Οδόφραγμα Δερύνειας: Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

07:06 - 15 Νοεμβρίου 2018

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Όσο κι αν διαφωνούσε κανείς με την διάνοιξη του συγκεκριμένου οδοφράγματος δεν μπορούσε να μην συγκινηθεί με την εικόνα των Κατωδερυνιωτών που αντίκρυζαν τα σπίτια τους μετά από 44 χρόνια.

Όσο κι αν επιθυμούσε κανείς τη διάνοιξη του δεν μπορούσε να μην υποκλιθεί στις φιγούρες του Σπύρου Σολωμού και της Τασούλας Ισαάκ.

Τα συναισθήματα ωστόσο που επικράτησαν την περασμένη Δευτέρα, την ώρα που οι κληρωτοί στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς μετακινούσαν τα συρματοπλέγματα στο οδόφραγμα Δερύνειας και άνοιξαν τον δρόμο στους πολίτες για να ξεχυθούν σέ ένα από τους πιο πολύπαθους δρόμους του νησιού, δεν ήταν ίδια για όλους.

Ούτε όταν στις 23 Απριλίου 2003 που άνοιγε για πρώτη φορά το οδόφραγμα της Οδού Λήδρας δεν υπήρξε τόσο έντονο το στοιχείο του διχασμού ανάμεσα στους πολίτες. Τότε ο κόσμος συνέρρεε στα οδοφράγματα μη γνωρίζοντας τι θα αντικρύσει.

15 χρόνια μετά όλοι ήξεραν τι θα έβλεπαν στον ορίζοντα της Λεωφόρου Αμμοχώστου…

Έξι πολίτες μοιράζονται στον REPORTER τις σκέψεις τους

Χρήστος 32 Λευκωσία
Νομίζω ότι η διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας δεν θα φέρει καμία αλλαγή στην κατάσταση. Όπως άνοιξαν τα υπόλοιπα οδοφράγματα άνοιξε και αυτό. Εγώ προσωπικά δεν πήγα ποτέ στα κατεχόμενα και δεν ξέρω πως είναι αλλά νομίζω δεν θα επηρεάσει τον τουρισμό γιατί οι υποδομές στα κατεχόμενα είναι πολύ χαμηλότερου επιπέδου από αυτές σε Πρωταρά και Αγία Νάπα.

Ούτε πολιτικά θα φέρει καμιά εξέλιξη. Άλλαξε κάτι από τότε που άνοιξαν τα υπόλοιπα οδοφράγματα; Νομίζω πως δεν υπάρχει καμιά διαφορά.

Γιώργος 42 Λεμεσός
Επειδή ένιωσα αυτό το συναίσθημα να αντικρύζεις το σπίτι των δικών σου στα κατεχόμενα, τα έβλεπα και διερωτώμουν τι νιώθουν. Εγώ όταν πήγα στο σπίτι των γονιών μου και άκουσα τον Τούρκο έποικο να λέει πως δεν μας αφήνει να μπούμε μέσα, ένιωσα οργή και ένα τεράστιο κενό. Όταν επέστρεψα στις ελεύθερες περιοχές μετάνιωσα που πήγα.

Άρα δεν συγκινήθηκα ιδιαίτερα με τους πρόσφυγες που έβλεπαν ξανά τα σπίτια τους. Απλά τους συμπόνησα. Είδαν τα σπίτια τους πίσω από ψηλά ττέλια. Τι κατάλαβαν;

Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτοί που πήγαν να δουν τα σπίτια τους. Είναι η εισβολή και η παράνομη κατοχή των περιουσιών μας και κανένας δεν ασχολείται με την ουσία. Και κατ’επέκταση το γεγονός ότι το οδόφραγμα της Δερύνειας θα εξελιχθεί σε ακόμα ένα σημείο για πήγαινε έλα όσων πάνε στα καζίνο και τα ξενοδοχεία και θα δημιουργήσει τρύπα στον τουρισμό.

Άντρη 30 Λευκωσία
Προσωπικά, αντικρίζοντας τις εικόνες όλων εκείνων των ανθρώπων που βρέθηκαν μια ανάσα από τα σπίτια τους μετά από 44 χρόνια, κρατώντας τις φωτογραφίες των γονιών τους που έφυγαν από τη ζωή με τον καημό της επιστροφής, βλέποντας φιλίες και μνήμες να ξαναζωντανεύουν, ένιωσα συγκίνηση.

Ως παιδί προσφύγων ξέρω τι σημαίνει να θέλεις να δεις το σπίτι που μεγάλωσες και που βίαια το αποχωρίστηκες αφήνοντας εκεί τα πάντα. Το έζησα όταν επισκεφθήκαμε τα σπίτια των γονιών μου και ήταν μια συγκλονιστική στιγμή. Από την άλλη, ένιωσα θλίψη όταν άκουσα τον κ. Σπύρο Σολωμού, πατέρα του Σολωμού Σολωμού, να λέει βουρκωμένος ότι «σήμερα συντελείται η δεύτερη δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού».

Ήμουν μαθήτρια τότε και οι εικόνες από την άνανδρη δολοφονία τους στο οδόφραγμα της Δερύνειας έχουν χαραχθεί βαθιά στη μνήμη μου. Ναι, είναι ένας χώρος μνήμης αυτό το οδόφραγμα. Δεν ξέρω ποιο είναι το λάθος και το σωστό. Χθες, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι έστειλαν ένα μήνυμα ειρήνης και επανένωσης κι αυτό θέλω να κρατήσω.

Νατάσα 40 Λεμεσός
Η διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας και του Απλικίου νομίζω πως είναι ένα βήμα για την επανένωση του λαού μας.
Έτσι κι αλλιώς ότι δεν κάνουν οι πολιτικοί τα τελευταία χρόνια το κάμνει ο κόσμος μέσω των διαφόρων δικοινοτικών πρωτοβουλιών για εκδηλώσεις και συζητήσεις που διοργανώνονται. Νομίζω πως οι αντιδράσεις που υπήρξαν κυρίως από το ΕΛΑΜ, την ΕΔΕΚ και την Αλληλεγγύη ήταν για να κερδίσουν ψηφοφόρους που έτσι κι αλλιώς δεν θέλουν λύση γιατί βολεύτηκαν.

Μάριος 30 Λεμεσός
Είχα πολλή καιρό να διχαστώ και να ταραχτώ τόσο πολύ όσο την περασμένη Δευτέρα. Από τη μία έβλεπα τους εκτοπισμένους που επέστρεφαν να είναι συγκινημένοι. Από την άλλη έβλεπα τον κ. Σπύρο και έλεγα από μέσα μου πως εδώ συντελείται μια προδοσία.

Ο κ. Σπύρος και η κ. Τασούλλα οι τραγικοί γονείς των δύο ηρώων απέδειξαν το μεγαλείο ψυχής τους τη Δευτέρα. Πόση δύναμη διαθέτουν αυτοί οι άνθρωποι. Και πόσοι δύναμη θα χρειαστούν το επόμενο καλοκαίρι όταν θα ακούνε πως «τόσοι Ελληνοκύπριοι πέρασαν από τη Δερύνεια για να κάνουν μπάνιο στις χρυσές αμμουδιές της Αμμοχώστου».

Από το 1996 μέχρι σήμερα όλες οι Κυβερνήσεις είχαν αλλεργία με τις συγκεκριμένες οικογένειες. Ακόμα και σήμερα τους κοροϊδεύουν. Και κοροϊδεύουν και τους εαυτούς τους γιατί το τουρκικό φυλάκιο είναι εκεί ακόμη».
Κατανοώ τους πρόσφυγες που ήθελαν να δουν τα σπίτια τους αλλά «τα αλλά» στο θέμα του οδοφράγματος της Δερύνειας είναι πολύ περισσότερα.

Νίκος 28 Λευκωσία
Σε βάθος χρόνου ίσως η διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας να βοηθήσει οικονομικά τις Ελεύθερες Περιοχές. Αυτό που πρέπει να δούμε σε πρώτη φάση είναι πως θα απογειώσουμε την οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οτιδήποτε άλλο είναι δευτερεύων.
Ας το δούμε ως μια τομή στις σχέσεις μας με τα κατεχόμενα. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα χάσουν οι επιχειρήσεις στην Ελεύθερη Αμμόχωστο από αυτή την εξέλιξη. Είναι κάτι που νομίζω ότι θα φανεί στην πορεία.

Οδόφραγμα Δερύνειας: Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος

Ροη Ειδησεων

Κατοικία 4ων υπνοδ. στο Δάλι

Κατοικία 4ων υπνοδ. με σοφίτα στη Λακατάμεια

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στον Στρόβολο

Οικιστικό οικόπεδο στον Στρόβολο

Δειτε Επισης