Ο Γ. Πανούσης στον REPORTER: Στο παρελθόν και στο άμεσο περιβάλλον η λύση του μυστηρίου

15:45 - 23 Απριλίου 2018

POLICE REPORTER

Χωρίς περιστροφές και με τη σιγουρια των ετών που έχει στην πλάτη του, ο Καθηγήτης Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννης Πανούσης, μιλώντας αποκλειστικά στον REPORTER, ξετυλίγει τις σκέψεις και εκτιμήσεις του για το διπλό έγκλημα που έχει προκαλέσει σεισμό στην μικρή κοινωνία της Κύπρου.

Εκτιμά πως πρόκειται για έγκλημα εκδίκησης, πιστώνοντας την πράξη του δράστη ή των δραστών με πάθος, πληγωμένο εγώ και ανάγκη για επιβολή τιμωρίας.

Θεωρεί πως τα μέχρι στιγμής στοιχεία ανάγουν το διπλό φονικό σε προσωπική υπόθεση που πάει πίσω στο παρελθόν, ενώ χαρακτηρίζει ενδεικτικό το γεγονός ότι δεν πειράχτηκε το παιδί της οικογένειας, γιατί όπως λέει, ήταν εκτός σκοπού.

Σε σχέση με την πορεία των έρευνων και το πώς θα πρέπει να κινηθούν οι διωκτικές αρχές, ο γνωστός εγκληματολόγος εκτιμά πως οι ανακριτές θα πρέπει να ρίξουν το βάρος τους σε δύο στοιχεία: το παρελθόν και το άμεσο περιβάλλον των προσώπων της υπόθεσης.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Από τον τρόπο που τελέστηκε το συγκεκριμένο έγκλημα, εσείς σε ποια κατηγορία θα το κατατάσσατε;

Κοιτάξτε δεν εντάσσεται στα ωφελιμιστικά εγκλήματα κέρδους, ούτε στα τυχαία (ήταν η κακιά στιγμή), ούτε βέβαια στα "συμβολαια". Είναι έγκλημα εκδίκησης.

Θεωρείτε πως υπήρξε κάποιας μορφής προμελέτη για την τέλεσή του ή θα μπορούσε να είναι μια πράξη που αποφασίστηκε αιφνίδια;

Αυτό θα φανεί, αλλά το παρ-ορμητικό έγκλημα, ως διαντιδραση δράστη/στων-θύματος θα έπρεπε να έχει κι από τη μεριά των θυμάτων ένα λόγο "σύγκρουσης". Ερώτημα λοιπόν "υπάρχει τέτοιος λόγος σύγκρουσης”;

Εκτιμάτε πως πρόκειται για έγκλημα εκδίκησης. Άρα βλέπετε να υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ δράστη ή δραστών με τα θύματα;

Προφανώς. Φαίνεται να πρόκειται για μία προσωπική υπόθεση που ανάγεται στο παρελθόν. Το γεγονός ότι δεν ξεκληρίζεται όλη η οικογένεια είναι ενδεικτικό.

Εννοείτε ενδεικτικό της ταυτότητας του δράστη ή των δραστών;

Ναι, το ότι δεν πειράχτηκε το παιδί δεν ήταν αποτέλεσμα οίκτου, αλλά ήταν εκτός σκοπού.

Βλέπετε να υπάρχει κάποια λογική συνοχή στη σκέψη του δολοφόνου ή των δολοφόνων, ή μήπως θα μπορούσε να πρόκειται για άτομο/α ακαταλόγιστο/α;

Αυτά τα βρίσκουν οι ψυχίατροι. Εκ του μακρόθεν δεν γίνεται πραγματογνωμοσύνη. Θα μπορούσε να είναι βρασμός ψυχής, πρόκληση, απώλεια ελέγχου… όλα είναι πιθανά.

Η χρήση μαχαιριού από έναν δράστη μπορεί να φανερώνει κάτι για την ψυχοσύνθεσή του, κι αν ναι, τι;

Η χρήση μαχαιριού δείχνει πάθος, πληγωμένο ΕΓΩ, τιμωρία.

Οι ιατροδικαστές αποφάσισαν πως το όπλο του εγκλήματος ήταν ένα... ένα μαχαίρι, αυτό πιστευετε δείχνει έναν δράστη ή περισσότερους;

Δεν ξέρω, και δεν έχω το φάκελο της υπόθεσης, για να εκτιμήσω λεπτομέρειες. Πάντως σε άλλες υποθέσεις πάντοτε οι δράστες ήσαν περισσότεροι.

Κατά τη γνώμη σας για να υπάρξει εξιχνίαση, πού πιστεύετε θα πρέπει να ρίξουν το βάρος τους οι διωκτικές αρχές;

Θεωρώ ότι οι διωκτικές αρχές θα πρέπει να ρίξουν το βάρος τους στο παρελθόν και και στο άμεσο περιβάλλον.

Διαβάστε επίσης

Ο Γ. Πανούσης στον REPORTER: Στο παρελθόν και στο άμεσο περιβάλλον η λύση του μυστηρίου

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στη "Χρυσοπολίτισσα"

Δύο ισόγεια καταστήματα στη Λάρνακα

Ημιτελής κατοικία στον Στρόβολο

Κτίριο μικτής χρήσης στη Λακατάμια

Δειτε Επισης