Τα εξήντα σπίτια: Το χωριό στην ελεύθερη Κύπρο που εγκαταλείφθηκε το 1974 (pics)
08:31 - 28 Μαρτίου 2018

Ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας οδικώς προς το μεταλλείο της Σκουριώτισσας, μπήκαμε στο καταπράσινο δάσος της περιοχής και επί της ευκαιρίας σταματήσαμε για προσκύνημα στο «εγκλωβισμένο» εκκλησάκι της Παναγίας της Σκουριώτισσας το οποίο βρίσκεται μέσα στη κλειστή περιοχή της ειρηνευτικής δύναμης (UN). Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το συγκεκριμένο εκκλησάκι αλλά ποτέ δεν προχώρησα πιο κάτω.
Προχωρώντας ξεπροβάλλεται ένας οικισμός. Ένας οικισμός ξεχασμένος στον χρόνο με μικρά ερειπωμένα και μισοκατεδαφισμένα σπίτια που μαρτυρούν πως έχει εγκαταλειφθεί δεκαετίες πριν. Ένα μόνο σπίτι φαίνεται να έχει επιδιορθωθεί και αμέσως δεν έχασα την ευκαιρία να συστηθώ και να λύσω και τις απορίες μου για την περιοχή.
Καθώς μου μιλάει για την περιοχή, μου δημιουργούνται ταυτόχρονα καινούργιες απορίες όπως: Ποιοι έμεναν εδώ; Γιατί εγκαταλείφτηκε η περιοχή; Οι απαντήσεις της ήταν πιο ενδιαφέρουσες από αυτές που περίμενα. «Τα σπίτια αυτά κτίστηκαν για τους μεταλλωρύχους από την αμερικανική εταιρεία CMC, στην οποία ανήκε η διαχείριση του μεταλλείου μέχρι και το 1974. Ο κόσμος που δούλευε στο μεταλλείο της Σκουριώτισσας διέμενε δωρεάν εδώ όλη τη βδομάδα για να βρίσκονται κοντά. Εδώ η περιοχή έσφυζε από ζωή ενώ υπήρχε ο αστυνομικός σταθμός, το σχολείο, το οποίο έχει αναστηλωθεί με άδεια της εκκλησίας και χρησιμοποιείται ως χώρος εκδηλώσεων, μιας και η περιοχή ανήκει στην εκκλησία».
Όσο αφορά για πιο λόγο οι κάτοικοι εγκατέλειψαν την περιοχή ήταν καθαρά ο φόβος της εισβολής. Από τα λίγα τα γεγονότα που της έχουν εξιστορήσει, εδώ στην περιοχή θα γινόταν μεγάλη μάχη, μιας και η περιοχή βρίσκεται δίπλα στην Πράσινη Γραμμή ή πιο επίσημα στη «Παρεμβαλλόμενη γραμμή του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο».
Στη συνέχεια ρώτησα για πιο λόγο αναστύλωσαν ένα μικρό σπίτι σε μια εγκαταλελειμμένη περιοχή σαν αυτή. «Το σπίτι εμείς το αναστυλώσαμε. Η οικογένειά μου είχε ελιές σε ένα χωράφι πιο κάτω και ζήτησε από τον τότε Μτροπολίτη Σαριγιάννη άδεια για να αναστηλώσει ένα από αυτά γιατί μερικά τα έριξαν κάτω όπως είδατε. Οι γονείς μου ακόμη και όταν έκαψαν τις ελιές συνέχισαν να έρχονται στο σπιτάκι για αναψυχή, όπως συνεχίζουμε να κάνουμε και εμείς τώρα».
Η κυριακάτικη εξόρμηση αποδείχτηκε ένα μικρό ταξίδι στον χρόνο και για ακόμη μια φορά επιβεβαιώθηκε πως η Κύπρος είναι γεμάτη από κρυμμένους μικρούς Παραδείσους.