επανεξελέγη στις βουλευτικές εκλογές του 2001.
Την 1η Μαρτίου 2003 διορίστηκε Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού στην Κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου, θέση στην οποία παρέμεινε έως τις 12 Ιουνίου 2006.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του διετέλεσε παράλληλα, Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ενώ στις 13 Ιουνίου 2006 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών. Θέση από την οποία παραιτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2007, επειδή το κόμμα που τον πρότεινε ως υπουργό, το ΑΚΕΛ, αποχώρησε από την κυβέρνηση, μετά την απόφαση του να διεκδικήσει την προεδρία στις εκλογές του 2008 με υποψήφιο, τον Δημήτρη Χριστόφια.
Ο Γιώργος Λιλλήκας, παρόλο που διαφώνησε με την απόφαση του ΑΚΕΛ και υποστήριξε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, παραιτήθηκε από υπουργός.
Στις προεδρικές εκλογές του 2013 διεκδίκησε το προεδρικό αξίωμα, υποστηριζόμενος από την ΕΔΕΚ. Σε εκείνες τις εκλογές είχε καταταγεί τρίτος με ποσοστό 24,93% και δεν πέρασε στον β΄ γύρο.
Στις 28 Απριλίου του 2013 ίδρυσε τη Συμμαχία Πολιτών, με την οποία διεκδίκησε έδρα στις Ευρωεκλογές του 2014, χωρίς επιτυχία.
Στην ιδρυτική συνέλευση, ο κ. Λιλλήκας ανέφερε ότι η Συμμαχία Πολιτών «κινείται στο χώρο του ευρύτερου αντιμνημονιακού Κέντρου» και έκανε «έκκληση σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα ιδεολογίας και ταυτότητας, να ανταποκριθούν στο κάλεσμά του».
Στην ιδρυτική συνέλευση παρευρέθηκαν στελέχη από το Α.Κ.Ε.Λ., το ΔΗ.ΚΟ. και το ΕΥΡΩ.ΚΟ., τα οποία προσχώρησαν στη Συμμαχία Πολιτών.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2016 η Συμμαχία Πολιτών, εξέλεξε τρεις βουλευτές, εκ των οποίων οι δύο έχουν ήδη αποχωρήσει από το κόμμα. Πρόκειται για την Άννα Θεολόγου, τον Παύλο Μυλωνά, που προσχώρησε στο ΔΗΚΟ και τον Πρόεδρο του κόμματος Γιώργο Λιλλήκα.
Άλλαξε δύο κόμματα και τελικά συνέστησε την… Αλληλεγγύη
Με δύο διαφορετικά κόμματα είχε κατέλθει ως υποψήφια σε εκλογές η Ελένη Θεοχάρους, μέχρι να πάρει την απόφαση να δημιουργήσει το κίνημα Αλληλεγγύη, το 2016.
Η κ. Θεοχάρους, αρχικά ήταν μέλος του ΔΗΚΟ με το οποίο διεκδίκησε έδρα στις βουλευτικές εκλογές του 1996, αλλά απέτυχε να εκλεγεί.
Αποχώρησε από το κόμμα τον Ιανουάριο του 1998, λόγω της απόφασης του να στηρίξει το Γιώργο Ιακώβου στις προεδρικές εκλογές του 1998. Στη συνέχεια εντάχθηκε στον ΔΗΣΥ.
Για πρώτη φορά εξελέγη βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 2001 στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με τον ΔΗΣΥ, κάτι που κατάφερε και στις βουλευτικές εκλογές του 2006.
Την τελευταία θητεία της ως βουλευτής δεν την ολοκλήρωσε, καθώς στις Ευρωεκλογές του 2009 εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΔΗΣΥ για την περίοδο 2009-2014, ενώ επανεκλέγηκε στις Ευρωεκλογές του 2014.
Το 2012 διεκδίκησε το χρίσμα του υποψήφιου του ΔΗΣΥ για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας ενόψει των Προεδρικών Εκλογών του 2013. Το χρίσμα έλαβε τελικά ο Νίκος Αναστασιάδης με ποσοστό 86,73% έναντι 13,27% της Ελένης Θεοχάρους.
Τον Νοέμβριο του 2015 αποχώρησε από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, λόγω διαφωνιών με την πολιτική στάση που ακολουθούσε το κόμμα στο Κυπριακό και στη συνέχεια ίδρυσε την Αλληλεγγύη.
Το κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 2016 κατάφερε να εκλέξει τρεις βουλευτές. Τον Δημήτρη Συλλούρη, τον Μιχάλη Γιωργάλλα και την Ελένη Θεοχάρους, η οποία ωστόσο, δεν αποδέχθηκε τη θέση, προτιμώντας να παραμείνει ευρωβουλευτής. Η συγκεκριμένη απόφαση έφερε ένα μπάχαλο στη Βουλή για το κατά πόσον την έδρα της θα λάμβανε ο πρώτος επιλαχών της Αλληλεγγύης Γιώργος Παπαδόπουλος ή κατά πόσον η θέση, θα έπρεπε να καταλήξει στον ΔΗΣΥ και στον Ανδρέα Μιχαηλίδη.
Τελικά, το θέμα διευθευτήθηκε πριν από λίγες μέρες, όταν πέρασε πρόταση νόμου του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ και της Αλληλεγγύης και αποφασίστηκε ότι η έδρα θα πάει στον κ. Παπαδόπουλο, ο οποίος θα ορκιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής αύριο, 1η Νοεμβρίου.
Από την προεδρία του ΔΗΚΟ στο περιθώριο και τη ΔΗΠΑ
Το τελευταίο κόμμα που ιδρύθηκε ήταν η Δημοκρατική Παράταξη, από τον Μάριο Καρογιάν, τον Οκτώβριο του 2018.
Ο Μάριος Καρογιάν εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 2006 στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας με το ΔΗΚΟ, ενώ στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους κατάφερε να πάρει τη θέση του προέδρου του κόμματος, διαδεχόμενος τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο οποίος είχε εκλεγεί Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2003.
Στις 7 Μαρτίου 2008, μετά την παραίτηση του Δημήτρη Χριστόφια από την προεδρία της Βουλής λόγω εκλογής του στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων με τις ψήφους των βουλευτών του ΔΗΚΟ, του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ και του Κινήματος Οικολόγων-Περιβαλλοντιστών.
Επανεξελέγη βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 2011, ωστόσο στις εσωκομματικές εκλογές του ΔΗΚΟ την 1η Δεκεμβρίου του 2013, έχασε την προεδρία του κόμματος από τον Νικόλα Παπαδόπουλο και δεν επαναδιεκδίκησε εκλογή στις βουλευτικές εκλογές του 2016, εξαιτίας διαφωνιών με την ηγεσία του ΔΗΚΟ.
Στις 5 Φεβρουαρίου 2018 διαγράφηκε από το ΔΗΚΟ με την κατηγορία της μη στήριξης της υποψηφιότητας του προέδρου του κόμματος, Νικόλα Παπαδόπουλου, κατά τις προεδρικές εκλογές του 2018.
Στις 21 Οκτωβρίου 2018 αποτέλεσε εκ των ιδρυτών της Δημοκρατικής Παράταξης και πρώτος πρόεδρος της.
Η ΔΗΠΑ στις Ευρωεκλογές του 2019, εξασφάλισε ποσοστό 3,80% και ως εκ τούτου συμμετέχει πλέον στο Εθνικό Συμβούλιο.