Θεσσαλονίκη: Στους τρεις ο αριθμός των νεκρών απο το δυστύχημα με αμαξοστοιχία

Εξαιρετικά δύσκολος ο απεγκλωβισμός
 

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο διοικητής Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Κεντρικής Μακεδονίας, αρχιπύραρχος Κωνσταντίνος Πουλτίδης, εξήγησε πως η επιχείρηση ήταν δύσκολη καθώς «υπήρχε μια άμορφη μάζα σιδερικών», ενώ έμφαση δόθηκε στην ταχύτητα απεγκλωβισμού των τραυματιών.

«Οι πρώτες προσπάθειες απεγκλωβισμού ήταν δύσκολες. Οι εύκολες ήταν κυρίως στα πίσω βαγόνια. Από τη μηχανή απεγκλωβίσαμε νεκρό τον πρώτο μηχανοδηγό και δύο τραυματίες, υπαλλήλους του ΟΣΕ. Από το δεύτερο βαγόνι, που ήταν το κυλικείο ανασύραμε ακόμη ένα νεκρό και άλλους πέντε τραυματίες (σ.σ. στο μεταξύ ο ένας κατέληξε σήμερα)».

Σε περιπτώσεις εκτροχιασμού, όπως η χθεσινή, η έμφαση, όπως εξήγησε ο κ. Πουλτίδης, δίνεται στην ταχύτητα απεγκλωβισμού, καθώς «όσο πιο γρήγορα ανασύρεις τον τραυματία τόσες περισσότερες πιθανότητες αποκατάστασης του δίνεις».

Δύναμη της Πυροσβεστικής παραμένει και σήμερα στο σημείο, ενώ γίνονται και προσπάθειες επιδιόρθωσης της γραμμής. «Εμείς είμαστε σήμερα εδώ για πυρασφάλεια, γιατί υπάρχει διαρροή καυσίμου. Τον χώρο τον έχουμε ελέγξει πλήρως, δεν έχουμε πληροφορίες ότι υπάρχει κάποιος άλλος (εγκλωβισμένος). Βάλαμε και ειδικό σκύλο της ΕΜΑΚ στις έρευνες», επισήμανε ο κ. Πουλτίδης.

Όπως έγινε γνωστό, στον απεγκλωβισμό των επιβατών και του προσωπικού της αμαξοστοιχίας, συμμετείχαν 28 διασώστες και 3 κινητές μονάδες του ΕΚΑΒ με γιατρούς, καθώς και 12 ασθενοφόρα οχήματα.

Για τον απεγκλωβισμό των επιβατών επιχείρησαν ακόμα 21 οχήματα της πυροσβεστικής με 60 άτομα προσωπικό καθώς και 15 αξιωματικοί και 75 άντρες της αστυνομίας και της Τροχαίας.
Επίσης, άμεση ήταν η κινητοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ για τη μεταφορά με λεωφορεία και εφεδρική αμαξοστοιχία στον τελικό τους προορισμό των επιβατών που δεν τραυματίστηκαν αλλά και των επιβατών που λόγω της διακοπής της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας είχαν παραμείνει σε εκατέρωθεν σταθμούς.
 

«Δεν έχουμε ξαναζήσει κάτι τέτοιο»

«Ζω εδώ από μωρό παιδί. Δεν έχω δει κάτι παρόμοιο σε όλη μου τη ζωή. Πεταχτήκαμε όρθιοι από τον θόρυβο και βγήκαμε στο μπαλκόνι να δούμε τι συμβαίνει. Ακούσαμε τον γείτονα (τον Γιώργο Μυλωνά που χθες δήλωνε πως είδε τον χάρο με τα μάτια του από την αυλή του σπιτιού του) να φωνάζει βοήθεια. Δεν πιστεύαμε στα μάτια μας, πώς το τρένο είχε μπει μέσα στο σπίτι», λέει στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ηλικιωμένη κυρία Σοφία, το σπίτι της οποίας είναι σε πολύ μικρή απόσταση από τον τόπο του συμβάντος.

Τόσο η ίδια όσο και άλλοι κάτοικοι της περιοχής θυμούνται σαν χθες τον Οκτώβριο του 2005, όταν από θαύμα γλίτωσαν όλοι οι επιβαίνοντες τρένου που εκτροχιάστηκε λίγες εκατοντάδες μέτρα μακρύτερα. Εκεί, όπου αργότερα ανεγέρθηκε ένα εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία την Προυσιώτισσα ως δείγμα ευγνωμοσύνης για το γεγονός ότι τότε δεν θρηνήσαμε ανθρώπινες ζωές.

Στα καφενεία του χωριού, οι κάτοικοι του οποίου ασχολούνται κυρίως με αγροτικές εργασίες και ιδιαίτερα με την καλλιέργεια ρυζιού, το χθεσινοβραδινό συμβάν είναι το κυρίαρχο θέμα συζήτησης, με τις αναλύσεις να δίνουν και να παίρνουν σχετικά με τα αίτια της τραγωδίας και τους πιο ψύχραιμους να συνιστούν υπομονή και «...να αφήσουμε τους ειδικούς να κάνουν τη δουλειά τους».