Οι εν ψυχρώ δολοφονίες μοναχών στην Μονή της Παναγιάς έξω από την Κοφίνου (pics)
21:36 - 21 Ιουνίου 2017
Οι εν ψυχρώ δολοφονίες μοναχών στη Μονή της Παναγιάς έξω από την Κοφίνου αποτελούν ένα μαύρο στίγμα στην σύγχρονη Κυπριακή ιστορία.
1 Ιανουαρίου 1964.
Ομάδα περίπου 12 Τούρκων εξτρεμιστών από την Κοφίνου, έχοντας στην κατοχή τους όπλα επέδρασαν το πρωί της πρωτοχρονιάς του 1964 στην Μονή της Παναγιάς Γαλακτοτροφούσας όπου σκότωσαν εν ψυχρώ δυο μοναχούς παλαιοημερολογίτες, ένα δόκιμο μοναχό ενώ τραυμάτισαν σοβαρά άλλα 6 πρόσωπα, εκ των οποίων τα 4 ήταν μέλη της αδελφότητας της Μονής, μεταξύ των οποίων και ο ηγούμενος της.
Όλα ξεκίνησα γύρω στις 9 το πρωί.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, στη Μονή υπήρχαν εκείνη την ώρα 10 μοναχοί και 2 «λαϊκοί», οι οποίοι ασχολούνταν με διάφορες γεωργικές και οικοδομικές εργασίες.
Οι Τούρκοι οπλοφόροι, προφασιζόμενοι του γεγονότος ότι δήθεν τα σκυλιά της Μονής σκότωσαν τα πρόβατα τους, συγκεντρώθηκαν σε διάφορα σημεία γύρω από τη μονή και άρχισαν να πυροβολούν από διάφορες κατευθύνσεις εναντίων των μοναχών. Μοναδικός σκοπός των Τούρκων ήταν η στυγερή δολοφονία των μοναχών και αυτό φάνηκε από το αποτέλεσμα της επίθεσης τους που ήταν ο θάνατος τριών μοναχών (μεταξύ τους και ένας 12χρονος δόκιμος μοναχός) και ο τραυματισμός άλλων τεσσάρων καθώς και των δύο λαϊκών που βρίσκονταν στη μονή.
Τρεις εξ αυτών, τραυματίστηκαν όταν οι εκτελεστές εισήλθαν μέσα στα κελιά της Μονής, και άρχισαν να πυροβολούν αδιακρίτως.
Τα άλλα μέλη της Μονής κατάφεραν να γλιτώσουν από τα πυρά καθώς κρύφτηκαν κάτω από την Αγία Τράπεζα και άλλοι στην κουζίνα.
Η στυγερή αυτή δολοφονία των μοναχών που συγκλόνισε την Κύπρο, εντασόταν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο αντιπαράθεσης που είχε ξεκινήσει με τις δικοινοτικές συγκρούσεις λίγες μέρες πριν, στις 21 Δεκεμβρίου του 1963 στη Λευκωσία με τα «Δεκεμβριανά» και επεκτάθηκαν σε ολόκληρη την Κύπρο.
Αποτέλεσμα των συγκρούσεων ήταν η αποχώρηση από την Κυβέρνηση των Τουρκοκυπρίων υπουργών και δημοσίων υπαλλήλων και η χάραξη λίγες μέρες μετά, στις 30 Δεκεμβρίου από τους Βρετανούς «ειρηνευτές» της «πράσινης γραμμής» στη Λευκωσία, η οποία θα έμελλε να ήταν το πρώτο στάδιοτης ολοκληρωτικής διχοτόμησης όπως αυτή πραγματοποιήθηκε το 1974.