Αλέκος Μαρκίδης: Μονόδρομος η θετική απάντηση της δικής μας πλευράς

 

Ο κύριος Μαρκίδης σημειώνει μεταξύ άλλων πως, είτε η δήλωση Ακκιντζί έγινε με πλήρη εκ των προτέρων συγκατάθεση της Τουρκίας, είτε έγινε με δική του πρωτοβουλία, σε αντίθεση με την πολιτική της Τουρκίας για αναζήτηση λύσης εκτός παραμέτρων των ψηφισμάτων των Η.Ε.
 
Αφού αναλύει τα δύο ενδεχόμενα ο Αλέκος Μαρκίδης εκφράζει την άποψη πως η απάντηση της ε/κ πλευράς θα πρέπει να είναι θετική. «Και στις δύο περιπτώσεις η δική μας πλευρά πρέπει κατά την γνώμη μου να δώσει σαφή και θετική απάντηση στην πρόκληση. Άλλως, για μια ακόμα φορά η Τουρκία θα βγει κερδισμένη».
 
Αυτούσια η ανάρτηση του Αλέκου Μαρκίδη
 
Προχθές, 30.04.21018, ο Τουρκοκύπριος ηγέτης κ. Ακκιντζί προκάλεσε δημόσια την πλευρά μας, λέγοντας ότι, εάν η Ελληνοκυπριακή πλευρά είναι έτοιμη να αποδεχθεί το πλαίσιο Guterres, χωρίς να το διαστρεβλώσει ή να το αποδυναμώσει (diluting it), θα πρέπει να το πεί το ταχύτερο χωρίς καθυστέρηση, έτσι ώστε να το ανακοινώσουμε ως στρατηγική συμφωνία.
 
Η δήλωση αποτέλεσε έκπληξη. Έγινε λίγες μέρες μετά την επίσκεψη του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών κ. Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα και τις φήμες που έντονα κυκλοφόρησαν ότι ζήτησε από τους Τουρκοκύπριους πολιτικούς να προχωρήσουν με προώθηση της ιδέας λύσεως του Κυπριακού προβλήματος στα πλαίσια δύο κρατών, φήμες, που συνάδουν και με την δήλωση του ιδίου αμέσως μετά το ναυάγιο στο Crans Montana,ότι πλέον θα πρέπει να αναζητηθεί λύση εκτός παραμέτρων των ψηφισμάτων των Η.Ε, δηλαδή όχι πλέον με σκοπό λύση ΔΔΟ.
 
Ένα από δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν.
 
Είτε η δήλωση Ακκιντζί έγινε με πλήρη εκ των προτέρων συγκατάθεση της Τουρκίας, είτε έγινε με δική του πρωτοβουλία, σε αντίθεση με την πολιτική της Τουρκίας για αναζήτηση λύσης εκτός παραμέτρων των ψηφισμάτων των Η.Ε.
 
Εάν συμβαίνει το πρώτο, αλλά η Τουρκία δεν εγκατέλειψε την αναζήτηση λύσεως εκτός παραμέτρων των ψηφισμάτων, τότε γιατί έγινε η δήλωση; Μήπως γιατί η Τουρκία μας έχει διαβάσει τόσο καλά, ώστε υπολόγισε το όφελος για αυτήν από την σύγχυση, που η δήλωση θα προκαλούσε στην πλευρά μας ή από την αδυναμία μας να δώσουμε ξεκάθαρη απάντηση στην πρόκληση Ακκιντζί;
 
Εάν συμβαίνει το δεύτερο, ότι δηλαδή η δήλωση Ακκιντζί ήταν πρωτοβουλία του ίδιου, σε σύγκρουση με την πολιτική της Τουρκίας για αναζήτηση λύσεως εκτός παραμέτρων των ψηφισμάτων των ΗΕ, τότε και πάλι η μπάλα είναι στη δική μας πλευρά, που επί μήνες διατυμπάνιζε και θεωρούσε δική της επιτυχία το πλαίσιο Guterres.
 
Και στις δύο περιπτώσεις η δική μας πλευρά πρέπει κατά την γνώμη μου να δώσει σαφή και θετική απάντηση στην πρόκληση. Άλλως, για μια ακόμα φορά η Τουρκία θα βγει κερδισμένη.
 
Στην Έκθεσή του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ο Γενικός Γραμματέας δεν απέδωσε ευθύνη στην Τουρκία για το αδιέξοδο στο Crans Montana, αλλά την απέδωσε στην έλλειψη πολιτικής βουλήσεως των δύο ηγετών.
 
Επαμφοτερίζουσα εκ πλευράς μας απάντηση ή επικλήσεις προσφάτων Τουρκικών δηλώσεων ή προκλήσεων, χωρίς ξεκάθαρη θετική απάντηση, ίσως θα προσθέσουν στις προσλαμβάνουσες παραστάσεις του ΓΓ και της διεθνούς Κοινότητας, ότι η έλλειψη πολιτικής βουλήσεως αφορά μάλλον την δική μας πλευρά, παρά αυτήν του κ. Ακκιντζί.
 
Η θετική απάντηση χωρίς ουρές είναι για την πλευρά μας μονόδρομος. Και από αυτήν μόνο όφελος μπορεί να προκύψει. Σε τέτοια περίπτωση, τυχόν Τουρκική υπαναχώρηση θα προκαλέσει τεράστιο κόστος για την Τουρκία, γιατί θα σημαίνει ότι ανέτρεψε συμφωνία μεταξύ των δύο Κοινοτήτων της Κύπρου. Μη υπαναχώρηση, θα σημαίνει ότι έγινε αυτό, που ο Πρόεδρος ήθελε, δηλαδή να γίνει δεκτό, ως έχει, το Πλαίσιο Guterres.
 
Βέβαια, υπάρχουν και οι πολιτικές δυνάμεις, που απέρριπταν το πλαίσιο του ΓΓ. Αναπόφευκτα θα αντιδράσουν. Αλλά η διαφορά στην αντιμετώπιση του πλαισίου ήταν γνωστή προεκλογικά, συζητήθηκε και ο λαός ψήφισε αυτούς, που υποστήριζαν τη θέση ότι οι συνομιλίες πρέπει να συνεχισθούν από εκεί που σταμάτησαν, με βάση το πλαίσιο Guterres.