Στο Ανώτατο η αίτηση απόρριψης της έφεσης για Αστρασόλ

Το Ανώτατο Δικαστήριο θα εξετάσει στις 27 Ιουνίου την αίτηση των εναγόντων στην υπόθεση του εργοστασίου Αστρασόλ με την οποία ζητούν την απόρριψη της έφεσης που καταχώρησε η Νομική Υπηρεσία εναντίον της καταδικαστικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 29/12/2017.

Το Επαρχιακό δικαστήριο με την απόφαση του έκρινε ότι έχει αποδειχθεί, στον απαιτούμενο βαθμό, ότι η λειτουργία του εργοστασίου της Astrasol δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην υγεία και ευημερία των εναγόντων που κατοικούσαν γύρω από αυτό.

Ενάγοντες στην υπόθεση ήταν οι:  1. Θεοφάνης Χρυσάνθου με την προσωπική του ιδιότητα και ως πατέρας και κηδεμόνας του Σταύρου ετών 11, αμφότεροι από τα Λατσιά, και 2. Κωνσταντίνα Μπάρκα με την προσωπική της ιδιότητα και ως μητέρα και συγκηδεμόνας του πιο πάνω παιδιού.

Εναγόμενοι στην υπόθεση ήταν οι : 1. Σωτήρης Λιασής, 2. Μαρούλα Λιασή, 3.Φοίβος Λιασής 4. Αστρασόλ Λτδ, 5. Επίσημος Παραλήπτης (ως εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας "Liasis Shoelasts Company Ltd», 6. Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (Διά Τμήματος Επιθεώρησης Εργασίας και Υπουργείου Εργασίας και Τμήμα Πολεοδομίας) και 7. Δήμος Λατσιών.
Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι εναγόμενοι 3(Φοίβος Λιασής), 4(Αστρασόλ Λτδ) & 6 (Κυπριακή Δημοκρατία) «ευθύνονται έναντι των εναγόντων για οιανδήποτε ζημιά έχουν υποστεί λόγω της πιο πάνω συμπεριφοράς και της αντίστοιχης διάπραξης των αστικών αδικημάτων της ιδιωτικής οχληρίας, παράβασης ευθύνης εργοδότη και παράβασης θέσμιου καθήκοντος…».
 
Για τους εναγομένους 1(Σωτήρης Λιασής), 2(Μαρούλα Λιασή), 5(Επίσημος Παραλήπτης ως εκκαθαριστής της περιουσίας της εταιρείας «Liasιs Shoelasts Company Ltd») & 7(Δήμος Λατσιών) δεν έχει αποδειχθεί στον απαιτούμενο βαθμό οιαδήποτε ευθύνη έναντι των εναγόντων.
Η Νομική Υπηρεσία καταχώρησε συνολικά δεκαέξι λόγους έφεσης, ενώ έφεση καταχώρησαν επίσης και οι καταδικασθέντες Φοίβος Λιασής και Αστρασόλ Λτδ.
 Οι ενάγοντες στην υπόθεση καταχώρησαν αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία ζητούν την απόρριψη των εφέσεων χαρακτηρίζοντας τες πρόωρες.

Οι ενάγοντες θεωρούν ότι οι εφέσεις είναι άκυρες διότι η απόφαση του Δικαστηρίου δεν είναι εφέσιμη από τη στιγμή, που δεν έχουν ακόμη εκδικαστεί οι αποζημιώσεις που δικαιούνται.

Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Θεοφάνη Χρυσάνθου, εκ των εναγόντων, στην οποία σημειώνει ότι «η ταλαιπωρία, το βάσανο, ο πόνος και η θλίψη που αισθανόμαστε όλοι οι διάδικοι, και εγώ, για την παραβίαση των δικαιωμάτων μας και για την ασθένεια ή θάνατο των συγγενών μας, και στην περίπτωση μου για την ασθένεια καρκίνου του υιού μου, ήταν αβάσταχτη και απάνθρωπη».

«Βεβαίως η απόφαση του Δικαστηρίου μας δικαίωσε αλλά χωρίς την επιδίκαση των αποζημιώσεων η απόφαση αυτή δεν έδωσε λύση σε όλα τα αιτήματα μας και δεν είναι εκτελεστή. Μόνο με την επιδίκαση αποζημιώσεων θα οριστικοποιηθούν οι αγωγές και θα είναι οι σχετικές αποφάσεις (εφόσον θα επιδικάζουν αποζημιώσεις) εφέσιμες», προσθέτει.

 

ΚΥΠΕ