Η αλήθεια για τους «εμπνευστές» του Καυκαρή, οι άγνωστες πτυχές και οι Αεροπόροι

13:04 - 05 Αυγούστου 2018

POLICE REPORTER Police Αφιερώματα

Το πρωί της 10ης Ιουλίου, 1987, διαπράχθηκε ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα στην ιστορία της Κύπρου. Βόμβα με την οποία είχε παγιδευτεί το σταθμευμένο αυτοκίνητο του 45χρονου επιχειρηματία Πανικού Μιχαήλ από τη Λεμεσό, στο χώρο της κατοικίας του, εξερράγη με την πρώτη κίνηση του οχήματος με μοιραίες συνέπειες για τον ίδιο (οδηγός), και τους δυο επιβάτες του αυτοκινήτου, τα παιδιά του, του Χριστάκη και του Μιχαλάκη, ηλικίας 13 και 11 χρόνων, αντίστοιχα.

Ως αποτέλεσμα της ισχυρής έκρηξης που προκλήθηκε, και της πυρκαγιάς που ακολούθησε, ο διάδρομος στάθμευσης του αυτοκινήτου μετατράπηκε σε σκηνή ολέθρου.

Ο Πανίκος Μιχαήλ ανασύρθηκε νεκρός από το αυτοκίνητο. Τα παιδιά μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο. Οι σύντονες προσπάθειες που καταβλήθηκαν από το προσωπικό του νοσοκομείου Λεμεσού για τη διάσωση τους ήταν καταδικασμένες σε αποτυχία. Το έγκλημα τους έκοψε το νήμα της ζωής.

Η σύλληψη και η πρώτη ομολογία

Με αφετηρία τον προσδιορισμό του τύπου του ηλεκτρικού συσσωρευτή (μπαταρίας) που χρησιμοποιήθηκε για την ηλεκτροδότηση της βόμβας, και τον εντοπισμό της προέλευσης του, η προσοχή των αστυνομικών Αρχών στράφηκε προς τον Παναγιώτη Καυκαρή, τότε 42 ετών, ο οποίος ανακρίθηκε ενώ αργότερα, την ίδια ημέρα, συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση.

Λίγο πριν τη συμμετοχή του σε αναγνωριστική παράταξη για τη διαπίστωση της ταυτότητας προσώπου που αγόρασε ηλεκτρικό συσσωρευτή παρόμοιο με εκείνο που χρησιμοποιήθηκε για την πυροδότηση της βόμβας, ο Παναγιώτης Καυκαρής, προέβη στην πρώτη προφορική ομολογία του εγκλήματος.

Δυο μέρες αργότερα, στις 18/7/87, ο Καυκαρής, προέβη σε λεπτομερή κατάθεση στην οποία εξιστορεί τόσο τις συνθήκες κάτω από τις οποίες διαπράχθηκε το έγκλημα, τον τρόπο με τον οποίο έδρασε ο ίδιος και εκείνοι κατά παραγγελία των οποίων εκτέλεσε το έγκλημα τους οποίους κατονόμασε (οι αδελφοί Ανδρέας και Χαράλαμπος Αεροπόρου) όσο και τα ελατήρια του ιδίου και των εμπνευστών του εγκλήματος.

Η ομολογία έγινε μετά από συνάντηση που είχε ο Καυκαρής, μετά από παράκληση του, με το δικηγόρο του και αργότερα με τη σύζυγο του. Η συνάντηση με την τελευταία έγινε στο επήκοο των αστυνομικών οργάνων που κατέθεσαν για το περιεχόμενο της συνομιλίας. Ο Καυκαρής πληροφόρησε τη σύζυγο του ότι ήταν ο δολοφόνος του Μιχαήλ και των παιδιών του,· γεγονός που ήθελε να της αποκαλύψει ο ίδιος πριν το μάθει από άλλη πηγή.

Συγκλονισμένη από την ομολογία η σύζυγος αντέδρασε, λέγοντας ότι ήταν καλύτερα να είχε βάλει τη βόμβα στα ίδια τα παιδιά τους παρά να εξοντώσει τα νεαρά θύματα του εγκλήματος.

Τα κίνητρα, η αμοιβή και ο ρόλος των Αεροπόρων

Σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στις αποφάσεις των Δικαστηρίων, κρίθηκε ότι ο Καυκαρής προέβη στην ομολογία κάτω από το βάρος της ενοχής του,· πράξη εξιλέωσης και εκτόνωσης του φορτισμού της συνείδησης του.

«Όχι μόνο ομολόγησε τη δική του ενοχή αλλά κατονόμασε και τους συνεργούς του, τους αδελφούς Αεροπόρου, οι οποίοι τον προσέλαβαν έναντι συμφωνηθείσης αμοιβής για να εξοντώσει τον Πανίκο Μιχαήλ κατά παραγγελία και προτροπή, όπως του ανέφεραν, του Γιαννάκη Έλληνα, ανταγωνιστή του θύματος στις μεταφορικές επιχειρήσεις».

Η αμοιβή καθορίστηκε σε £10,000.00 μικρό μέρος της οποίας - ποσό £200 - του καταβλήθηκε ως προκαταβολή.

Οι αδελφοί Αεροπόρου ήταν μακρινοί συγγενείς και φίλοι του Καυκαρή. Η μαρτυρία έφερε στο φως ότι και οι Αεροπόροι είχαν στο παρελθόν συνδράμει τον Καυκαρή στις επαγγελματικές του επιδιώξεις, ασκώντας πίεση σε συνεργάτη του ώστε να συμφωνήσει με τους όρους του στην κατανομή ή διεξαγωγή της εργασίας για τη μεταφορά εθνοφρουρών από τη Λευκωσία στη Λεμεσό.

Οι Αεροπόροι όχι μόνο παρότρυναν τον Καυκαρή να διαπράξει το έγκλημα αλλά συγχρόνως βοήθησαν στην κατασκευή και τη συναρμολόγηση της βόμβας με την οποία παγιδεύτηκε το αυτοκίνητο του θύματος.

Αρχικό σχέδιο δολοφονία με πιστόλι

Αρχικά το σχέδιο δολοφονίας πρόβλεπε τη δολοφονία του Μιχαήλ με πιστόλι. Όταν όμως διαφάνηκε ότι η απομόνωση του για την εκτέλεση του εγκλήματος ήταν δύσκολη, παγιδεύτηκε το αυτοκίνητο του με βόμβα παρόλο που γνώριζε ο Καυκαρής μετά από παρακολούθηση των κινήσεων του Πανικού Μιχαήλ ότι τα παιδιά του θα ήταν επιβάτες στο αυτοκίνητο.

Ο Καυκαρής όχι μόνο ομολόγησε το έγκλημα αλλά οδήγησε την αστυνομία και στους τόπους που μαζί με τους Αεροπόρους απεργάστηκαν τη διάπραξη του εγκλήματος, αφήνοντας πίσω τους ίχνη που έτειναν να βεβαιώσουν ότι εκεί συναρμολογήθηκε η βόμβα και εξασφαλίστηκαν τα μέσα για την παγίδευση του αυτοκινήτου του Μιχαήλ και τον αφανισμό του ιδίου και των παιδιών του.

Αποδείχθηκε η εμπλοκή Αεροπόρων

Μεγάλο μέρος της μαρτυρίας ενώπιον Δικαστηρίου αφιερώθηκε στην απόδειξη της ορθότητας του περιεχομένου της κατάθεσης του Καυκαρή. Σ' όποιο σημείο ήταν δυνατό να υποστηριχθούν με ανεξάρτητη μαρτυρία τα γεγονότα που περιγράφονται στην κατάθεση βεβαιώθηκαν, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου, σε βαθμό που να μην αφήνεται καμιά αμφιβολία για την ακρίβεια τους.

Τόσο οι αποκαλύψεις για τις κινήσεις του για την παρακολούθηση του θύματος, καθώς και οι ενέργειες του για την απόκτηση των εφοδίων του εγκλήματος (ηλεκτρικός συσσωρευτής, ηλεκτροδέκτης και τέλλα), αποδείχτηκαν με ανεξάρτητη μαρτυρία ότι ανταποκρίνονταν στην αλήθεια, γεγονός που κρίθηκε ότι προσέδωσε αντικειμενική υπόσταση στην ορθότητα του περιεχομένου της κατάθεσης στην αστυνομία.

Την εκρηκτική ύλη υψηλής τάσης την προμήθευσε ο ένας εκ των αδελφών Αεροπόρων που ως εκπαιδευτής στην Εθνική Φρουρά (εκείνη την περίοδο) είχε πρόσβαση στις εκρηκτικές ύλες του Σώματος.

Και αυτή η πτυχή της υπόθεσης βεβαιώθηκε, στο βαθμό που ήταν δυνατό και επιτρεπτό, ως μέσο βεβαίωσης της ορθότητας των ισχυρισμών του με την ανίχνευση εκρηκτικής ύλης στην κατοικία των Αεροπόρων.

Αθωώθηκαν οι ηθικοί αυτουργοί

Σύμφωνα με τα όσα καταγράφονται στην απόφαση του Ανωτάτου το 2015 για την προσφυγή του Παναγιώτη Καυκαρή κατά του Συμβουλίου Αποφυλακίσεως που δεν ενέκρινε την αποφυλάκιση του, «το Συμβούλιο έδωσε μεγάλη έμφαση στο ότι ο Καυκαρής δεν αποκάλυψε τους ηθικούς αυτουργούς παρά τη δυνατότητα που του δόθηκε, παραγνωρίζοντας όμως την θέση του ότι στην κατάθεση του στην αστυνομία, και γίνεται σχετικό εύρημα στην απόφαση του Εφετείου, ο αιτητής (Καυκαρής) κατονόμασε τους συνεργούς και ηθικούς αυτουργούς».

«Η δε ομολογία αυτή έγινε δεκτή ως θεληματική, πλην όμως δεν κατέθεσε ο ίδιος ως μάρτυρας κατηγορίας εναντίον των πρώην συγκατηγορουμένων του (οι δίκες διαχωρίστηκαν), με αποτέλεσμα αυτοί να αθωωθούν».

«Επομένως, ορθά παρατηρείται ότι ήταν παραπλανητική η κατάληξη του Συμβουλίου ότι δεν κατονόμασε τους ηθικούς αυτουργούς. Από την απόφαση του Εφετείου, προκύπτει ακριβώς το αντίθετο. Ο Καυκαρής είχε αναφέρει τα ονόματα των ατόμων που τον παρότρυναν στην εγκληματική ενέργεια του, οι οποίοι ενήργησαν στη βάση παραγγελίας και προτροπής τρίτου προσώπου, το όνομα του οποίου ο Καυκαρής επίσης ανέφερε».

*Το ρεπορτάζ είναι βασισμένο στα όσα καταγράφουν οι αποφάσεις των δικαστηρίων

Διαβάστε επίσης:

Η αλήθεια για τους «εμπνευστές» του Καυκαρή, οι άγνωστες πτυχές και οι Αεροπόροι

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης