Π. Παυλόπουλος: Δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο

Οι περιοχές που περιλαμβάνονται στο «Δίκτυο NATURA 2000», ασχέτως της έκτασης που καταλαμβάνουν ή του αν είναι κατοικήσιμες ή όχι, βρίσκονται εντός των συνόρων της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημείωσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, σε ομιλία που έδωσε σήμερα, Δευτέρα 4 Ιουνίου, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Όπως υπογράμμισε στην αρχή της ομιλίας του, πρωτίστως οι Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947 καθορίζουν «επακριβώς και χωρίς κανένα ερμηνευτικό πρόβλημα, τα σύνορα, το έδαφος και την επ` αυτών κυριαρχία της Ελλάδας, δίχως να αφήνουν ίχνος “γκρίζας ζώνης” ιδίως στη θάλασσα, και δίχως να υπόκεινται, από την φύση τους, σε αναθεώρηση ή επικαιροποίηση. Γι` αυτό και το μόνο “ανοιχτό” ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι η οριοθέτηση της νησιωτικής υφαλοκρηπίδας».

Παράλληλα, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι τα συγκεκριμένα σύνορα και έδαφος συνιστούν σύνορα και έδαφος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνοντας ότι το διεθνές πλαίσιο καθορισμού αυτών των δεδομένων έρχεται να ενισχύσει και η ευρωπαϊκή νομοθεσία για το «Δίκτυο NATURA 2000», που αφορά τον επακριβή καθορισμό των εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης περιοχών με προστατευόμενα οικοσυστήματα.
Στο πλαίσιο της ομιλίας του, ο κ. Παυλόπουλος ανέλυσε διεξοδικά τις προβλέψεις και τις οδηγίες της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για το «Δίκτυο NATURA 2000», οι οποίες στοχεύουν στην προστασία της βιοποικιλότητας εντός του εδάφους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως εξήγησε, η δημιουργία του «Δικτύου NATURA 2000» στην Ελλάδα ξεκίνησε το 1994, σύμφωνα με τις προδιαγραφές, τις απαιτήσεις και τα κριτήρια της ευρωπαϊκής νομοθεσίας.

Ως προς την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου του «Δικτύου NATURA 2000» και στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), ο κ. Παυλόπουλος σημείωσε ότι «το θεσμικό πλαίσιο της προαναφερόμενης Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, ως προς το “Δίκτυο NATURA 2000” και τα αντίστοιχα δικαιώματα για κάθε κράτος-μέλος –συνεπώς και για την Ελλάδα– ιδίως ως προς τους οικοτόπους του βυθού (δηλαδή τους υφάλους) και ως προς τους υποθαλάσσιους σχηματισμούς που δημιουργούνται από εκπομπές αερίων, εφαρμόζονται και ισχύουν και πέραν των χωρικών υδάτων τους, ήτοι τόσο στην υφαλοκρηπίδα τους όσο και στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη τους (ΑΟΖ). A fortiori δε, κάθε κράτος-μέλος, έχει όχι μόνο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση λήψης των προβλεπόμενων από το θεσμικό αυτό πλαίσιο μέτρων προστασίας, κατά την άσκηση των ad hoc κυριαρχικών του δικαιωμάτων».

Καταλήγοντας ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε ότι «οι κάθε μορφής “διεκδικήσεις”, που κατά καιρούς και κατά το δοκούν εγείρει η Τουρκία, είναι αβάσιμες και αυθαίρετες. Συνακόλουθα βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με το Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Το πόσο δεδομένη είναι η επί των ανωτέρω πραγματικών και θεσμικών δεδομένων στάση των κατά περίπτωση αρμόδιων Ευρωπαϊκών Θεσμών προκύπτει και από το ότι οι θεσμοί αυτοί έχουν αγνοήσει τις, επίσης αβάσιμες και αυθαίρετες, “ενστάσεις”, που η Τουρκία τους έχει απευθύνει, από το 1998 ως σήμερα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Κατά το κλείσιμο της ομιλίας του, ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε ότι σύμφωνα με τα δεδομένα του Ευρωπαϊκού Δικαίου και το αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, τα οποία προστίθενται στο Διεθνές Δίκαιο –κυρίως στις Συνθήκες της Λωζάνης του 1923 και των Παρισίων του 1947–, καθιστούν σαφές ότι τα σύνορα και το έδαφος της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούν να αμφισβητηθούν καθ` οιονδήποτε τρόπο, και ότι δεν υπάρχουν «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο.