Δεν του έδωσαν προσοχή και τον άφησαν τυφλό - Ανοίγει η υπόθεση 17 χρόνια μετά
09:55 - 07 Φεβρουαρίου 2018
Ενώπιον Δικαστηρίου προσέφυγε συμπολίτης μας, για λανθασμένη ιατρική διάγνωση σε κρατικό νοσηλευτήριο η οποία, όπως υποστηρίζει είχε ως αποτέλεσμα να χάσει πλήρως την όραση από το ένα του μάτι.
Όπως αναφέρει η απόφαση, ο ίδιος αντιμετώπισε πρόβλημα με την όραση του και στις 27.5.2001 επισκέφθηκε το Τμήμα Πρώτων Βοηθειών του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Στη συνέχεια, σύμφωνα με την απόφαση, παραπέμφθηκε στο Μακάρειο Νοσοκομείο για εξέταση από οφθαλμίατρο. Εκεί διαγνώστηκε θρόμβωση της κεντρικής φλέβας του αμφιβληστροειδούς. Ακολούθως παραπέμφθηκε σε ειδικό ιατρό, ο οποίος συνέστησε φαρμακευτική θεραπεία λήψη ασπιρίνης και υπεβλήθη σε εξέταση καρωτίδων και φλουροαγγειογράφημα. Ο ασθενής, παρατηρώντας ότι δεν είχε όραση στο δεξί μάτι επισκέφθηκε και πάλι τον ιατρό που τον εξέτασε προηγουμένως, ο οποίος μετρώντας την πίεση στον οφθαλμό τη βρήκε φυσιολογική. Στη συνέχεια επισκέφθηκε ιδιώτη ιατρό ο οποίος διαπίστωσε ότι η πίεση ήταν πολύ πέραν των φυσιολογικών ορίων. Τελικώς η επίσκεψη του σε διάφορα ιατρικά κέντρα του εξωτερικού δεν οδήγησε σε οποιαδήποτε βελτίωση, αλλά, αντίθετα, διαγνώστηκε μόνιμη και μη ανατρέψιμη τύφλωση στο δεξιό οφθαλμό. Υποβλήθηκε σε θεραπεία με ακτίνες λέϊζερ και έλαβε θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή χωρίς οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα.
Στις 18.2.2005, ήγειρε αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αξιώνοντας ειδικές και γενικές αποζημιώσεις εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για λανθασμένη ιατρική διάγνωση και παροχή ιατρικής περίθαλψης, μη έγκαιρης λήψης ορθής και δέουσας ή επιβαλλόμενης θεραπείας από το κυβερνητικό νοσοκομείο ή τους ιατρούς αυτού και γενικά για ιατρική αμέλεια. Με την υπεράσπιση του ο κατηγορούμενος γιατρός αρνήθηκε οποιαδήποτε αμέλεια εισηγούμενος ότι για τη διάγνωση της πάθησης του άνδρα, έγιναν οι απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις και χορηγήθηκε η ενδεδειγμένη συντηρητική θεραπεία.
Όπως αναφέρει η απόφαση του Εφετείου "είναι θλιβερό, και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως απογοητευτικό, αλλά ο τρόπος που το πρωτόδικο Δικαστήριο επέλεξε να ασχοληθεί με τη σοβαρή αυτή υπόθεση, δεν αφήνει άλλη επιλογή εκτός από την επανεκδίκαση της μετά την πάροδο τόσων πολλών ετών. Το Δικαστήριο για δικούς του ανεξήγητους λόγους δεν προσέγγισε τη μαρτυρία που είχε ενώπιον του με τον ορθό και ενδεδειγμένο δικαστικό τρόπο. (...) Η παντελής έλλειψη αναφοράς σε μαρτυρία, εξειδικευμένη και ιατρική, σε ό,τι αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί ο εφεσείων, αποδυναμώνει σε καίριο βαθμό τη δικαστική κρίση και ουσιαστικά την εξουδετερώνει.