Ανόρθωση, χαιρέτα τήν Αλεξάνδρεια που έχασες!

{Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.}

Στο ποίημα του Καβάφη, υπό τον τίτλο «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον», περιγράφεται ακριβώς η κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ανόρθωση. Μόνο που η «Αλεξάνδρεια» χάθηκε προ πολλού και κάτι μου λέει ότι αυτό είναι μόνο η κορφή του παγόβουνου.

Όσα συμβαίνουν σε μια ομάδα σαν την Ανόρθωση το τελευταίο διάστημα, μοιάζουν σαν ένας νέος εφιάλτης που έχει ξυπνήσει από το πρόσφατο παρελθόν. Δεν είναι μόνο η μια νίκη σε έξι παιχνίδια, ούτε η τρύπια άμυνα, το εξαφανισμένο κέντρο και η άσφαιρη επίθεση της ομάδας. Είναι κάτι πολύ βαθύτερο. Το βλέπεις στη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών στο γήπεδο, στις αντιδράσεις στα γκολ που δέχεται και βάζει η ομάδα αλλά και στην δικαιολογημένη αντίδραση του κόσμου ο οποίος ξεχειλίζει από οργή.

Αν ο Πάους δεν φοβόταν....
Χθες (20/10) στον αγώνα με την Ένωση στο Παραλίμνι, αν οι βυσσινί δεν επαναπαύονταν στο 1-0 και πίεζαν την Ανόρθωση θα την διέλυαν. Η ομάδα της Αμμοχώστου ξεγυμνώθηκε στο πρέσινγκ των γηπεδούχων, έκανε αβίαστα λάθη και δεν μπορούσε να αλλάξει μισή μπαλιά από το κέντρο και μπροστά. Στην ουσία, αν ο Πάους δεν φοβόταν το παιχνίδι θα μιλούσαμε σήμερα για ένα θρίαμβο της Ένωσης και για ακόμα ένα μεγάλο στραπάτσο της Ανόρθωσης.

Η άμυνα έμπαζε, με τον Ντουγκλάο μαζί με τον Σίλντενφελντ να κινούνται (και πάλι) σε ρηχά νερά. Ο Βίκτορ θύμισε ξανά τον Βίκτορ του 2016 με τα πολλά νεύρα, τα άσκοπα φάουλ και τα κραυγαλέα λάθη. Ο Μικελτάντζε μας συνήθισε στο εκρηκτικό ξεκίνημα και την ξαφνική πτώση του δευτέρου μέρους. Ο Ράγιος για άλλη μια μέρα αγνώριστος, ο Μπεσάτ και πάλι κάκιστος, ενώ ο Ντούρις ναι μεν δεν τροφοδοτήθηκε σωστά αλλά ούτε τα τρεξίματα του είναι τα ίδια με πέρυσι.

Σε ξεχωριστή κατηγορία μπαίνει ο Πράνιτς ο οποίος δεν θυμίζει σε τίποτα τον περσινό πρωταγωνιστή της ομάδας που ανέβαζε τους υπόλοιπους. Ναι, είναι 37 ετών, όμως πριν μερικούς μήνες έπαιζε σαν εικοσάρης, τώρα τί έγινε;

Το unfair Play
Αν δεν ήταν και το Un-Fair Play, από τον Κατσαράβα και τον Ντούρις, γιατί στην ουσία αυτοί οι δύο ευθύνονται για το περιστατικό, δεν θα έπαιρνε βαθμό η Ανόρθωση ούτε σε χίλια αγωνιστικά λεπτά.

Ο Στρούνα εκτέλεσε το πλάγιο, ο Ιγκιεμπόρ παρότι το σκέφτηκε επέστρεψε την μπάλα, όμως ο Γεωργιανός την κυνήγησε, όπως και ο Ντούρις και έγινε το γκολ. Ένα γκολ που προσβάλλει την ιστορία της Ανόρθωσης και κυρίως τον κόσμο της ομάδας που σήμερα τα ακούει από όλο τον ποδοσφαιρικό κόσμο της Κύπρου και όχι άδικα.

Στρέπελ δεν μένεις στο απυρόβλητο
Πρώτο παιχνίδι και για τον Γιούργκεν Στρέπελ στον πάγκο της ομάδας της Αμμοχώστου. Πολλές φωνές κυρίως σε Ντούρις και Ντουγκλάο από τον Ολλανδό αλλά και κακή διαχείριση. Σίγουρα δεν κρατάει μαγικό ραβδί ο Ολλανδός, αλλά η ομάδα ήταν χειρότερη απ' ότι πριν τη διακοπή. Ο κόσμος δεν ξέρει τι συμβαίνει στις προπονήσεις και ότι και να του πεις δεν θα το πιστέψει από τη στιγμή που στο γήπεδο βλέπει κάτι εντελώς διαφορετικό, όσοι βλέπουν γιατί κάποιοι μετά το χθεσινό έχουν επισκεφθεί οφθαλμίατρους για κολλύρια.

Αυτό που ξενίζει περισσότερο είναι η μη χρησιμοποίηση και των τριών αλλαγών από τη στιγμή που η Ανόρθωση έδειχνε ότι δεν μπορούσε μέσα στο γήπεδο. Ναι μεν μπήκε στο 61' ο Κατσαράβα και για να είμαστε δίκαιοι έκανε αισθητή την παρουσία του, αλλά απ' εκεί και πέρα υπήρχαν επιλογές στον πάγκοοι οποίες μπορεί να άλλαζαν το ρουν της ιστορίας.

Για παράδειγμα ένας παίκτης με τεράστιες παραστάσεις είναι ο Γκόικο Κάτσαρ. Ο Σέρβος δεν βλέπει το γήπεδο ούτε με τα κιάλια και αυτό ξενίζει τον κόσμο από τη στιγμή που ο Βίκτορ είναι σκιά του εαυτού του. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Εγγλέζου, τη στιγμή που ο Μπεσάτ ήταν κάκιστος.

Προ του φάσματος μεγάλων περιπετειών
Το πράγμα έχει στραβώσει στο "Αντώνης Καράς", το γιατί και το πως ας το απαντήσουν οι αρμόδιοι, γιατί έρχονται δύο ντέρμπι που αν η Ανόρθωση δεν αλλάξει πρόσωπο θα διασυρθεί και αυτό το λέω με πάση ειλικρίνεια και νηφαλιότητα.

Η ΑΕΚ μπορεί να μην είναι σε δαιμονιώδη φόρμα, όμως είναι 10 σκαλιά ανώτερη από το Παραλίμνι, ενώ ακολουθεί, ένας δαιμονισμένος Απόλλωνας και μάλιστα στο Τσίρειο.

Αν η Ανόρθωση χάσει και τους δύο αγώνες, μπαίνει για τα καλά σε περιπέτειες, μεγαλύτερες και από αυτές του 2016,του αξέχαστου κύριου Πούτσε.