Βρήκε στο συρτάρι του μακαριστού πατέρα του ένα γράμμα... για τους πολιτικούς
11:53 - 06 Σεπτεμβρίου 2017
Πριν μερικές μέρες και συγκεκριμένα στις 3 Αυγούστου 2017 έφυγε από τη ζωή ο πολυαγαπημένος του πατέρας, Ανδρέας Μεϊτανής, χωρίς ωστόσο να αξιωθεί πριν κλείσει τα μάτια του να ζήσει και πάλι στο κατεχόμενο χωριό του, το Καζάφανι Κερύνειας.
Ο γιός του, Νίκος Μεϊτανής, μίλησε στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ για την έκπληξη που τον περίμενε όταν, μετά τον χαμό του πατέρα του, βρήκε στο συρτάρι του, ένα γράμμα που ποτέ δεν έφτασε στον παραλήπτη του…
Ο Ανδρέας Μεϊτανής πρόσφυγας και άνθρωπος της βιοπάλης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών μερικά μόνο χρόνια μετά το θάνατο της συζύγου του.
Ο Ανδρέας Μεϊτανής
Άνθρωποι δικοί του ξέρουν πως ο χαμός της γυναίκας του, αλλά και το μαράζι του ξεριζωμού ήταν αρκετά για να λυγίσουν μέρα με την μέρα την καρδιά του, ως που στο τέλος δεν άντεξε.
Ο Ανδρέας Μεϊτανής με τη σύζυγό του από τον γάμο τους στο Καζάφανι
Στην επιστολή -παρακαταθήκη σε κυβερνώντες και μη- με τίτλο “Αυτή τη λύση θέλω”, και ημερομηνία 10/10/2010, ο Ανδρέας Μεϊτανής ξεδιπλώνει με λόγια καθαρά και σταράτα σε μία μόλις σελίδα, αυτό που ο ίδιος ως άνθρωπος που το 1974 έχασε τα πάντα, ήθελε να δει ως λύση για την πατρίδα του.
“Θέλω το σούρουπο να κάθομαι στο λιμάνι της Κερύνειας” γράφει στην επιστολή του και περιγράφει τους κατακτητές -τους κουβαλητούς της Ανατολής όπως λέει- σαν ξένο σώμα και φλεγμονή στα σωθικά του.
Ο Ανδρέας Μεϊτανής, ήθελε μονάχα να ξανακούσει ελληνικές φωνές να πλημμυρίζουν τα στενά του χωριού του, αλλά και να ζει κάτω από ένα Σύνταγμα χωρίς ελλείμματα Δημοκρατίας.
Με απλά λόγια, λόγια που αντηχούν στην ψυχή κάθε πρόσφυγα, ο Ανδρέας Μεϊτανής περιγράφει αυτό που καθημερινά ακούμε μόνο ως ευχολόγιο, μία δίκαιη λύση του Κυπριακού, και αφήνει την επιλογή του ονόματός της στη διάθεση όλων όσων εδώ και χρόνια κόπτονται από αξιωματικές θέσεις για την εξεύρεσή της.
