Το Δικαστήριο της ΕΕ ενέκρινε την αλιευτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου
14:02 - 27 Φεβρουαρίου 2018

Η αλιευτική συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και του Μαρόκου είναι έγκυρη δεδομένου ότι δεν έχει εφαρμογή στη Δυτική Σαχάρα και τα χωρικά της ύδατα, απεφάνθη σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τη σημερινή απόφαση, η αλιευτική συμφωνία έχει εφαρμογή στο "έδαφος του Μαρόκου", έκφραση η οποία είναι αντίστοιχη με την έννοια του "εδάφους του Βασιλείου του Μαρόκου" που περιλαμβάνεται στη συμφωνία σύνδεσης με τη ΕΕ, κρίνει το ΔΕΕ.
Το ΔΕΕ υπενθυμίζει ότι με την απόφαση της 21ης Δεκεμβρίου 2016, η έννοια αυτή καθεαυτή παραπέμπει στον γεωγραφικό χώρο επί του οποίου το Βασίλειο του Μαρόκου ασκεί το σύνολο των εξουσιών που αναγνωρίζονται στις κυρίαρχες οντότητες από το διεθνές δίκαιο, αποκλειομένου οποιουδήποτε άλλου εδάφους, όπως είναι το έδαφος της Δυτικής Σαχάρας.
Υπό τις συνθήκες αυτές, η υπαγωγή του εδάφους της Δυτικής Σαχάρας στο πεδίο εφαρμογής της αλιευτικής συμφωνίας θα προσέκρουε σε πολλούς κανόνες του γενικού διεθνούς δικαίου που εφαρμόζονται στις σχέσεις μεταξύ της Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου, ιδίως την αρχή της αυτοδιαθέσεως, αναφέρει το ΔΕΕ.
Σε αυτό το πλαίσιο το ΔΕΕ κρίνει ότι η αλιευτική συμφωνία είναι εφαρμοστέα στα "ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία" του Βασιλείου του Μαρόκου.
Διευκρινίζει δε ότι κατά τη σύμβαση όμως του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας , τα ύδατα επί των οποίων το παράκτιο κράτος δικαιούται να ασκεί κυριαρχία ή δικαιοδοσία, περιορίζονται μόνον στα χωρικά του ύδατα τα οποία αποτελούν την αιγιαλίτιδα ζώνη του ή την αποκλειστική οικονομική ζώνη του.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΔΕΕ, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το έδαφος της Δυτικής Σαχάρας δεν αποτελεί μέρος του εδάφους του Βασιλείου του Μαρόκου, τα χωρικά ύδατα της Δυτικής Σαχάρας δεν εμπίπτουν στη μαροκινή αλιευτική ζώνη την οποία αφορά η αλιευτική συμφωνία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με τη σημερινή απόφασή του, το Δικαστήριο της ΕΕ κρίνει, πρώτον, ότι είναι αρμόδιο να κρίνει το κύρος των πράξεων συνάψεως διεθνών συνθηκών συναφθεισών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, στο πλαίσιο αυτό, να κρίνει αν οι συμφωνίες αυτές συνάδουν με τις Συνθήκες καθώς και με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου οι οποίοι δεσμεύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεύτερον, το Δικαστήριο εξετάζει το κύρος της αλιευτικής συμφωνίας.
Σύμφωνα με τη σημερινή απόφαση, η αλιευτική συμφωνία έχει εφαρμογή στο "έδαφος του Μαρόκου", έκφραση η οποία είναι αντίστοιχη με την έννοια του "εδάφους του Βασιλείου του Μαρόκου" που περιλαμβάνεται στη συμφωνία σύνδεσης με τη ΕΕ, κρίνει το ΔΕΕ.
Το ΔΕΕ υπενθυμίζει ότι με την απόφαση της 21ης Δεκεμβρίου 2016, η έννοια αυτή καθεαυτή παραπέμπει στον γεωγραφικό χώρο επί του οποίου το Βασίλειο του Μαρόκου ασκεί το σύνολο των εξουσιών που αναγνωρίζονται στις κυρίαρχες οντότητες από το διεθνές δίκαιο, αποκλειομένου οποιουδήποτε άλλου εδάφους, όπως είναι το έδαφος της Δυτικής Σαχάρας.
Υπό τις συνθήκες αυτές, η υπαγωγή του εδάφους της Δυτικής Σαχάρας στο πεδίο εφαρμογής της αλιευτικής συμφωνίας θα προσέκρουε σε πολλούς κανόνες του γενικού διεθνούς δικαίου που εφαρμόζονται στις σχέσεις μεταξύ της Ένωσης και του Βασιλείου του Μαρόκου, ιδίως την αρχή της αυτοδιαθέσεως, αναφέρει το ΔΕΕ.
Σε αυτό το πλαίσιο το ΔΕΕ κρίνει ότι η αλιευτική συμφωνία είναι εφαρμοστέα στα "ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή τη δικαιοδοσία" του Βασιλείου του Μαρόκου.
Διευκρινίζει δε ότι κατά τη σύμβαση όμως του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας , τα ύδατα επί των οποίων το παράκτιο κράτος δικαιούται να ασκεί κυριαρχία ή δικαιοδοσία, περιορίζονται μόνον στα χωρικά του ύδατα τα οποία αποτελούν την αιγιαλίτιδα ζώνη του ή την αποκλειστική οικονομική ζώνη του.
Σύμφωνα με την απόφαση του ΔΕΕ, λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το έδαφος της Δυτικής Σαχάρας δεν αποτελεί μέρος του εδάφους του Βασιλείου του Μαρόκου, τα χωρικά ύδατα της Δυτικής Σαχάρας δεν εμπίπτουν στη μαροκινή αλιευτική ζώνη την οποία αφορά η αλιευτική συμφωνία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με τη σημερινή απόφασή του, το Δικαστήριο της ΕΕ κρίνει, πρώτον, ότι είναι αρμόδιο να κρίνει το κύρος των πράξεων συνάψεως διεθνών συνθηκών συναφθεισών από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, στο πλαίσιο αυτό, να κρίνει αν οι συμφωνίες αυτές συνάδουν με τις Συνθήκες καθώς και με τους κανόνες του διεθνούς δικαίου οι οποίοι δεσμεύουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεύτερον, το Δικαστήριο εξετάζει το κύρος της αλιευτικής συμφωνίας.
Διαπιστώνει ότι το βρετανικό δικαστήριο ζητεί να διευκρινισθεί αν η δυνατότητα εκμεταλλεύσεως των πόρων που προέρχονται από τα χωρικά ύδατα της Δυτικής Σαχάρας συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης και το διεθνές δίκαιο. Το εν λόγω ζήτημα όμως προϋποθέτει ότι τα ύδατα αυτά εμπίπτουν στο εδαφικό πεδίο εφαρμογής της συμφωνίας. Συνεπώς, το Δικαστήριο εξετάζει κατά πρώτον το βάσιμο της παραδοχής αυτής.
ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ