Πως με δυο τρικ ο ευφυής Μαραντόνα κέρδισε τη Νιγηρία το ‘94

Νιγηρία – Αργεντινή. Οι «αετοί» μετέχουν για έκτη φορά σε Μουντιάλ και θα αγωνιστούν για πέμπτη απέναντι στην «Αλμπισελέστε». Μόνο το 1998 οι δύο ομάδες δεν κληρώθηκαν στον ίδιο Όμιλο. Οι Αργεντινοί μετράνε μόνο νίκες. Η πρώτη αναμέτρηση μεταξύ των δύο ομάδων το ’94 είναι ιστορικής σημασίας, καθώς αποτέλεσε το τελευταίο παιχνίδι του Ντιέγκο Μαραντόνα με το εθνόσημο. Ο «Ντιεγκίτο» αποχώρησε από το Foxboro αγκαζέ με τη νοσοκόμα η οποία τον οδήγησε (σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση) σε έλεγχο ντόπινγκ. Βρέθηκε θετικός στην ουσία εφεδρίνη και αποβλήθηκε από τη διοργάνωση.
 
Τα δύο τρικ
Με δύο τρικ ο Μαραντόνα είχε κερδίσει τη Νιγηρία. Στο τούνελ προς τον αγωνιστικό χώρο, πήγε και χαιρέτισε έναν προς έναν τους Νιγηριανούς προσφωνώντας τους με το μικρό τους όνομα: οι συμπαίκτες του είχαν πάθει σοκ καθώς δεν γνώριζαν ούτε τα επίθετα των άγνωστων αντιπάλων τους. Οι Αφρικανοί ένιωσαν δέος και μάρκαραν με τα… μάτια τον Μαραντόνα σε όλο το ματς. Εκτελώντας γρήγορα ένα φάουλ σέρβιρε στον Κανίγια που με το δεύτερο προσωπικό γκολ έκανε το 2-1. Με Κανίγια, Μπατιστούτα, Ρεδόντο, Σιμεόνε και τον Μαραντονά, η Αργεντινή είχε μια αξιόλογη ομάδα – κέρδισε 4-0 την Ελλάδα στην πρεμιέρα. Μετά το σοκ του θετικού δείγματος του Μαραντόνα οι Αργεντινοί έχασαν από τη Βουλγαρία, πέρασαν όμως ως τρίτοι, χάνοντας στο πρώτο νοκ άουτ από τη Ρουμανία. Η Νιγηρία έχασε στους «16» από την Ιταλία.
 
Στο ματς με τη Βουλγαρία θα έφτανε τα 22 παιχνίδια σε Μουντιάλ και θα ήταν ο πρώτος παίκτης στον κόσμο σε συμμετοχές στο κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός (σήμερα ο Ματέους έχει 25, ο Κλόζε 24 και ο Πάολο Μαλντίνι 23). Εκτός του Μαραντόνα, 21 έχουν ο Zmuda (Πολωνία) και ο Seeler (Γερμανία).
 
Από το Μουντιάλ στις ΗΠΑ έμεινε και η χαρακτηριστική κραυγή του Μαραντόνα μπροστά στη κάμερα, στο παιχνίδι με την Ελλάδα. Μια κραυγή που ο ίδιος είπε ότι ήθελε να φωνάξει πως «επέστρεψα».
 
 
Το τελευταίο ματς του Μαραντόνα με την Εθνική και 21ο σε Μουντιάλ, όπου έχει συμμετοχή και στα δύο γκολ.

 
Τα κιλά και η κοκαΐνη
Ο Μαραντόνα ισχυρίζεται στην αυτοβιογραφία του ότι το αναβολικό ήταν συστατικό ενός συμπληρώματος, το οποίο είχε προμηθευτεί από τις ΗΠΑ διότι τελείωσαν τα σκευάσματα που είχε φέρει από την Αργεντινή.
 
Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο ο Μαραντόνα είχε φτάσει στα 92 κιλά και οι εκτιμήσεις έλεγαν πως δεν θα πάει στις ΗΠΑ. Παρότι είχε ήδη παίξει σε τρία Μουντιάλ, εντούτοις, ο ίδιος αποφάσισε να προσπαθήσει το ακατόρθωτο για να τον θυμούνται οι κόρες του αγωνιζόμενο – γεννημένες το 1987 και το 1989. Σε ένα μήνα έχασε 12 κιλά και ήταν έτοιμος. Για να το πετύχει προσέλαβε ως προσωπικό γυμναστή τον Daniel Cerrini, πρώην body builder. Η… μπάλα για το θετικό δείγμα πήρε και τον Cerrini.
 
Σε όλη του την καριέρα δύο ήταν οι αντίπαλοι του Μαραντόνα: τα ναρκωτικά που τον ταλαιπωρούσαν από τη θητεία στη Βαρκελώνη (1982-84) και τα περιττά κιλά. Με αυτά πάλευε σχεδόν σε όλη του την καριέρα.
 
Ο Μαραντόνα είχε τιμωρηθεί με 15μηνο αποκλεισμό τον Απρίλιο του 1991 όταν στην Ιταλία τον βρήκαν θετικό στην κοκαΐνη. Ήταν κοινό μυστικό πως ο Αργεντίνος ήταν χρήστης, ωστόσο, τόσο η Νάπολι όσο και το Ιταλικό ποδόσφαιρο τον κάλυπταν. Μέχρι το ’91 τους είχε γίνει πλέον βάρος και αποφάσισαν να τον ξεφορτωθούν – πχ σε ένα εκτός έδρας ματς της Νάπολι στη Μόσχα δεν μπόρεσε να πάει με την αποστολή καθώς ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών και μετέβη τελευταία στιγμή με lear jet.
Η επιστροφή
Τη σεζόν 1992-93 έπαιξε στη Σεβίλλη με προπονητή των Billardo, με τον οποίο έφτασαν στους δύο τελικούς του Μουντιάλ. Παρότι πήγε καλά, εντούτοις, αποφάσισε να γυρίσει στην Αργεντινή και τη Newell's Old Boys. H Εθνική προκρίθηκε στο Μουντιάλ των ΗΠΑ στα μπαράζ με την Αυστραλία τον Οκτώβριο του ’93 στα οποία επιστρατεύτηκε ο Μαραντόνα που είχε να παίξει σε επίσημο ματς της Εθνικής από το Μουντιάλ του ’90. Η πρόκριση κρίθηκε στη ρεβάνς όπου ο Μαραντόνα έκλεψε τη μπάλα και έδωσε την ασίστ στο νικητήριο γκολ (1-0). Έκτοτε το θέμα συζήτησης ήταν αν θα πάει στο Μουντιάλ. Στις προπονήσεις των Newell's δεν πήγαινε, στα ματς δεν έπαιζε, είχε κλειστεί σπίτι – λέγεται πως περνούσε κατάθλιψη – οι δημοσιογράφοι στρατοπέδευσαν έξω από το σπίτι για να τους πει αν θα πάει στο Μουντιάλ, μέχρι που μια μέρα πυροβόλησε εναντίον τους. Τον Φλεβάρη του ’94 είπε ότι θα πάει στο Μουντιάλ. Ακολούθησε η προετοιμασία με τον Cerrini και η εμφάνιση στα φιλικά του Μαΐου.
 
Μετά το Μουντιάλ αποκλείστηκε και πάλι και γύρισε το 1995 στη Boca Juniors όπου έπαιξε έως το ’97 αποχωρώντας σε ηλικία 37 χρόνων.