Απόρριψη της έφεσης της καταδικαστικής απόφασης Αστρασόλ ζητούν οι ενάγοντες

Οι ενάγοντες στην υπόθεση του εργοστασίου Αστρασόλ καταχώρησαν σήμερα αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο με την οποία ζητούν την απόρριψη της έφεσης που καταχώρησε η Νομική Υπηρεσία εναντίον της καταδικαστικής απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 29/12/2017.
 
Σύμφωνα με την αίτηση, την οποία εξασφάλισε το ΚΥΠΕ, οι ενάγοντες θεωρούν ότι η έφεση της Νομικής Υπηρεσίας είναι άκυρη διότι η απόφαση του Δικαστηρίου δεν είναι εφέσιμη από τη στιγμή, που δεν έχουν ακόμη εκδικαστεί οι αποζημιώσεις που δικαιούνται.
 
Όπως αναφέρεται, «η απόφαση η οποία εφεσιβάλλεται αντίκειται στην αρχή που έχει καθιερώσει η νομολογία ότι εφέσεις εναντίον αποφάσεων που δεν είναι τελικές των δικαιωμάτων των διαδίκων συνιστούν περιπτώσεις piecemeal (κατατεμαχισμού της δίκης) και επιβάλλεται να αποδοκιμάζονται και να αποθαρρύνονται από το Δικαστήριο».
 
 Οι ενάγοντες θεωρούν επίσης ότι η έφεση «είναι ασυμβίβαστη με τη συνταγματική υποχρέωση των δικαστηρίων για σύντομη εκδίκαση των υποθέσεων εντός εύλογου χρόνου».
 
Σημειώνεται ακόμη ότι «η εν λόγω απόφαση δεν είναι εφέσιμη, αφού δεν αποτελεί τελική απόφαση στη σχετική αγωγή και ως εκ τούτου η σχετική δικαστική διαδικασία είναι ακόμα ημιτελής, η δε εν λόγω απόφαση δεν είναι εκτελεστή, αλλά αφορά απλώς μια πτυχή της αγωγής χωρίς να συνοδεύεται από απόφαση των αιτουμένων θεραπειών που αναμένεται να εξεταστεί αργότερα σε άλλο δικαστήριο».
 
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Θεοφάνη Χρυσάνθου, εκ των εναγόντων, στην οποία σημειώνει ότι «η ταλαιπωρία, το βάσανο, ο πόνος και η θλίψη που αισθανόμαστε όλοι οι διάδικοι, και εγώ, για την παραβίαση των δικαιωμάτων μας και για την ασθένεια ή θάνατο των συγγενών μας, και στην περίπτωση μου για την ασθένεια καρκίνου του υιού μου, ήταν αβάσταχτη και απάνθρωπη».
 
«Βεβαίως η απόφαση του Δικαστηρίου μας δικαίωσε αλλά χωρίς την επιδίκαση των αποζημιώσεων η απόφαση αυτή δεν έδωσε λύση σε όλα τα αιτήματα μας και δεν είναι εκτελεστή. Μόνο με την επιδίκαση αποζημιώσεων θα οριστικοποιηθούν οι αγωγές και θα είναι οι σχετικές αποφάσεις (εφόσον θα επιδικάζουν αποζημιώσεις) εφέσιμες», προσθέτει.
 
Επί του παρόντος, αναφέρει ο κ. Χρυσάνθου στην ένορκη δήλωση του, «η απόφαση δεν μας έδωσε συγκεκριμένη θεραπεία, εάν δε γίνει αντικείμενο εφέσεως θα καθυστερήσει η όλη διαδικασία άσκοπα διότι σε περίπτωση που θα την κερδίσουμε θα πάνε υποθέσεις στα Επαρχιακά Δικαστήρια για τις αποζημιώσεις. Ήδη υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση και το πρόβλημα αυτό είναι γνωστό στο Ανώτατο. Πιστεύουμε ότι θα ήταν άδικο να προσθέσουμε και άλλη καθυστέρηση με μια έφεση η οποία δεν είναι καν εκτελεστή».
 
Και καταλήγει, λέγοντας ότι η έφεση εναντίον της απόφασης «είναι άκυρη διότι η εν λόγω απόφαση δεν είναι εφέσιμη» .  
Η αίτηση καταχωρήθηκε από τους δικηγόρους κ.κ. Λουκή Γ. Λουκαΐδη και ΣΙΑ Δ.Ε.Π.Ε.
 
 Το Επαρχιακό δικαστήριο στην πολυσέλιδη απόφαση του έκρινε έχει αποδειχθεί, στον απαιτούμενο βαθμό, ότι η λειτουργία του εργοστασίου της Astrasol δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην υγεία και ευημερία των εναγόντων που κατοικούσαν γύρω από αυτό.
 
Το Δικαστήριο απέδωσε ευθύνη στους Φοίβο Λιασή, Αστρασόλ Λτδ και τον Γενικό Εισαγελέα( Δια Τμήματος Επιθεωρήσεως Εργασίας και Υπουργείου Εργασίας και Τμήμα Πολεοδομίας) και απάλλαξε τους Σωτήρη Λιασή, Μαρούλα Λιασή, τον Επίσημο Παραλήπτη ως εκκαθαριστή της περιουσίας της εταιρείας «Liasιs Shoelasts Company Ltd» και το Δήμο Λατσιών.

ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ