Aλέιδα Γκεβάρα - Οι μνήμες από τον πατέρα της και στιγμές που την σημάδεψαν
13:45 - 03 Ιουλίου 2017

H Aλέιδα Γκεβάρα ήταν σχεδόν επτά χρόνων όταν πατέρας της, ο εκ των ηγετών της επανάστασης στην Κούβα, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, δολοφονήθηκε στην Βολιβία. Τον θυμάται όμως έντονα και νοιώθει ευτυχής και περήφανη γιατί αυτός καταφέρνει να «αναπαράγεται» μέσα όχι μόνο από τη δική της μνήμη αλλά και από τις μνήμες και τις ιστορίες χιλιάδων ανθρώπων τους οποίους ενέπνευσε κι ας δεν τον έχουν γνωρίσει ποτέ.
Η Αλέιδα, κόρη του Τσε Γκεβάρα από το δεύτερο του γάμο, παιδίατρος στο επάγγελμα, βρίσκεται στην Κύπρο από τις 29 Ιουνίου, προσκεκλημένη του Κυπρο-Κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας. Στο νησί βρέθηκε και πάλι το 1997. Το πρωί σε μια χαλαρή κουβέντα με συναδέλφους στην Δημοσιογραφική Εστία, η Αλέιδα Γκεβάρα μοιράστηκε μαζί μας τα οράματά της για την Κούβα του αύριο, για την μεγάλη κοινωνική αλλαγή, για τα ιδεώδη του σοσιαλισμού, για την πολιτική των ΗΠΑ έναντι της χώρας της και για τις τεράστιες εμπειρίες της ως γιατρός που επισκέφθηκε μεγάλο αριθμό χωρών στο πλαίσιο των αποστολών της.
Η απάντησή της αφοπλιστική ακόμη και όταν την ρωτήσαμε πως νοιώθει γνωρίζοντας ότι ο δολοφόνος του πατέρα της ενδεχομένως να είναι ένας άνδρας ο οποίος στο παρελθόν είχε δεχτεί θεραπεία από γιατρούς που συμμετέχουν στην Επιχείρηση Θαύμα (Operacion Milagro) στην οποία μετέχει και η ίδια ως γιατρός, προσφέροντας τις υπηρεσίες της στο λαό της Κούβας.
«Το πρώτο που θέλω να πω είναι ότι δεν είναι επιβεβαιωμένο ότι ο άνδρας αυτός έτυχε θεραπείας στο πλαίσιο αυτή της επιχείρησης, ίσως πρόκειται για συνωνυμία. Αλλά ακόμη και αν έτσι είναι τα πράγματα, σας λέω ότι έκαναν οι γιατροί το σωστό, αυτό που έπρεπε να γίνει. Όταν μας φέρνουν ένα ασθενή εμείς δεν ρωτάμε το όνομά του, πρωτίστως για μας έχει σημασία να δούμε πως μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Αυτό είναι το πλέον σημαντικό», αναφέρει.
Μας λέει ότι πρόσφατα ήταν στην Ιταλία και στο ακροατήριο μιας εκδήλωσης στην οποία προσκλήθηκε να μιλήσει ήταν και ένα ζευγάρι με τρία παιδιά. «Όταν τελείωσε η εκδήλωση συζητούσαμε για διάφορα πράγματα και έπειτα τους αποχαιρέτησα και έφυγαν. Σε λίγα λεπτά επέστρεψε όμως η μεγαλύτερη κόρη, ηλικίας έντεκα χρόνων και μου είπε ότι ήθελε να μου χαρίσει το μετάλλιο της το οποίο κέρδισε σε αθλητικούς αγώνες. Αυτό για μένα ήταν τόσο συγκινητικό. Τα παιδιά είναι αυτά που ξέρουν να αγαπούν. Αυτό έλεγε και ο μεγάλος Χοσέ Μαρτί, ο οποίος μας δίδαξε πολλά».
Τη ρωτάμε για τη Κούβα του αύριο. Υπάρχει κατά την άποψή της η πιθανότητα να βρεθεί ένας νέος ηγέτης του εκτοπίσματος του Φιντέλ Κάστρο ή ένας νέος επαναστάτης όπως ο πατέρας της για να εμπνεύσουν το Κουβανικό λαό . Μας απαντά ότι καταρχήν το σημαντικό στις επαναστάσεις είναι η διαμόρφωση της συνείδησης του λαού και το να κατανοήσει την πραγματική του ισχύ. «Θα σας πω μόνο ότι δεν θα ήθελα να είμαι στα παπούτσια του νέου Προέδρου υπό την έννοια ότι αναπόφευκτα θα υπάρχει σύγκριση με τον Φιντέλ. Ο λαός μας ήταν μαθημένος να έχει ηγέτες όπως ο Κάστρο», αναφέρει.
«Έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε την πορεία για τελειοποίηση του σοσιαλισμού. Η κατάσταση δεν είναι εύκολη, ο αποκλεισμός από τις ΗΠΑ δεν είχε ποτέ τερματιστεί, ίσως ο Ομπάμα να συμπεριφέρθηκε πιο έξυπνα από άλλους Αμερικανούς Προέδρους, ο Τραμπ συμπεριφέρεται με χονδροειδή τρόπο», μας λέει, αναφερόμενη στις πολιτικές του νέου Προέδρου των ΗΠΑ.
ΚΥΠΕ