Για τις 12/2 επαναορίστηκε η προσφυγή του Α. Μιχαηλίδη στο Ανώτατο για τη βουλευτική έδρα Λεμεσού

Το Ανώτατο Δικαστήριο, ως εκλογοδικείο όρισε για τις 12 Φεβρουαρίου στις 12.30 το μεσημέρι την ακρόαση της προσφυγής του τέως βουλευτή του ΔΗΣΥ Λεμεσού Ανδρέα Μιχαηλίδη  κατά της απόφασης της Βουλής να επικυρώσει την εκλογή του νυν βουλευτή της Αλληλεγγύης Γιώργου Παπαδόπουλου ζητώντας τη διεξαγωγή αναπληρωματικής εκλογής για την πλήρωση της κενωθείσας βουλευτικής έδρας της Ελένης Θεοχάρους στη Λεμεσό.

Όπως πληροφορείται το ΚΥΠΕ, η προσφυγή του κ. Μιχαηλίδη ήταν ορισμένη για ακρόαση σήμερα, εντούτοις αναβλήθηκε λόγω της απουσίας του κ. Παπαδόπουλου από τη σημερινή ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Ανωτάτου και της απόσυρσης του Παύλου Αγγελίδη από δικηγόρος του κ. Παπαδόπουλου. Το Δικαστήριο είχε προηγουμένως δώσει οδηγίες προς τις δύο πλευρές για να καταχωρήσουν τα περιγράμματα των γραπτών αγορεύσεων τους εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου.

Με την αίτηση του,  ο κ. Μιχαηλίδης ζητά από το Εκλογοδικείο να κηρύξει ως αντισυνταγματικό τον τροποποιητικό νόμο που ψήφισε η Βουλή στις 30/6/2017 με τον οποίο πληρώθηκε η επίδικη βουλευτική έδρα της Λεμεσού.

Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Μιχαηλίδης με προσφυγή του στο Ανώτατο είχε πετύχει ακύρωση της εκλογής και ανακήρυξης του Γιώργου Παπαδόπουλου του Κινήματος Αλληλεγγύη, ως βουλευτού για την εκλογική περιφέρεια Λεμεσού.

Την έδρα είχε κερδίσει αρχικά η Ελένη Θεοχάρους, η οποία αμέσως μετά την ανακήρυξη της αποφάσισε ότι δεν επιθυμούσε να κατέχει την έδρα και ότι επιθυμούσε να παραμείνει μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με αποτέλεσμα την κενωθείσα θέση να την καταλάβει ο πρώτος επιλαχών της Αλληλεγγύης.

Σημειώνεται ότι ο κ. Μιχαηλίδης έλαβε 4734 ψήφους και ήταν ο πρώτος σε σταυρούς προτίμησης μη εκλεγείς υποψήφιος στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού, ενώ ο κ. Παπαδόπουλος είχε λάβει 767 ψήφους.

Σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση, η μη αποδοχή της έδρας εκ μέρους της κας Θεοχάρους έγινε εκτός της βουλευτικής περιόδου και λανθασμένα η πλήρωση της θέσης έγινε κατά τον ίδιο τρόπο που η εκλογική νομοθεσία προβλέπει για την πλήρωση κενωθεισών βουλευτικών εδρών, κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου.

Το Ανώτατο ως εκλογοδικείο, χαρακτήριζε στην απόφαση του ως ανεπίτρεπτο το γεγονός ότι ο Γενικός Έφορος Εκλογής, δεδομένου ότι ο εκλογικός νόμος δεν προβλέπει για πλήρωση κενωθείσας βουλευτικής έδρας πριν την έναρξη της νέας βουλευτικής περιόδου, ενήργησε «ακολουθώντας, αναλογικά, την πλησιέστερη διαθέσιμη επιλογή, ως τη μόνη προσφερόμενη».

Το δικαστήριο περιορίστηκε στην ακύρωση της εκλογής του Γιώργου Παπαδόπουλου χωρίς να ξεκαθαρίζει με ποίον τρόπο θα έπρεπε να πληρωθεί η κενωθείσα θέση. Συγκεκριμένα, το Εκλογοδικείο χαρακτήρισε τις θεραπείες που ζητούσε ο κ. Μιχαηλίδης από το δικαστήριο, δηλαδή η πλήρωση της κενωθείσας θέσης να γίνει δια αναπληρωματικής εκλογής στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού, «άγνωστες στο Νόμο, ως μη προβλεπόμενες από το άρθρο 57(3) και εκτός της δικαιοδοσίας παροχής θεραπείας από το Εκλογοδικείο».

Το νομικό κενό ήρθε να καλύψει η Βουλή στις 30/6/2017, όταν με  26 ψήφους υπέρ και τις 13 ψήφους των παρόντων Βουλευτών του ΔΗΣΥ εναντίον,  η Ολομέλεια του σώματος ψήφισε σε νόμο την πρόταση νόμου που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Βουλής για πλήρωση της κενωθείσας  έδρας.

Με τον τροποποιητικό νόμο, η κενωθείσα βουλευτική έδρα πριν την έναρξη της βουλευτικής περιόδου πληρώνεται με τον ίδιο τρόπο που πληρώνεται  κατά τη διάρκεια της βουλευτικής περιόδου με αποτέλεσμα η έδρα να παραμείνει στον κ. Παπαδόπουλο.
Ο κ. Μιχαηλίδης με την παρούσα αίτηση του θεωρεί αντισυνταγματική, εσφαλμένη, παράνομη και παράτυπη την ανακήρυξη του κ. Παπαδόπουλου και πως ο τροποποιητικός νόμος παραβιάζει το δεδικασμένο της απόφασης του εκλογοδικείου.

Θεωρεί επίσης ότι το Εκλογοδικείο «επίλυσε τελεσίδικα το παράνομο της εκλογής του κ. Παπαδόπουλου» και η ακυρωτική απόφαση «είναι αμετάκλητη και δεσμευτική και δεν υπόκειται σε οποιαδήποτε αναιρετική διαδικασία».

Υποστηρίζει ακόμη, μέσω της αίτησης του, ότι ο τροποποιητικός νόμος είναι αντίθετος και παραβιάζει συγκεκριμένα άρθρα του συντάγματος «διότι ανατρέπει την έννοια της βουλευτικής περιόδου, θεωρώντας ότι η κα. Θεοχάρους απέκτησε βουλευτική ιδιότητα πριν την έναρξη της βουλευτικής περιόδου γι’ αυτό και είχε δικαίωμα να μην αποδεχθεί την βουλευτική έδρα».

Σύμφωνα με την αίτηση του κ. Μιχαηλίδη, «το δικαίωμα που δίδει ο τροποποιητικός νόμος για μη αποδοχή της έδρας εκτός της βουλευτικής περιόδου καταργεί άμεσα το ασυμβίβαστο και καθιστά το τροποποιητικό νόμο αντισυνταγματικό».

Σημειώνεται επίσης ότι «παράνομα και αντισυνταγματικά δίδεται αναδρομική ισχύ στο τροποποιητικό νόμο διότι με αυτό τον τρόπο επηρεάζονται δυσμενώς τα συμφέροντα του» κ. Μιχαηλίδη ως υποψηφίου και εκλογέα και του Δήμου Διαμαντή, ως δεύτερου αιτητή, ως εκλογέα της ίδιας περιφέρειας.  

Αναφέρεται επίσης ότι «με τον τροποποιητικό νόμο δίδεται το μήνυμα ότι με τη νομοθετική διάταξη, η οποία υποβάλλεται μετά τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας, μπορεί να υποκαθίσταται το δικαίωμα του εκλογέα για ανάδειξη βουλευτών», προσθέτοντας ότι και κάτι τέτοιο είναι αντισυνταγματικό.

Ο κ. Μιχαηλίδης επαναλαμβάνει τέλος τη θέση ότι η έδρα θα έπρεπε να είχε πληρωθεί δια αναπληρωματικής εκλογής.