Δεν μας παρατάς ρε Εθνική, έχουμε μεταγραφές - Μια συγνώμη και ένα ευχαριστώ

16:52 - 01 Σεπτεμβρίου 2017

Ξημερώνει η 31η Αυγούστου. Οι Κύπριοι φίλαθλοι με το κινητό ή το τάπλετ ανά χείρας περιμένουν σαν τρελοί να ενημερωθούν για τις μεταγραφικές «βόμβες» των ομάδων τους.
 
Στα δημοσιογραφικά γραφεία επικρατεί χάος. Μηνύματα, τηλέφωνα και τρέξιμο για τη «μάχη» της αποκλειστικότητας (τρομάρα μας). Στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων (όχι σε όλες) φιγουράρουν τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα των ομάδων. Αυτών που για πάρτι τους στρώθηκε χαλί χιλιάδων ευρώ και ίσως μερικούς μήνες αργότερα να βρίζουν οι ίδιοι οι οπαδοί των ομάδων τους.
 
Βάζεις το ραδιόφωνο να πάρεις τον παλμό του κόσμου, πάλι τα ίδια. «Μα γιατί πήραμε αυτόν τον παίκτη και δεν πήραμε τον άλλο;» αναρωτιέται ο ένας. «Μα γιατί τον διώξαμε αυτόν;» παραπονιέται ο άλλος.
 
Πλησιάζει βραδάκι και ξαφνικά θυμόμαστε όλοι ότι παίζει η Εθνική. Ναι, από αυτή την ομάδα που όλοι έχουμε απαιτήσεις να παίξει τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης, αλλά στην πραγματικότητα την έχουμε γραμμένη (μην πω καμιά ποιο βαριά έκφραση).
 
Στο γήπεδο 6-7 χιλιάδες με το ζόρι και κάποιοι «καθηγητάδες» του Facebook και του twitter με τα χέρια στο πληκτρολόγιο έτοιμοι να κράξουν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε τυχόν στραβοπάτημα.
 
Ο Μπεν Σιμόν και οι παίκτες του μας έδωσαν όλους μια δυνατή σφαλιάρα με την επική ανατροπή επί της Βοσνίας. Μπας και μας γίνει μάθημα. Η μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της Εθνικής μας γέμισε τύψεις. Τύψεις, γιατί από το πρωί της Πέμπτης κανείς δεν νοιαζόταν για τον αγώνα της. Κανείς, μα κανείς, δεν αξιολόγησε το παιχνίδι της ως την κύρια είδηση της ημέρας.
 
Και ας τρέχαμε μετά, τάχα μου, να υποκλιθούμε στην προσπάθεια των διεθνών και στο πάθος του Μπεν Σιμόν. Ακούγοντας τον Ζορμπά  στο φινάλε του αγώνα στ ΓΣΠ και βλέποντας τους διεθνείς να γίνονται ένα κουβάρι πανηγυρίζοντας μας έλουσε κρύος ιδρώτας.
 
Πολύ αμφιβάλλω αν ποτέ σε αυτό τον τόπο θα αξιολογήσουμε, είτε είμαστε δημοσιογράφοι, είτε φίλαθλοι, είτε παράγοντες ομάδων ως σημαντικότερο γεγονός έναν αγώνα της Εθνικής ομάδας.
 
Όμως, στα πρόσωπα των Αρτυματά, Κατελάρη, Πιέρου, Χάμπου, Μαργκάσα, Χριστοφή, Λαμπά, Αβραάμ και των υπόλοιπων διεθνών έβλεπες την «φλόγα» της θέλησης. Αυτά τα παιδιά μας ανάγκασαν ν’ ασχοληθούμε μαζί τους. Αν δεν έκαναν την ανατροπή (και πάλι) κανείς δεν θα ασχολείτο μαζί τους.
 
Γι’ αυτό, τους οφείλουμε μια συγνώμη και ένα ευχαριστώ…
 
 
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22