«Έτσι γλύτωσα από τα χέρια των Γκρίζων Λύκων στη Δερύνεια τον Αύγουστο του ’96»

07:55 - 11 Αυγούστου 2018

POLICE REPORTER Police Αφιερώματα

Αύγουστος, ο μήνας που έντυσε ουκ ολίγες φορές την Κύπρο στα μαύρα. Τουρκική εισβολή, αεροπορικό δυστύχημα και φυσικά δύο δολοφονίες, των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.

Δύο ήρωες, που έφυγαν με το κεφάλι ψηλά και με όραμα μια πατρίδα ελεύθερη.

Ήταν σαν σήμερα, 11 Αυγούστου 1996, όταν μοτοσικλετιστές που ξεκίνησαν από το Βερολίνο, είχαν ως στόχο να καταλήξουν στην κατεχόμενη Κερύνεια. Μετά από παρέμβαση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη, αποφασίστηκε ο τερματισμός της πορείας, κάτι, που βρήκε αντίθετους σχεδόν όλους τους μοτοσικλετιστές, οι οποίοι έφτασαν μέχρι το οδόφραγμα Δερύνειας.

Η ιστορία λίγο πολύ γνωστή ένας νεκρός, ο Τάσος Ισαάκ, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε άγρια από τους γκρίζους λύκους που παραμόνευαν για να σκοτώσουν όποιον βρισκόταν στο διάβα τους.

Ο Ανδρέας Κακουρής, από το Παραλίμνι και φίλος του Τάσου Ισαάκ, ένας άνθρωπος που ξυλοκοπήθηκε άγρια, αλλά κατάφερε να γλυτώσει από τα χέρια των λυσσασμένων για αίμα γκρίζων λύκων, θυμάται και εξιστορεί στον REPORTER τι συνέβη εκείνη την αποφράδα μέρα.

Οι δραματικές στιγμές πριν οι Τούρκοι σκοτώσουν τον Σολωμό Σολωμού

Καμιά διακοσαριά άτομα σπάσαμε το οδόφραγμα
Παρότι δεν ήταν ανάμεσα στους μοτοσικλετιστές αλλά άκουσε τι γινόταν στο οδόφραγμα Δερύνειας, αποφάσισε να πάει να δει από κοντά όλα όσα συνέβαιναν. «Πήγα και έβλεπα από απόσταση τι γινόταν με τα κιάλια. Μετά από λίγο προχωρήσαμε προς το οδόφραγμα. Τότε κάποιοι έσπασαν το οδόφραγμα και μπήκαμε μέσα».

Μπήκαν όπως λέει, καμιά 200 άτομα, και προχώρησαν προς το εργοστάσιο «Κουτορουπή». «Μπροστά μας, ήταν τα Ηνωμένα Έθνη και απέναντι οι Τούρκοι. Θυμάμαι ότι μπήκαμε μέσα με τον Τάσο και ακόμα ένα άτομο. Σε κάποια στιγμή τα Ηνωμένα Έθνη συσπειρώνονταν και ξεκίνησαν να πηγαίνουν προς το οδόφραγμα που σπάσαμε».

Τότε θυμάται, ξεκίνησαν να έρχονται και οι Τούρκοι προς το μέρος τους και εκείνη μετακινούνταν κάθε φορά και λίγο πιο αριστερά. «Αυτό έγινε συνολικά τρεις φορές. Τελικά την τρίτη φορά τους είδα να πλησιάζουν, βλέπω γύρω μου και κατάλαβα ότι μείναμε πέντε με έξι άτομα. Έπρεπε να τρέξουμε να βγούμε από εκεί που μπήκαμε, γιατί το συρματόπλεγμα που ήταν πίσω μας ήταν περίπου δύο μέτρα ύψος».

Έκανε μια απέλπιδα προσπάθεια όπως περιγράφει με τρεμάμενη φωνή να τρέξει και ο ίδιος, όμως οι Τούρκοι τους περικύκλωσαν. «Εκείνη τη στιγμή είδα δύο άτομα να προσπαθούν να περάσουν κάτω από το συρματόπλεγμα για να σωθούν, ενώ ένας άλλος χτυπήθηκε από τους Τούρκους. Όταν είδε ο Τάσος ότι χτυπούσαν έναν, επέστρεψε για να τον σώσει. Μετά δεν είδα τι έγινε».

«Έφαγα μια πέτρα στο κεφάλι και έπεσα»
Ήξερε όπως λέει ότι επιτέθηκαν και στον Τάσο, όμως έβλεπε εκείνους τους δύο που προσπαθούσαν να περάσουν κάτω από το συρματόπλεγμα και δεν τα κατάφερναν. «Τότε έφαγα μια πέτρα στο κεφάλι και έπεσα. Έρχεται ένας Τούρκος με πιάνει από το λαιμό και ένας άλλος μου χτύπησε με μια σωλήνα τρεις φορές στο κεφάλι. Ευτυχώς από τύχη δεν έχασα τις αισθήσεις μου και ένιωθα από πάνω μου χτυπήματα. Δεν χτυπούσαν για να χτυπήσουν. Χτυπούσαν για να σκοτώσουν».

«Έβαλα μια φωνή και σηκώθηκα»
Σε κάποια στιγμή έβαλε όπως θυμάται μια φωνή απόγνωσης και σηκώθηκε. Τότε, «έκαναν πίσω και μετά έρχονταν ένας, ένας. Με ξύλα, με σωλήνες, τα χέρια μου φούσκωσαν από τα χτυπήματα, αλλά ευτυχώς δεν έφαγα άλλες στο κεφάλι.

Θυμάμαι επίσης σε κάποια στιγμή ερχόταν ένας με το ξύλο και περίμενα να μου χτυπήσει. Την ώρα που το γύρισε να μου χτυπήσει έβαλα το χέρι μου και έσπασε το ξύλο, αλλά ευτυχώς δεν το σκέφτηκε να με καρφώσει, αλλιώς δεν θα ζούσα σήμερα».

Σε κάποια στιγμή, οι Τούρκοι έφυγαν όπως θυμάται και τον άφησαν, με αποτέλεσμα να τρέξει προς το συρματόπλεγμα όπου οι Ε/κ που βρίσκονταν πίσω από αυτό το πάτησαν και κατάφερε να βγει έξω.

Το έμαθε το βράδυ…
Αφού εξήλθε από το πεδίο της μάχης, του έφτιαξαν κάποια τραύματα και μετά τον έβαλαν σε ένα ασθενοφόρο και τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο. «Ο Τάσος ήταν δίπλα μου, όμως εγώ δεν το γνώριζα. Σε κάποια στιγμή μια νοσοκόμα είπε, ότι κάποιος πέθανε, αλλά η γιατρός κατάλαβε ότι ήμασταν μαζί με τον Τάσο και της απάντησε ότι ο νεκρός ήταν από ένα τροχαίο. Μετά πήγα πάνω και περίμενα για χειρουργείο και γύρω στις εννέα το βράδυ, μου είπαν οι αδελφές μου ότι ο Τάσος ήταν νεκρός.

«Άλλαξε η ζωή μου…»
Η ζωή του Ανδρέα μετά από εκείνη τη μέρα άλλαξε άρδην, παραδέχεται με τα μάτια βουρκωμένα από όσα βίωσε τότε. «Μετά από εκείνο το περιστατικό άλλαξε η ζωή μου πολύ ψυχολογικά. Ήταν και φίλος μου και γνωστός μου. Μετά το περιστατικό βρισκόμασταν πολλές φορές με τον πατέρα του και περιστασιακά με την αδελφή του. Σπίτι του δεν μπορώ να πάω».

Ο Τάσος ήταν ένας λεβέντης!
Το έλεγε η καρδιά του!
Ρωτώντας τον για τον Τάσο Ισαάκ ως άνθρωπο, έχει να πει μόνο τα καλύτερα. «Ο Τάσος ήταν ένας λεβέντης. Για τον φίλο του έδινε και την ψυχή του. Και παλικάρι. Δυστυχώς που σκοτώθηκε, ευτυχώς που δεν κατάλαβε τίποτα. Αν δεις τις φωτογραφίες την ώρα που πέφτει ο Τάσος λιποθυμά και μετά τον χτυπούσαν ασταμάτητα. Ήταν άνθρωπος που δεν φοβόταν».

Τα πλάνα από εκείνη την αποφράδα μέρα

Στρατιωτικός πήγε σε...79 γιατρούς, σε 10 μήνες-Ποινική έρευνα

«Έτσι γλύτωσα από τα χέρια των Γκρίζων Λύκων στη Δερύνεια τον Αύγουστο του ’96»

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης