Εκ γενετής εγκληματίας ή ένοχος εκ γενετής;

«Έχει το έγκλημα στο αίμα του... Από το πρόσωπό του φαίνεται ότι είναι εγκληματίας... Είναι η ιδιοσυστασία του τέτοια που τον οδήγησε σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις...»
 

Μύθος:

Βασική παραδοχή του μύθου είναι πως ορισμένοι άνθρωποι γεννιούνται εγκληματίες κληρονομώντας μια βιολογικού τύπου προδιάθεση στο έγκλημα. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες δεν αγνοούνται πάντα, αλλά αντιμετωπίζονται ως δυνητικoί ως προς την αναμόχλευση της βιολογικής δύναμης. Η συμπεριφορά αντιμετωπίζεται ως αντανάκλαση ενός –βιολογικά- προδιαγεγραμμένου, συχνά κληρονομημένου, κώδικα και ως εκ τούτου η εγκληματικότητα βρίσκεται πέραν του ατομικού ελέγχου και της ελεύθερης βούλησης. Το έγκλημα ενυπάρχει στη φύση του εγκληματία ως εγγενές και δομικό στοιχείο αυτής.

Πλαίσιο:

Η συμβολή ποικίλων βιολογικών παραγόντων στην εγκληματικότητα απασχόλησε από πολύ νωρίς τους μελετητές και επιχειρήθηκε να διερευνηθεί και εμπειρικά, με στόχο να ανευρεθεί μια ξεκάθαρη, αναγκαία και επαρκής, «αιτία» εγκληματογένεσης.  Ωστόσο, ζητούμενα τέτοιου είδους παραμένουν ουτοπικά, καθώς τα κοινωνικά φαινόμενα είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και ανθίστανται των μονοπαραγοντικών και μονοσήμαντων ερμηνειών. Πολλώ δε μάλλον σήμερα που έχει κατανοηθεί ότι στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε αιτίες αλλά μόνο σε παράγοντες.

Η αναζήτηση για βιολογικές, φυσιολογικές ή γενετικές συσχετίσεις με την εγκληματικότητα ενσκήπτει συνεχώς σε εμπόδια, διότι είναι  εξαιρετικά δύσκολο να ελεγχθούν, δηλαδή, να κρατηθούν σταθεροί/να απομονωθούν, οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιδράσεις και ως εκ τούτου να εκτιμηθεί επακριβώς η επιρροή  μιας γενετικής επίδρασης. Η άμεση αιτιακή σύνδεση της εγκληματικότητας με τους βιολογικούς παράγοντες δεν έχει αποδειχθεί και παραμένει συζητήσιμη η υπόθεση πώς οι εν λόγω παράγοντες αυτομάτως παράγουν αντικοινωνικές συμπεριφορές,  οι οποίες στη συνέχεια μπορούν να εξελιχθούν σε εγκληματικές.

Με άλλα λόγια, η εγκληματικότητα μπορεί να μην είναι απαραίτητα ένα κληρονομούμενο ή / και βιολογικό χαρακτηριστικό, αλλά μια μαθημένη, για παράδειγμα, συμπεριφορά από την πληθώρα των περιβαλλοντικών παραγόντων ή ακόμα και προϊόν αλληλεπίδρασης μεταξύ βιολογικών χαρακτηριστικών και μαθημένης συμπεριφοράς.

Ας μην ξεχνάμε ότι η επίδραση του περιβάλλοντος μπορεί να μεταβάλλει τις όποιες γενετικές διαφορές. Συνεπώς, κανενός είδους νομοτέλεια, η οποία οδηγεί από τη βιολογία στο έγκλημα, δεν μπορεί να υποστηριχθεί. Επομένως, χαρακτηριστικά που συνδέονται με παραβατικές πράξεις (π.χ. επιθετικότητα) μπορεί να ενυπάρχουν στο άτομο ,ως έναν βαθμό, αλλά όχι η εγκληματικότητα καθ’ εαυτή.

Αναστασία Χαλκιά είναι Κοινωνιολόγος, Δρ. Εγκληματολογίας 

Δειτε Επισης

Υπό πλήρη έλεγχο η πυρκαγιά σε περιοχή της κοινότητας Ακρούντας
Καταδικάζει την έξαρση ρατσιστικών περιστατικών η Λοττίδου-«Θίγουν θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες»
Απορρίφθηκαν οι προδικαστικές ενστάσεις του Αϊκούτ-Απαντά στις κατηγορίες στις 22 Νοεμβρίου
Συνεχίζει τον εκσυγχρονισμό και την ενίσχυση της Ε.Φ. το ΥΠΑΜ-«Οφείλουμε να προστατεύσουμε την πατρίδα»
Ζητά εφαρμογή των πειθαρχικών κανονισμών από ΚΟΠ ο Αρχηγός-Προειδοποιεί με απαγόρευση μετακίνησης
Ζητά αναστολή της πειθαρχικής από τον Αρχηγό ο Λοϊζίδης-«Κανένας δεν τόλμησε να μιλήσει για διεφθαρμένους»
Μειώθηκε η κυκλοφορία στην είσοδο της Λευκωσίας τον Οκτώβριο-Βοήθησε το άνοιγμα του περιμετρικού
Στα χέρια της Αστυνομίας ο εγκέφαλος του κυκλώματος εικονικών γάμων-Τελέστηκαν 133 σε Λάρνακα και Λευκωσία
Προκηρύχθηκαν κενές θέσεις αστυνομικών-Όλες οι πληροφορίες
Σκοτεινά σημεία γύρω από την διανομή χρημάτων σε σχολείο-Άλλοι τα σπατάλησαν σε Mall και άλλοι για παπούτσια