Μάγος από τα τέσσερά του χρόνια, ο Δημήτρης... μαγεύει μικρούς και μεγάλους
08:07 - 20 Οκτωβρίου 2018

Θαυμασμό και απορία προκαλούν τις πλείστες φορές σε μικρούς και μεγάλους οι παραστάσεις μάγων. Κουνέλια που από το πουθενά βγαίνουν από καπέλα, τραπουλόχαρτα που αλλάζουν χρώμα, φωτιές που βγαίνουν από το στόμα, εξαφανίσεις αντικειμένων, ξυλοπόδαροι και άλλα τόσα τρικ, αποτελούν τροφή για σκέψη για όσους πιστεύουν στη μαγεία, αλλά και για τους πιο...δύσπιστους.
Κάτι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη ψευδαίσθηση, η μαγεία δεν παύει να είναι το άπιαστο, το παράξενο, το διαφορετικό κάτι που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς, αλλά που δεν παύει να αποτελεί χάρισμα…
Χάρισμα το οποίο ανακάλυψε από μικρή ηλικία ο 25χρονος πλέον Δημήτρης Λιοτατής, μέλος της μεγαλύτερης οικογένειας μάγων στη Λεμεσό, η οποία εδώ και ένα αιώνα κουβαλάει κληρονομιά από τον παππού Λιοτατή.
Αν και λάτρης του αθλητισμού, με τον οποίο ασχολείται καθημερινά, τα μαγικά, ήταν αυτά που τον κέρδισαν από μικρή ηλικία. Με αυτά πορεύεται και διεκδικεί τα όνειρά του, αφού όπως λέει «ολόκληρη η ζωή μας είναι σαν μια μαγική παράσταση, ποτέ δεν ξέρεις τι θα εμφανιστεί και τι θα εξαφανιστεί».
Ο Δημήτρης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο REPORTER, μας μεταφέρει στο δικό του κόσμο. Τον κόσμο των μάγων.
Από τον παππού, στα παιδιά και στα εγγόνια
Η ιστορία της οικογένειας Λιοτατή ξεκινάει ένα αιώνα πριν και πάει από γενιά σε γενιά. Πρώτος μάγος της οικογένειας ήταν ο παππούς Νίκος και στη συνέχεια τον ακολούθησε σε αυτό ο Αντρέας, ο γιος του και πατέρας του Δημήτρη. «Η ιστορία μας είναι στην κυριολεξία μαγική.
Μετά τον παππού μου και τον πατέρα μου, ολόκληρη η οικογένειά μας ασχολείται με τα μαγικά. Δέκα μέλη της οικογένειας μας θεωρούνται επαγγελματίες μάγοι. Είμαστε η μεγαλύτερη οικογένεια μάγων, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στον κόσμο».
Ο μέντορας και το πρώτο μαγικό
Η ενασχόληση του 25χρονου Δημήτρη με τα μαγικά ήρθε φυσιολογικά, αφού μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο μαγεία και με μέντορα τον πατέρα του κατάφερε σε ηλικία τεσσάρων χρονών το πρώτο του μαγικό. «Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω με αυτοκινητάκια και αλλά παιχνίδια, αλλά με μικρά μαγικά ή ζωάκια που είχαμε για τις παραστάσεις. Το πρώτο μαγικό ήταν στα τέσσερα μου χρόνια με ένα κέρμα. Όταν τότε με εκπαίδευσε ο πατέρας μου, μου είπε να μην το κάνω σε μεγαλύτερους μου, γιατί προφανώς ήταν πολύ εύκολο και θα το καταλάβαιναν.
Η ενασχόληση του 25χρονου Δημήτρη με τα μαγικά ήρθε φυσιολογικά, αφού μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο μαγεία και με μέντορα τον πατέρα του κατάφερε σε ηλικία τεσσάρων χρονών το πρώτο του μαγικό. «Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζω με αυτοκινητάκια και αλλά παιχνίδια, αλλά με μικρά μαγικά ή ζωάκια που είχαμε για τις παραστάσεις. Το πρώτο μαγικό ήταν στα τέσσερα μου χρόνια με ένα κέρμα. Όταν τότε με εκπαίδευσε ο πατέρας μου, μου είπε να μην το κάνω σε μεγαλύτερους μου, γιατί προφανώς ήταν πολύ εύκολο και θα το καταλάβαιναν.
Όμως ακόμη και σήμερα συνεχίζω να κάνω αυτό το μαγικό γιατί βλέπω τον ενθουσιασμό και την απορία στα πρόσωπα του κοινού. Στη συνέχεια εξασκήθηκα κάτω από τις συμβουλές και οδηγίες αρκετών καθηγητών μου κυρίως στην Αγγλία όπου σπούδασα στο National Center for Circus Art αλλά και στην Ιταλία».
Σπούδασε αθλητισμό αλλά τον κέρδισαν τα μαγικά
Εάν και από πολύ μικρή ηλικία τον κέρδισαν τα μαγικά, ο αθλητισμός υπήρξε τρόπος ζωής και έτσι αποφάσισε να πραγματοποιήσει τις σπουδές του στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Εάν και από πολύ μικρή ηλικία τον κέρδισαν τα μαγικά, ο αθλητισμός υπήρξε τρόπος ζωής και έτσι αποφάσισε να πραγματοποιήσει τις σπουδές του στη Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.
Ωστόσο, δεν παύει να συνδυάζει και τα δύο, επιλέγοντας ως βασικό του επάγγελμα τα μαγικά. «Ο αθλητισμός ήταν και είναι για μένα τρόπος ζωής από πολύ μικρή ηλικία, ένα όνειρο μου έγινε πραγματικότητα όταν πέρσι αποφοίτησα από την Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το επάγγελμα μου όμως είναι τα μαγικά , αυτό αγάπησα και σε αυτό αφοσιώθηκα εδώ και χρόνια. Από μικρή ηλικία κατάλαβα ότι μου άρεσε η τέχνη αυτή, ευτύχησα να πάρω το ταλέντο από την οικογένεια».
Αν και απαιτητικό και δύσκολο το επάγγελμα του μάγου, ο Δημήτρης, επέλεξε το δύσκολο δρόμο. Αυτό που όπως μας αποκαλύπτει τον κάνει ευτυχισμένο. «Είναι αλήθεια πώς είναι ένα πολύ απαιτητικό και δύσκολο επάγγελμα, που χρειάζονται χιλιάδες ώρες εξάσκησης είτε μόνος είτε με τον μέντορα σου. Στα 14 μου παρουσίασα μια μαγική παράσταση μπροστά σε χιλιάδες κόσμο και το να καταφέρνεις να ενθουσιάσεις, να ψυχαγωγήσεις να ξαφνιάσεις το κοινό και να φύγει γεμάτο απορίες από το θέατρο, τότε καταλαβαίνεις ότι είσαι σε καλό δρόμο. Δυστυχώς δεν είναι ένα επάγγελμα που σπουδάζεται σε 4 ή 5 χρόνια, αλλά χρειάζεται συνεχώς εξάσκηση και εξέλιξη».
Το επάγγελμα του μάγου στην Κύπρο
Είναι γεγονός πως η Κύπρος δεν ενδείκνυται για να προσφέρει μέλλον στους επαγγελματίες μάγους, χωρίς ωστόσο να αποτελεί αυτό πρόβλημα για την οικογένεια Λιοτάτη, αφού είναι πολλές οι φορές που κατά τη διάρκεια του χρόνου περιοδεύει στο εξωτερικό. «Θα πω με βεβαιότητα πως στο εξωτερικό υπάρχει μέλλον, στην Κύπρο ακόμη είμαστε λίγο πιο πίσω. Δυστυχώς, είναι μικρή η αγορά και αυτός είναι ο λόγος όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα βρισκόμαστε σε περιοδείες στο εξωτερικό». Ο ίδιος, ωστόσο, παρακινεί τους νέους που έχουν έμφυτο ταλέντο στα μαγικά, αν το αγαπούν πραγματικά να δουλεύουν συνεχώς με αρκετή υπομονή και πάθος.
Είναι γεγονός πως η Κύπρος δεν ενδείκνυται για να προσφέρει μέλλον στους επαγγελματίες μάγους, χωρίς ωστόσο να αποτελεί αυτό πρόβλημα για την οικογένεια Λιοτάτη, αφού είναι πολλές οι φορές που κατά τη διάρκεια του χρόνου περιοδεύει στο εξωτερικό. «Θα πω με βεβαιότητα πως στο εξωτερικό υπάρχει μέλλον, στην Κύπρο ακόμη είμαστε λίγο πιο πίσω. Δυστυχώς, είναι μικρή η αγορά και αυτός είναι ο λόγος όπου ανά τακτά χρονικά διαστήματα βρισκόμαστε σε περιοδείες στο εξωτερικό». Ο ίδιος, ωστόσο, παρακινεί τους νέους που έχουν έμφυτο ταλέντο στα μαγικά, αν το αγαπούν πραγματικά να δουλεύουν συνεχώς με αρκετή υπομονή και πάθος.
Αλήθεια, οφθαλμαπάτη και το κοινό
Τον Δημήτρη μπορεί να τον συναντήσει κανείς σε παιδικά πάρτι, σε βαφτίσεις και σε εκδηλώσεις που ανταποκρίνονται σε ενήλικους. Όλες όμως γεμάτες μαγικά. Για τον ίδιο η περιέργεια είναι όπλο για τον κάθε μάγο. «Παρουσιάζουμε ένα πολύ πλούσιο πρόγραμμα ταχυδακτυλουργίας και οπτικής άπατης. Αναλόγως της εκδήλωσης (γενέθλια, βαφτίσεις, διαφορές εκδηλώσεις) το πρόγραμμα διαμορφώνετε αναλόγως. Έχουμε ετοιμάσει μαγικές παραστάσεις παιδαγωγικού, εκπαιδευτικού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα που απευθύνονται αποκλειστικά στις παιδικές ηλικίες. Έχουμε επίσης παραστάσεις αποκλειστικά και μόνο για ενήλικες, σε αυτές τις παραστάσεις μπορεί κάνεις να δει την τέχνη της μαγείας στο αποκορύφωμα της. Υπάρχουν βέβαια επικίνδυνα μαγικά όμως για να φτάσουμε στο σημείο της παρουσίασης αυτό σημαίνει ότι μέσα από τις πρόβες και την εξάσκηση αρκετών χρονών και εμπειριών η πιθανότητα λάθους είναι σχεδόν μηδενική. Τέτοια κόλπα είναι , άνθρωποι να αιωρούνται , μεταμόρφωση δυο ανθρώπων, κόψιμο από την μέση, εξαφάνιση ανθρώπου, κόψιμο κεφαλιού».
«Τα παιδία επιζητούν την μαγεία στην ζωή τους, είναι στη φύση τους. Οι μεγάλοι σκέπτονται τα πάντα με την λογική και εκεί χάνεται η μαγεία», αυτό απαντάει ο ίδιος αναφερόμενος στους περίεργους και όσους αμφισβητούν την αυθεντικότητα των μαγικών ικανοτήτων των μάγων. «Το καλύτερο κοινό είναι το αληθινό- αυθόρμητο κοινό. Και τα παιδιά ποτέ δεν λένε ψέματα», συμπληρώνει με βεβαιότητα στο τέλος.
