Η απόφαση για τον ισοβίτη που ήθελε χώρο για να… τεκνοποιήσει στις φυλακές
18:39 - 21 Αυγούστου 2018
Αίτημα για σκοπούς τεκνοποίησης υπέβαλε στην Διεύθυνση των φυλακών ισοβίτης, καθώς με βάση τους σχετικούς κανονισμούς ένας ισοβίτης δεν μπορεί να αιτηθεί άδεια εξόδου, εάν δεν συμπληρώσει δέκα χρόνια συνεχούς κράτησης, εκτός στις περιπτώσεις που υπάρχει εύλογος σοβαρός λόγος.
Σε απαντητική επιστολή στον δικηγόρο του ισοβίτη, η Διεύθυνση των φυλακών εξέφρασε την κατανόηση της για την ανάγκη του ζεύγους να τεκνοποιήσει, ωστόσο απέρριψε το αίτημα του ζεύγους, καθότι αυτό παρέχεται μόνο κατά τις άδειες εξόδου που λαμβάνουν με βάση τους σχετικούς κανονισμούς, καθώς και ότι σε καμία πρόνοια στην εθνική νομοθεσία ή σε διεθνείς συμβάσεις και νομολογία αναφέρεται ότι οι φυλακές σε ένα κράτος πρέπει να διαθέτουν κατάλληλο χώρο για σκοπούς τεκνοποίησης.
Παράλληλα του παρείχε τη δυνατότητα να προχωρήσει, εάν το επιθυμούσε, στις διαδικασίες τεχνητής γονιμοποίησης.
Ως εκ τούτου, ο ισοβίτης προσέφυγε στο Ανώτατο δικαστήριο, προβάλλοντας την θέση ότι η απόφαση της Διεύθυνσης δεν σχετίζεται με τη λειτουργία των φυλακών και δεν είναι πειθαρχικό ή λειτουργικό μέτρο, αλλά σχετίζεται με την παροχή ευκαιρίας στους αιτητές να τεκνοποιήσουν.
«Η απόφαση επηρεάζει τα δικαιώματα των αιτητών, όχι λόγω του τρόπου που λειτουργούν οι φυλακές, αλλά λόγω των ελλιπών κτηριακών εγκαταστάσεων», υποστηρίζει στην προσφυγή του ο συνήγορος υπεράσπισης του ισοβίτη, ενώ αναφέρει ότι «όφειλαν να λάβουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα, περιλαμβανομένης της παροχής κατάλληλου χώρου για σκοπούς τεκνοποίησης».
Από την άλλη ο συνήγορος των καθ´ων η αίτηση, απαντώντας στους ισχυρισμούς του ισοβίτη, υπέδειξε μεταξύ άλλων, ότι ο ισοβίτης έχει απωλέσει νόμιμα το δικαίωμα στην ελευθερία του και κατά συνέπεια όλων των δικαιωμάτων στο βαθμό που απορρέουν από αυτό. Ο περιορισμός αυτός εντάσσεται στις νόμιμες συνέπειες της ποινικής καταδίκης.
Στην απόφαση του το Ανώτατο αναφέρει ότι «διοικητικές αποφάσεις οι οποίες σχετίζονται με την λειτουργία των φυλακών, περιλαμβανομένων ακόμη και αποφάσεων που θα μπορούσαν να θεωρηθούν τιμωρήτικές, δεν αποτελούν εκτελεστικές διοικητικές πράξεις».
Επίσης το Δικαστήριο συμφώνησε με τη θέση της Διεύθυνσης των φυλακών, ότι εφόσον δεν υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένος χώρος για το σκοπό της τεκνοποίησης, δεν μπορούσε να του παρασχεθεί άδεια εξόδου πριν την συμπλήρωση των δέκα χρόνων από την ποινή του.
«Πριν την συμπλήρωση των δέκα χρόνων, ο Διευθυντής έχει εξουσία να επιτρέψει την μεταφορά του κρατούμενου με κατάλληλη συνοδεία, εκτός φυλακών, σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, στις οποίες δεν συγκαταλέγεται η περίπτωση του αιτητή (για σκοπούς τεκνοποίησης)», τονίζει στην απόφαση του το Ανώτατο.
Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του ισοβίτη, τονίζοντας ότι η απόφαση πάρθηκε «στα πλαίσια της αρμοδιότητας του αποφασίζοντος οργάνου και των εξουσιών που απορρέουν από τη σχετική νομοθεσία και αποσκοπεί στην εύρυθμη λειτουργία και ασφάλεια των φυλακών και δεν αποτελεί εκτελεστική διοικητική πράξη».