Η απόφαση του Δικαστηρίου της Ε.Ε για λατρευτικού τύπου σφαγές ζώων
11:36 - 29 Μαΐου 2018
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε σήμερα ότι οι λατρευτικού τύπου σφαγές ζώων, όπως το Χαλάλ, οι οποίες πραγματοποιούνται χωρίς αναισθητοποίηση μπορούν να τελούνται μόνο εντός εγκεκριμένου από τις εθνικές αρχές των κρατών μελών, σφαγείου, κρίνοντας ότι η υποχρέωση αυτή δεν συνιστά προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας.
Το ΔΕΕ στην απόφασή του ξεκαθαρίζει ότι η υποχρέωση αυτή δεν αποβλέπει αποκλειστικώς στην οργάνωση και την οριοθέτηση της ελεύθερης τελέσεως των λατρευτικού τύπου σφαγών, αλλά λαμβάνει υπόψη τους βασικούς κανόνες για τη διασφάλιση της καλής μεταχειρίσεως των ζώων και την προστασία της υγείας των καταναλωτών ζωικού κρέατος.
Το ΔΕΕ έκρινε μετά από ερώτημα που του υπέβαλε το Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg te Brussel (ολλανδόφωνο πρωτοδικείο Βρυξελλών), στο οποίο είχαν προσφύγει μουσουλμανικές ενώσεις και συντονιστικές οργανώσεις τεμενών, κατά της Περιφέρειας της Φλάνδρας. Συγκεκριμένα, το 2016 αρμόδιος Υπουργός της Περιφέρειας ανακοίνωσε ότι δεν θα χορηγούσε πλέον εγκρίσεις σε προσωρινούς χώρους σφαγής με την αιτιολογία ότι οι εγκρίσεις αυτές είναι αντίθετες στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ιδίως στις διατάξεις του κανονισμού της Ένωσης για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους.
Πολλοί μουσουλμάνοι της Φλάνδρας θεωρούν ότι είναι θρησκευτικό τους καθήκον να σφάξουν ή να αναθέσουν σε τρίτον να σφάξει, κατά προτίμηση την πρώτη ημέρα "της γιορτής της θυσίας", που εορτάζεται κάθε χρόνο επί τρεις ημέρες, ζώο του οποίου το κρέας στη συνέχεια καταναλώνεται από την οικογένεια και μοιράζεται στους απόρους, τους γείτονες και τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας.
Το Δικαστήριο της ΕΕ συνάγει το συμπέρασμα ότι από τη διενεργηθείσα εξέταση της υπόθεσης δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του επίμαχου κανονισμού υπό το πρίσμα της κατοχυρωμένης από τον Χάρτη θρησκευτικής ελευθερίας. Κρίνει δε ότι ο νομοθέτης της Ένωσης συμβίβασε τον σεβασμό των ιδιαίτερων μεθόδων σφαγής που προβλέπονται από λατρευτικούς τύπους με την τήρηση των βασικών κανόνων που καθορίζονται με τους κανονισμούς της Ένωσης για τη διασφάλιση της καλής μεταχειρίσεως των ζώων κατά τη θανάτωσή τους καθώς και με την προστασία της υγείας των καταναλωτών ζωικού κρέατος.
Εξηγεί ότι η υποχρέωση τελέσεως της λατρευτικού τύπου σφαγής εντός εγκεκριμένου σφαγείου αποβλέπει απλώς στην οργάνωση και την οριοθέτηση, από τεχνικής απόψεως, της ελεύθερης σφαγής ζώων, χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση για θρησκευτικούς σκοπούς. Η ως άνω τεχνική οριοθέτηση δεν είναι, αυτή καθ' αυτήν, ικανή να έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του δικαιώματος των θρησκευόμενων μουσουλμάνων στη θρησκευτική ελευθερία, σημειώνει.
Το ΔΕΕ στην απόφασή του ξεκαθαρίζει ότι η υποχρέωση αυτή δεν αποβλέπει αποκλειστικώς στην οργάνωση και την οριοθέτηση της ελεύθερης τελέσεως των λατρευτικού τύπου σφαγών, αλλά λαμβάνει υπόψη τους βασικούς κανόνες για τη διασφάλιση της καλής μεταχειρίσεως των ζώων και την προστασία της υγείας των καταναλωτών ζωικού κρέατος.
Το ΔΕΕ έκρινε μετά από ερώτημα που του υπέβαλε το Nederlandstalige rechtbank van eerste aanleg te Brussel (ολλανδόφωνο πρωτοδικείο Βρυξελλών), στο οποίο είχαν προσφύγει μουσουλμανικές ενώσεις και συντονιστικές οργανώσεις τεμενών, κατά της Περιφέρειας της Φλάνδρας. Συγκεκριμένα, το 2016 αρμόδιος Υπουργός της Περιφέρειας ανακοίνωσε ότι δεν θα χορηγούσε πλέον εγκρίσεις σε προσωρινούς χώρους σφαγής με την αιτιολογία ότι οι εγκρίσεις αυτές είναι αντίθετες στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, ιδίως στις διατάξεις του κανονισμού της Ένωσης για την προστασία των ζώων κατά τη θανάτωσή τους.
Πολλοί μουσουλμάνοι της Φλάνδρας θεωρούν ότι είναι θρησκευτικό τους καθήκον να σφάξουν ή να αναθέσουν σε τρίτον να σφάξει, κατά προτίμηση την πρώτη ημέρα "της γιορτής της θυσίας", που εορτάζεται κάθε χρόνο επί τρεις ημέρες, ζώο του οποίου το κρέας στη συνέχεια καταναλώνεται από την οικογένεια και μοιράζεται στους απόρους, τους γείτονες και τα μέλη της ευρύτερης οικογένειας.
Το Δικαστήριο της ΕΕ συνάγει το συμπέρασμα ότι από τη διενεργηθείσα εξέταση της υπόθεσης δεν προέκυψε κανένα στοιχείο ικανό να επηρεάσει το κύρος του επίμαχου κανονισμού υπό το πρίσμα της κατοχυρωμένης από τον Χάρτη θρησκευτικής ελευθερίας. Κρίνει δε ότι ο νομοθέτης της Ένωσης συμβίβασε τον σεβασμό των ιδιαίτερων μεθόδων σφαγής που προβλέπονται από λατρευτικούς τύπους με την τήρηση των βασικών κανόνων που καθορίζονται με τους κανονισμούς της Ένωσης για τη διασφάλιση της καλής μεταχειρίσεως των ζώων κατά τη θανάτωσή τους καθώς και με την προστασία της υγείας των καταναλωτών ζωικού κρέατος.
Εξηγεί ότι η υποχρέωση τελέσεως της λατρευτικού τύπου σφαγής εντός εγκεκριμένου σφαγείου αποβλέπει απλώς στην οργάνωση και την οριοθέτηση, από τεχνικής απόψεως, της ελεύθερης σφαγής ζώων, χωρίς προηγούμενη αναισθητοποίηση για θρησκευτικούς σκοπούς. Η ως άνω τεχνική οριοθέτηση δεν είναι, αυτή καθ' αυτήν, ικανή να έχει ως αποτέλεσμα τον περιορισμό του δικαιώματος των θρησκευόμενων μουσουλμάνων στη θρησκευτική ελευθερία, σημειώνει.