Η Τουρκία βασικότερος εμπόδιο για λύση του Κυπριακού λέει ο πρόεδρος της Βουλής

Βασικότερος παράγοντας για τη λύση του Κυπριακού είναι η ίδια η Τουρκία, η οποία ωστόσο στέκεται εμπόδιο, οδηγώντας συνεχώς σε διαφωνίες, αποκλίσεις και αδιέξοδα, ανέφερε ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Δημήτρης Συλλούρης, στον επιμνημόσυνο λόγο του στο ετήσιο μνημόσυνο των ηρώων Κακοπετριάς Αλέκου Κωνσταντίνου και Παναγιώτη Τουμάζου.
 
Όπως είπε, ειδικότερα το τελευταίο διάστημα, η Άγκυρα με τη στάση της, τόσο απέναντι στο κυπριακό ζήτημα και την κυπριακή ΑΟΖ, όσο και απέναντι στη Συρία, επιβεβαιώνει την άποψη για τις διαχρονικές ιμπεριαλιστικές της διαθέσεις και τις επεκτατικές βλέψεις της. 
 
Η Τουρκία, ανέφερε, ο κ. Συλλούρης, συνεχίζει προκλητικά να αγνοεί πλήρως κανονισμούς, συμβάσεις, ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, το δίκαιο της θάλασσας, καθώς και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται χωρίς καμιά διάθεση συνεννόησης και εποικοδομητικού διαλόγου, καταπατώντας το δίκαιο και τις ελευθερίες λαών και ανθρώπων.
 
«Και δυστυχώς εμείς με αυτή την Τουρκία καλούμαστε να διαπραγματευτούμε και να διεκδικήσουμε τα κεκτημένα και τα αναφαίρετα δικαιώματά μας. Αυτή την Τουρκία, η οποία κρύβεται πίσω από τους Τουρκοκύπριους, τους οποίους χρησιμοποιεί σαν πρόφαση, για την υλοποίηση των κατακτητικών της βλέψεων, και τους οποίους έχει εξαφανίσει ουσιαστικά με τις ενέργειες και τις πράξεις της», είπε.
 
Κάλεσε όλους να προβληματιστούν σοβαρά, αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα κατάματα και συνειδητοποιώντας την κρισιμότητα των δεδομένων, ώστε να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.
 
«Ας αντιληφθούμε επίσης, ότι μια δίκαιη λύση του εθνικού μας ζητήματος, θα ανοίξει ταυτόχρονα το δρόμο για τη γενικότερη ανάπτυξη και ευημερία του τόπου μας, τον εκσυγχρονισμό των θεσμών και των μηχανισμών μας, την εξάλειψη της διαφθοράς και της κακονομίας και την οικοδόμηση ενός κράτους δικαίου και ισοπολιτείας», είπε.
 
Τιμώντας σήμερα τη μνήμη και τις θυσίες ηρώων του Έθνους, ανέφερε, «συνειδητοποιούμε ότι η όποια παραίτηση ή λιποταξία από το χρέος και τις ευθύνες μας, δεν μας επιτρέπεται σε καμιά περίπτωση. Το ιστορικό παρελθόν απαιτεί πράξεις από μας, και όχι λόγια. Η ενθύμηση μόνο και η υπερηφάνεια, δεν αρκούν».
 
Αναφερόμενος στους ήρωες της Κακοπετριάς Παναγιώτη Τουμάζου και Αλέκο Κωνσταντίνου, είπε ότι τόσο αυτοί όσο και οι υπόλοιποι αγωνιστές-ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, αγωνίστηκαν υπέρ της ανεξαρτησίας και αυτοδιάθεσης της Κύπρου.
 
«Ο αγώνας της ΕΟΚΑ του ’55-’59, αποτελεί γεγονός μείζονος σημασίας του πρόσφατου ιστορικού παρελθόντος της Κύπρου και ορόσημο στην εθνική μας ιστορία, καθότι οδήγησε στην ανεξαρτησία της Κύπρου και την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας», ανέφερε.
 
Πρόσθεσε ότι οι νέοι της Κύπρου -ανάμεσά τους ο Τουμάζου και ο Κωνσταντίνου- δόθηκαν ολοκληρωτικά, χωρίς κανένα αίσθημα δισταγμού, δειλίας ή οπισθοχώρησης, στη μάχη εν ονόματι της πατρίδας και της ταυτότητάς μας.
 
«Η αυταπάρνηση, το σθένος και το απαράμιλλο θάρρος, καθοδήγησαν τις πράξεις και τη δράση τους, οδηγώντας τους στην υπέρτατη πράξη του ανθρώπου: τη θυσία υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος», είπε.
 
Αναφερόμενος στον Παναγιώτη Τουμάζου, είπε ότι εντάχθηκε στον αγώνα της ΕΟΚΑ ήδη από την ηλικία των 16 ετών, αναλαμβάνοντας από απλές αποστολές -όπως διανομή φυλλαδίων της Οργάνωσης- μέχρι και πιο επικίνδυνες δράσεις, όπως δολιοφθορές σε αγγλικά στρατιωτικά οχήματα.  Η δράση του έγινε πιο έντονη, όταν εντάχθηκε στην αντάρτικη ομάδα του τομέα της Σολέας, με το ψευδώνυμο «Ονήσιλος». Ο Κωνσταντίνου έπεσε νεκρός από σφαίρα των Άγγλων, την ώρα που έστηνε μαζί με συναγωνιστές του ενέδρα σε βρετανικά στρατιωτικά οχήματα.
 
Ο Αλέκος Κωνσταντίνου, είπε ο κ. Συλλούρης, ενταγμένος στην ομάδα του εκτελεστικού της Αμμοχώστου, οργάνωνε στο σπίτι του συγκεντρώσεις της ομάδας του, κρύβοντας εκεί και τον οπλισμό τους. Το γεγονός ότι κατείχε σημαντική θέση στον Αγγλικό Στρατό, τον καθιστούσε αυτομάτως πρόσωπο υπεράνω υποψίας. Στις 14 Απριλίου 1958 είχε αναλάβει μαζί με έναν συναγωνιστή του την επικίνδυνη αποστολή της εκτέλεσης του διαβόητου Άγγλου ανακριτή και βασανιστή Ντίαρ, ενέργεια που θεωρήθηκε μία από τις σημαντικότερες νίκες των μελών της ΕΟΚΑ. Ο Κωνσταντίνου έχασε τελικά τη ζωή του, όταν στην προσπάθειά του μαζί με άλλους τρεις συναγωνιστές του να στήσουν ενέδρα στους Άγγλους, η νάρκη εξερράγη προτού επιτελέσει το σκοπό της, με αποτέλεσμα να θανατώσει τους ίδιους.
 
Πηγή:ΚΥΠΕ