Ένοχος αλλά ελεύθερος καθηγητής Γυμνασίου που παρενοχλούσε 14χρονο μαθητή του
20:17 - 24 Ιανουαρίου 2018
Απορρίφθηκε η έφεση του Γενικού Εισαγγελέα κατά της απόφασης του Πρωτόδικου δικαστηρίου το οποίο επέβαλε ποινή αλλά τελικά με αναστολή σε καθηγητή πληροφορικής που κρίθηκε ένοχος για σεξουαλική παρενόχληση 14χρονου μαθητή του.
Ο 32χρονος, με δική του παραδοχή, κρίθηκε ένοχος σε έξι κατηγορίες που αφορούν σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιού, και για τις οποίες του επιβλήθηκαν ποινές φυλάκισης 2 ½ ετών και 2 ετών ενώ απολύθηκε από το σχολείο όπου εργαζόταν.
Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν το Δεκέμβριο του 2014. Η αλλαγή στη συμπεριφορά ανήλικου αγοριού, ηλικίας 14 χρονών, κατά τον επίδικο χρόνο, ο οποίος κλείστηκε στον εαυτό του μένοντας μόνο του για ώρες στο δωμάτιο του, κίνησε τις υποψίες και την περιέργεια της μητέρας του.
Έτσι η μητέρα του αποφάσισε να ερευνήσει το κινητό του τηλέφωνο και συγκεκριμένα την εφαρμογή «Messenger» στο «Facebook», όπου εντόπισε μηνύματα μεταξύ του παιδιού και του εν λόγω καθηγητή του.
Ακολούθησαν νέα μηνύματα και πάλι μέσω του «Facebook», με τα οποία ο καθηγητής εξομολογείτο στο παιδί της επιθυμίες του.
Όπως του έλεγε ήθελε να δει τα γεννητικά του όργανα, ότι τον «αγαπά άσχημα», ότι «θέλει να τον αγκαλιάσει», ότι «αν γινόταν κάτι και σταματήσουν οι συνομιλίες τους, δεν ήξερε τι θα γίνει» ενώ του μιλούσε χυδαία.
Έχοντας λοιπόν στα χέρια της όλα τα στοιχεία, η μητέρα του 14χρονου, συνοδευόμενη από τον ανήλικο, κατάγγειλε την υπόθεση στην αστυνομία.
Ακολούθησαν έρευνες στην οικία του καθηγητή και διάφορες εξετάσεις όπου επιβεβαιώθηκαν τα συγκεκριμένα μηνύματα ενώ καθώς και γυμνές φωτογραφίες του ανήλικου.
Το παιδί μετά τα συμβάντα παρουσίασε σοβαρά προβλήματα και από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και την εκδίκαση της υπόθεσης (27.9.2016) παρακολουθείτο εντατικά από ειδικό ψυχολόγο, ο οποίος με σχετική έκθεση του βεβαιώνει ότι η κλινική εικόνα και τα συμπτώματα που παρουσιάζει το παιδί συνηγορούν για διαταραχή μετατραυματικού στρες, η δε αντιμετώπιση της κατάστασης του απαιτεί συνεχή ψυχοθεραπευτική παρέμβαση.
Με ψυχιατρικά προβλήματα ο κατηγορούμενος αλλά… καθηγητής σε σχολείο
Κατά την δίκη οι δικηγόροι του κατηγορούμενου, με τη σύμφωνη γνώμη της Κατηγορούσας Αρχής, παρουσιάστηκαν ιατρικά πιστοποιητικά τα οποία «έδειχναν» τον καθηγητή με ψυχιατρικά προβλήματα, και σε αυτά αποδόθηκαν οι ενέργειες του.
Ο καθηγητής αφού παραδέχθηκε έδειξε μεταμέλεια και εξέφρασε την προθυμία να συνεργαστεί με ειδικό ψυχολόγο προς αντιμετώπιση του προβλήματος του.
Στη βάση των προσωπικών περιστάσεων του κατηγορούμενου, «σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες περιστάσεις διάπραξης των αδικημάτων: την άμεση παραδοχή του στις κατηγορίες που του αποδόθηκαν, την ειλικρινή μεταμέλεια του, την ηλικία του, τα σοβαρά προβλήματα υγείας και το γεγονός ότι δεν βαρύνετο με προηγούμενες καταδίκες», το Κακουργιοδικείο επέβαλε άμεση ποινή φυλάκισης σε κάθε μια από τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε.
Τελικά… αναστολή
Ωστόσο, εξετάζοντας στη συνέχεια το Κακουργιοδικείο την εισήγηση των δικηγόρων του κατηγορουμένου για αναστολή των επιβληθεισών ποινών, αποφάσισε την αναστολή της ποινής φυλάκισης του:
«.Η παραδοχή του, το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, η μεταφερθείσα και ποικιλοτρόπως εκδηλωθείσα μεταμέλειά του, τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, (σωματικά και ψυχολογικά) τα οποία, ως τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου χωρίς να αμφισβητηθεί, δεν είναι άσχετα με τους λόγους που τον οδήγησαν στη διάπραξη των αδικημάτων που παραδέχθηκε, λειτούργησαν συνυφασμένα με την όλη συμπεριφορά του κατηγορούμενου μετά τη διάπραξη των αδικημάτων, και ειδικότερα τη συνεπή παρακολούθηση της ψυχοθεραπευτικής και ψυχοεκπαιδευτικής θεραπείας στην οποία εθελούσια υποβάλλεται, με στόχο την ανασύσταση και ενίσχυση υγειών τρόπων και ορίων επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης, οι οποίες έχουν ήδη θετικά αποτελέσματα αφού ο κατηγορούμενος παρουσιάζει αξιόλογη πρόοδο στην διορθωτική επανόρθωση αντιλήψεων και στην αναπλήρωση ελλειμμάτων της κοινωνικής και διαπροσωπικής του συμπεριφοράς. Δεν διαφεύγει άλλωστε της προσοχής μας, ότι, σύμφωνα με το θεράποντα ιατρό του, ενδεχόμενη άμεση φυλάκισή του, θα διασαλεύσει σοβαρά τη θεραπευτική διαδικασία και θα επιδεινώσει την ήδη βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του, σωματικής και ψυχικής.»
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την απόφαση του Κακουργιοδικείου χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως έκδηλα ανεπαρκή και εσφαλμένη την αναστολή της ποινής του.
Ωστόσο, εξετάζοντας στη συνέχεια το Κακουργιοδικείο την εισήγηση των δικηγόρων του κατηγορουμένου για αναστολή των επιβληθεισών ποινών, αποφάσισε την αναστολή της ποινής φυλάκισης του:
«.Η παραδοχή του, το λευκό ποινικό μητρώο του κατηγορούμενου, η μεταφερθείσα και ποικιλοτρόπως εκδηλωθείσα μεταμέλειά του, τα σοβαρά και χρόνια προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, (σωματικά και ψυχολογικά) τα οποία, ως τέθηκε υπόψη του Δικαστηρίου χωρίς να αμφισβητηθεί, δεν είναι άσχετα με τους λόγους που τον οδήγησαν στη διάπραξη των αδικημάτων που παραδέχθηκε, λειτούργησαν συνυφασμένα με την όλη συμπεριφορά του κατηγορούμενου μετά τη διάπραξη των αδικημάτων, και ειδικότερα τη συνεπή παρακολούθηση της ψυχοθεραπευτικής και ψυχοεκπαιδευτικής θεραπείας στην οποία εθελούσια υποβάλλεται, με στόχο την ανασύσταση και ενίσχυση υγειών τρόπων και ορίων επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης, οι οποίες έχουν ήδη θετικά αποτελέσματα αφού ο κατηγορούμενος παρουσιάζει αξιόλογη πρόοδο στην διορθωτική επανόρθωση αντιλήψεων και στην αναπλήρωση ελλειμμάτων της κοινωνικής και διαπροσωπικής του συμπεριφοράς. Δεν διαφεύγει άλλωστε της προσοχής μας, ότι, σύμφωνα με το θεράποντα ιατρό του, ενδεχόμενη άμεση φυλάκισή του, θα διασαλεύσει σοβαρά τη θεραπευτική διαδικασία και θα επιδεινώσει την ήδη βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του, σωματικής και ψυχικής.»
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε την απόφαση του Κακουργιοδικείου χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως έκδηλα ανεπαρκή και εσφαλμένη την αναστολή της ποινής του.
Ωστόσο το Ανώτατο απέρριψε την έφεση, καταλήγοντας ότι «ορθά, θεωρούμε, το Κακουργιοδικείο εξασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια ανέστειλε τις ποινές: η διασάλευση της συνέχισης της εθελούσιας υποβολής του εφεσίβλητου σε ψυχοθεραπευτική και ψυχοεκπαιδευτική θεραπεία και η σοβαρή επιδείνωση της υγείας του, σωματική και ψυχική, ήσαν σοβαροί παράγοντες που δικαιολογούσαν την επιλογή του Δικαστηρίου».
Επίσης υπήρχε διαφωνία μεταξύ δικαστών, με την μειοψηφία να καταλήγει ότι «έχοντας υπόψη ότι η προβλεπόμενη ποινή είναι 10 έτη, δεν θα θεωρούσα την ποινή ως έκδηλα υπερβολική, πλην, όμως, θεωρώ ότι το Κακουργιοδικείο άσκησε λανθασμένα τη διακριτική του ευχέρεια όσον αφορά το θέμα της αναστολής και θα επέτρεπα την έφεση».
Επίσης υπήρχε διαφωνία μεταξύ δικαστών, με την μειοψηφία να καταλήγει ότι «έχοντας υπόψη ότι η προβλεπόμενη ποινή είναι 10 έτη, δεν θα θεωρούσα την ποινή ως έκδηλα υπερβολική, πλην, όμως, θεωρώ ότι το Κακουργιοδικείο άσκησε λανθασμένα τη διακριτική του ευχέρεια όσον αφορά το θέμα της αναστολής και θα επέτρεπα την έφεση».