Θα το κάψουμε το μαγαζί αναφωνούν όλοι εκεί στου Νικόλα το επιτελείο...

Ακούγοντας όλο αυτό το διάστημα τις εξαγγελίες του Νικόλα Παπαδόπουλου μου ερχόταν συχνά στο μυαλό η σκηνή από την ταινία του 1965 Μοντέρνα Σταχτοπούτα όπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη τηλεφωνά στο κυρ Στέφανο στο παντοπωλείο «Η Αφθονία» για να παραγγείλει λίγα  λιτά ψώνια για το σπίτι. Αφού απολογήθηκε για τα χρωστούμενα λέγοντας πως θα περάσει το Σάββατο, ξεκίνησε δειλά δειλά με μακαρόνια. δύο κιλά ζάχαρη, λίγο καφέ και μαρμελάδα. Εκεί μπαίνει στο γραφείο ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ και της ψιθυρίζει στο αυτί για την προκαταβολή που θα πάρει. Εκεί έκανε αμέσως την χύμα μαρμελάδα δύο κουτιά και μπόλικο ζαμπόν. Όταν άκουσε δε πως ο μισθός θα είναι πέντε χιλιάδες η Βουγιουκλάκη πρόσθεσε με ενθουσιασμό ένα κασόνι μπίρες, σοκολάτες γάλακτος για τα παιδιά και εκεί που μίλησε για υπερωρίες φόρτωσε και μπόλικο κρασί αναφωνώντας πως θα το κάψουμε απόψε. 

Θα το κάψουμε το μαγαζί αναφωνούν και όλοι εκεί στου Νικόλα το επιτελείο. Με γιγαντοαφίσες στους δρόμους μας λένε πως εμείς σας τάζουμε το πάρτι. Διπλασιασμός χαμηλών συντάξεων, αποκατάσταση «κουρεμένων» γενικώς και αορίστως, αποκατάσταση προσφύγων, πιο γενικώς και πιο αορίστως και πάει λέγοντας. Και όταν τον στρίμωξαν για το πως θα τα κάνεις όλα αυτά απάντησε με το αμίμητο: Δεν χάθηκε ο κόσμος να καθυστερήσουμε την εξόφληση ρέους. Τόσο ανεύθυνα και τόσο απλά, μας είπε ο Νικόλας Παπαδόπουλος πως θα προχωρήσει σε στάση πληρωμών, γιατί περί αυτού πρόκειται η αθέτηση υποσχέσεων και η μη αποπληρωμή χρέους. Μετά από τις υποσχέσεις που κοστίζουν η κάθε μια μερικά εκατομμύρια ήρθε και το κερασάκι πως αυτά μπορούν να γίνουν γυρνώντας πίσω στο κακό, παλιό μας εαυτό. Του κακού παιδιού, που δεν τηρά τις συμφωνίες του και που δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του.

Αυτή την ανευθυνότητα είναι που δεν θέλουμε, Αυτή την παράλογη προσέγγιση της πολιτικής άλλων δεκαετιών είναι που αποστρεφόμαστε. Αυτή την λαϊκίστικη προσέγγιση των μπαλκονιών είναι που βαρεθήκαμε. Η λογική του «εγώ πληρώνω και εσύ χόρευε» δεν μπορεί, ευτυχώς να εφαρμοστεί στις μέρες μας. Η προπληρωμή δεν βρίσκει πελατεία. Οι ανεδαφικές εξαγγελίες τελειώνουν σε λίγες μέρες. Είμαι σίγουρος πως το αίσθημα ασφάλειας και σταθερότητας θα επικρατήσει.

Σήμερα καταφέραμε με νοικοκύρεμα και σοβαρότητα να φτάσουμε σε ένα επίπεδο που να μας επιτρέπει να κοιτάμε το μέλλον με αισιοδοξία. Το στέρεο παρόν διασφαλίζει και την ανάπτυξη που θα γίνει με σταθερά βήματα. Δεν πανηγυρίζουμε, ξέρουμε πως είμαστε στη μέση του δρόμου. Έχουμε επίγνωση του τι χρειάζεται να γίνει. Και ξέρουμε και πως θα το κάνουμε, πως θα ολοκληρώσουμε τις μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησαν. Μετρημένα, κοστολογημένα, με χρονοδιάγραμμα και πλάνο. Αυτή είναι και η ειδοποιός  διαφορά της πρότασης του Προέδρου Αναστασιάδη από τους ανθυποψηφίους του. Οι πράξεις αυτής της πενταετίας κρίνονται μαζί με την πρόταση. Ξέρουμε τι παρέλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης, βλέπουμε που είμαστε σήμερα και στοχεύουμε στο που θέλουμε να πάρουμε τον τόπο μας σε πέντε χρόνια.

Μοντέρνες σταχτοπούτες δεν υπάρχουν πια. Τα γοβάκια τους έσπασαν και δεν χωράνε στο πόδι. Τους κόβει το πόδι, τους κτυπά στην φτέρνα. Και αν κάποιοι έχουν την ψευδαίσθηση πως ζουν σε παραμύθι και πως είναι σταχτοπούτες, το ρολόι δεν θα αργήσει να κτυπήσει δώδεκα. 

Δημήτρης Δημητρίου 

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΣΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ | twitter: @dmdemetriou