Παν.Συ.Φι ΑΠΟΕΛ: Κολοβή και κουτσουρεμένη η ανεξαρτησία της Κύπρου-Μέρα θλίψης η σημερινή

Ξεκάθαρη θέση ενάντια στη σημερινή (1/10), επέτειο της 59ης ανακήρυξης της Κυπριακής Δημοκρατίας, παίρνει ο Παν.Συ.Φι ΑΠΟΕΛ, μέσω ανακοίνωσής του. 

Οι οργανωμένοι οπαδοί των γαλαζοκιτρίνων, αναφέρουν μεταξύ άλλων ότι: «Το δίκαιο δεν χάνεται πάρα μόνο όταν πάψεις να πιστεύεις σε αυτό. Ως ΑΠΟΕΛ και έχοντας ως φάρο μας τα Ελληνορθόδοξα ιδεώδη,αυτά του Μιχαλάκη Καραολή και τον λοιπών μαρτύρων μας, δεν θα πάψουμε ποτέ να λέμε τα δίκαια του Κύπριακου Ελληνισμού, να τα επαναλαμβάνουμε και να αγωνιζόμαστε για αυτά, μέχρι την μέρα της ΛΥΤΡΩΣΗΣ και της δικαίωσης. Ούτε και θα γονατίσουμε ποτέ. Έτσι καί σήμερα, 1η Οκτωβρίου.

Παρόλο που η ανακήρυξη της Ζυριχικής εγκαθίδρυσης έλαβε χώρο στις 16 Αυγούστου, η 1η Οκτωβρίου σηματοδοτεί την επέτειο ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Κύπρου. Μια κολοβής, κουτσουρεμένης ανεξαρτησίας και σε αυτήν θα αναφερθούμε σήμερα. Μέρα θλίψης η σημερινή εχει αποδειχθεί, για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Μέρα που ήταν η αρχή του κακού για το τι θα επακολουθούσε στην ελληνική μας πατρίδα. Η υπογραφή των ολέθριων συμφωνιών Ζυρίχης -Λονδίνου απεμπόλισε τον προαιώνιο πόθο που ήτο η άμεση Ένωσις και στάθηκε παράλληλα τροχοπέδη σε οποιαδήποτε άλλη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού ,όπως μιας Αυτοδιάθέσεως εντός τακτού και εύλογου προθεσμίας ή μιας Αυτοκυβέρνησης με προοπτική αυτοδιάθεσης. Κρίμα οι θυσίες των εθνομαρτύρων της ΕΟΚΑ.

Δυστυχώς,μετά από ένα συγκλονιστικό και ηρωικό τετραετές αγώνα, μετά από την απόρριψη τόσων ευκαιριών και σχεδίων λύσης του Κυπριακού, η πατρίδα μας παραδώθηκε αμαχητί στην χειρότερη λύση που θα μπορούσε να είχε δοθεί ποτέ. Μιά λύση που άνοιξε τις κερκόπορτες στα αποβράσματα εκ Μογγολίας, μιας λύσης που έδωσε ξανά δικαιώματα στους εις διπλούν Τούρκους κατακτητές (Οθωμανοκρατία) ενώ είχαν απεμπολίσει κάθε «δικαίωμα» τους όσο αφορά την Κύπρο με την Συνθήκη της Λωζάνης. Για πρώτη φορά η Ένωσις, η βασική μακροπρόθεσμη εθνική επιδίωξις γινόταν ανέφικτη δια μιας ρητής και αναλλοίωτης συνταγματικής διατάξεως που απέκλειε εσαεί την Ένωση και μάλιστα με ξεκάθαρη απειλή στρατιώτικης επεμβάσεως των εγγυήτριων δυνάμεων εάν θεωρείτο αναγκαίο για την διατήρηση του στάτους κβο (μονομερές δικαίωμα επέμβασης βλέπε 1974)».

Παράλληλα στη μακροσκελή ανακοίνωση προσθέτουν: «Ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός έγραφε προς τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων πως οι συμφωνίες είναι χειρότερες του αποικιακού καθεστώτος «διότι υπό το τελευταίον τούτο η Κύπρος παρέμενεν εις τας αγγλικάς χείρας ως παρακαταθήκη Ελληνική, ενώ τώρα αποκόπτεται οριστικώς εκ του κορμού της Μητρός Ελλάδος» και πως θα δημιουργηθεί «ανάπτυξις δραστηριότητος προς δημιούργιαν Κυπριακού πατριωτισμού με στόχο διαρκή και μοναδικόν τον αφελληνισμό της νήσου». Προφητικός και αληθινός. Ο Σ. Βενιζελος είπε για τις συμφωνίες πως «επολέμησαν οι ‘Ελληνες και νίκησαν οι Τούρκοι» ,αφού μια ασήμαντη μειονότητα ειχε μετατραπεί σε πανίσχυρη συγκυβερνούσα κοινότητα. Ο Σεφέρης μάλιστα, διαφωνόντας έντονα με τις προετοιμασίες τέτοιας λύσης έγραφε πως με τέτοια λύση η Τουρκία κάποτε θα έμπαινε στην Κύπρο πράγμα που αποδείχθηκε, τονίζοντας μάλιστα «το να αναγνωρίσει ο κόσμος ο ελεύθερος, με τον οποίο συνταχθήκαμε (και η Βρετανία) οτι οι Κύπριοι είναι Έλληνες καθαρά και τίμια, είναι ένα πράγμα που δεν έχει σχέση με τα ζητήματα ασφάλειας, ούτε με αλλαγή κυριαρχικών δικαιωμάτων».

Το 82% των κατοίκων της Κύπρου ηταν Έλληνες. Χωρίς να αναλύουμε το ποιόν των λεγόμενων Τουρκοκύπριων, οι λεγόμενοι «Τουρκοκύπριοι» δεν ξεπερνούσαν το 18% του πληθυσμού. Οι συνθήκες έδιναν όμως στους Τούρκους 30% στην διοίκηση και 40% στην στρατιωτική παρουσία. Μια τουρκική συγκυριαρχία με οράτα σημάδια διχοτόμησης. Χωριστή ελληνική και τουρκική βουλή, χωριστά δικαστήρια, χωριστοί δήμοι, τουρκικό βέτο σε κάθε απόφαση της εκτελεστικής εξουσίας, και η Τουρκία αναγνωρίστηκε ως εγγυήτρια δύναμη με δικαίωμα μονομερής στρατιωτικής επέμβασης. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ζουρλού δήλωσε « Έξασφάλισα την επάνοδον της Τουρκίας, εξημηδένισα την Ελληνικήν θέσιν, η ένδοξος σημαία μας κυματίζει ήδη είς την Κύπρον». Ζουρλομανδύα χαρακτήρισε τις συμφωνίες στην βουλή των κοινοτήτων της Βρετανίας ο Τ. Κάλλαχαν ενώ ο συνταγματολόγος Ντε Σμίθ είπε για τις συμφωνίες «ένα τραγικό και εν μέρει σχεδόν γελοίο έγγραφο».

Μέρα θλίψης λοιπόν και περισυλλογής η σημερινή για τον Κυπριακό Ελληνισμό, την οποία ποτέ δεν θα γιορτάσουμε. Θα γιορτάζουμε μονάχα την 25η Μαρτίου, την 1η Απριλίου και την 28η Οκτωβρίου, και μονάχα οταν μια 1η Οκτωβρίου σαν κι αυτή στο μέλλον, με την βοήθεια του Τριαδικού μας Θεού, η γαλανόλευκη θα κυματίζει μέχρι τον Απόστολο Ανδρέα. Λευτεριά στην Ελληνική μας Πατρίδα.

ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
Δεν αργεί να καρπίσει τ’ αστάχυ
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
για να φουσκώσει της πίκρας το προζύμι,
δε χρειάζεται μακρύ καιρό
το κακό για να σηκώσει το κεφάλι
κι ο άρρωστος νους που αδειάζει
δε χρειάζεται μακρύ καιρό για να γεμίσει με την τρέλα,
νήσος τις έστι… (…)
-Ναι, όμως ο μαντατοφόρος τρέχει
κι όσο μακρύς κι αν είναι ο δρόμος του,
θα φέρει σ’ αυτούς που γύρευαν ν’ αλυσοδέσουν τον Ελλήσποντο
το φοβερό μήνυμα της Σαλαμίνας.
Φωνή Κυρίου επί των υδάτων.
Νήσος τις έστι.

Και όταν πραγματοποιηθεί η Ένωσις,όταν επιτέλους πραγματοποιηθεί η εντολή της Ιστορίας τριών χιλιάδων χρόνων,θα πάμε στο μνήμα του Αρχηγού, θα τον χαιρετήσουμε περήφανα και θα του ανακοινώσουμε τα νέα.
Και τότε θα σκιρτήσει ο ΄Γέρος΄μας...
ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΛΛΑΔΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΠΟΕΛ – ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ»