Ομόνοια: Έχει πλέον αντοχές και τακτική, αλλά…

Δεν είναι (καθόλου) μακρινή η περίοδος, στην οποία η Ομόνοια βαθμούς και παιχνίδια στην τελική ευθεία των αγώνων της λόγω ελλιπούς φυσικής κατάστασης. Το ίδιο ισχύει και για την περίοδο, κατά την οποία μετρούσε απώλειες ένεκα ανύπαρκτης ή αναποτελεσματικής τακτικής.
 
Στα δύο πρώτα παιχνίδια μέσα στο 2019 το «τριφύλλι» είχε αντίθετα αποτελέσματα. Την εκτός έδρας ήττα (στο κύπελλο) από τον Απόλλωνα με 1-0 και την εντός έδρας νίκη (στο πρωτάθλημα) επί της ΑΕΚ με 1-0. Οι δύο αγώνες, ωστόσο, είχαν περισσότερα κοινά απ’ ό,τι διαφορές.
 
Απέναντι και στους δύο εκπροσώπους της χώρας στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, ο Γιάννης Αναστασίου επέλεξε συνειδητά να παίξει τα ρέστα του μετά την ανάπαυλα. Αφ’ ενός επειδή η δουλειά του επιτελείου του στον τομέα των αντοχών είχε αρχίσει να αποδίδει τους πρώτους καρπούς, αφ’ ετέρου λόγω της πρόσθετης καταπόνησης των δύο αντιπάλων.
 
Στο «Τσίρειο» η αποβολή του Γκαφούρ αλλοίωσε σε ουσιαστικό βαθμό το πλάνο των «πρασίνων», οι οποίοι ωστόσο ακόμη και με δέκα είχαν καλύτερη εικόνα από τον Απόλλωνα στο β’ μέρος, στο ΓΣΠ χθες η τακτική βγήκε στο απόλυτο και η ομάδα επέστρεψε στις επιτυχίες στα ντέρμπι.
 
Οι άκρως μετρημένες κουβέντες του Αναστασίου μετά τη νίκη ήταν συνεπείς με την ατάκα του στο τελευταίο παιχνίδι του 2018 («Δεν υπάρχει κανείς παίκτης στην Ομόνοια αυτή τη στιγμή που δικαιούται να πει ότι αξίζει να παίζει βασικός») και με τον πήχη των απαιτήσεων, από τον οποίο η ομάδα απέχει ακόμη πάρα πολύ.
 
Η βελτιωμένη φυσική κατάσταση επιτρέπει πλέον στο «τριφύλλι» να διαχειρίζεται καλύτερα τα παιχνίδια του και από πλευράς τακτικής, αλλά ο προπονητής του περιμένει ακόμη το μεγαλύτερο (ανενεργό) όπλο: τους παίκτες. Οι νεοφερμένοι και οι τραυματίες παίκτες-κλειδιά είναι αυτοί που θα του επιτρέψουν να δουλέψει με μεγαλύτερη άνεση και να δημιουργήσει ένα σύνολο ικανό να διεκδικήσει τον ελάχιστο στόχο της σεζόν (έξοδο στην Ευρώπη).