Παραμένουν ατιμώρητοι οι ένοχοι της μεγάλης γενοκτονίας των Αρμενίων

Οι ένοχοι της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του 20ου αιώνα παραμένουν μέχρι σήμερα ατιμώρητοι, ανέφερε ο Εκπρόσωπος της Αρμενικής κοινότητας στη Βουλή των Αντιπροσώπων Βαρτκές Μαχτεσιάν.

Προσφωνώντας την ολομέλεια της Βουλής για τα 100+2 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμένιων, είπε ότι ως Αρμένιοι "επιζητούμε τη δικαίωση, όχι την εκδίκηση, και την καθολική παραδοχή των αδιαμφισβήτητων ιστορικών γεγονότων αυτού του δράματος”.

“Απαιτούμε από τις Μεγάλες Δυνάμεις, που αυτοαποκαλούνται θεματοφύλακες του διεθνούς δικαίου, να αναγκάσουν επιτέλους την Τουρκία να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο σύγχρονο κόσμο και να αναγνωρίσει τα εγκλήματα που διέπραξε”.

Μιλώντας για την επέτειο, είπε ότι συμπληρώνονται φέτος 100+2 χρόνια από την έναρξη της Αρμενικής Γενοκτονίας του 1915. Μεταξύ 1915-1923, είπε, έχασαν τη ζωή τους περισσότεροι από 1.500.000 αθώοι Αρμένιοι, οι οποίοι βασανίστηκαν, θανατώθηκαν, σφαγιάστηκαν ή οδηγήθηκαν σε καταναγκαστικές πορείες θανάτου στην έρημο του Ντερ Ζορ. Ταυτόχρονα περισσότεροι από 800.000 Αρμένιοι προσφυγοποιήθηκαν στις τέσσερις γωνιές του κόσμου, διαμορφώνοντας ουσιαστικά τη σημερινή Αρμενική Διασπορά. Οι κατατρεγμένοι πρόσφυγες, σημείωσε, συνείσφεραν παραγωγικά στις νέες τους πατρίδες, ανάμεσα τους και η Κύπρος.

Μια άλλη, σχετικά άγνωστη μα εξίσου τραγική πτυχή της Γενοκτονίας, ήταν ο εξισλαμισμός περίπου 95.000 Αρμενίων και η υποδούλωση δεκάδων χιλιάδων, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες Κρυπτοαρμένιοι στην Τουρκία, οι οποίοι ζουν ως Τούρκοι ή Κούρδοι από φόβο στιγματισμού και ρατσισμού.

Το σχέδιο για την εξόντωση των Αρμενίων, ωστόσο είπε, δεν καταστρώθηκε το 1915, αλλά αρκετά χρόνια νωρίτερα. Αναφέρθηκε στις χαμιτικές σφαγές, όταν μεταξύ 1894-1896, με διαταγή του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ σφαγιάστηκαν περίπου 300.000 Αρμένιοι καθώς επίσης και στη σφαγή των Αδάνων τον Απρίλιο του 1909, όταν οι Νεότουρκοι έσφαξαν περίπου 30.000 Αρμένιους.

Παρά το ότι τα πιο πάνω φρικτά γεγονότα είναι τεκμηριωμένα και καταγραμμένα από εκατοντάδες ανεξάρτητους αυτόπτες μάρτυρες σε εκδόσεις και αρχεία σε ολόκληρο τον κόσμο, είπε, “ακόμη και από τους ίδιους τους θύτες, οι ένοχοι της πρώτης μεγάλης γενοκτονίας του πολυτάραχου 20ου αιώνα παραμένουν μέχρι σήμερα ατιμώρητοι. Ως Αρμένιοι, επιζητούμε τη δικαίωση, όχι την εκδίκηση, και την καθολική παραδοχή των αδιαμφισβήτητων ιστορικών γεγονότων αυτού του δράματος. Η δικαίωση της θυσίας των προγόνων μας θα αποτελεί φάρο ελπίδας και φωτός για τις μελλοντικές γενιές ώστε να μην θυματοποιηθούν άλλοι λαοί λόγω διαφορετικής θρησκείας ή καταγωγής”.

Η πεισματική άρνηση της Τουρκίας να αποδεχθεί το αιματοβαμμένο της παρελθόν υπήρξε αποτελεσματική, είπε ο κ. Μαχτεσιάν αφού χρησιμοποιώντας εκβιασμούς, απειλές και εκμεταλλευόμενη τη γεωστρατηγική της θέση, την αγοραστική της δύναμη και το καλά οργανωμένο λόμπυ της, κατάφερε να αποτρέψει αρκετές χώρες από το να αναγνωρίσουν την Αρμενική Γενοκτονία.

Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια “είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι, αφού έχουν γίνει σημαντικά βήματα ως προς τη διεθνή αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέχρι σήμερα, την έχουν αναγνωρίσει 28 χώρες, 45 από τις 50 Πολιτείες της Αμερικής, καθώς και διάφοροι διεθνείς οργανισμοί. Επιπρόσθετα, 5 χώρες έχουν ποινικοποιήσει την άρνηση της Αρμενικής Γενοκτονίας, διευρύνοντας τους ορίζοντες στη συζήτηση του ζητήματος, όμως ο δρόμος μέχρι την ολοκληρωτική δικαίωση είναι μακρύς".

Εξέφρασε την ειλικρινή του ευγνωμοσύνη στην ιδιαίτερη του πατρίδα, την Κύπρο, η οποία υπήρξε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα και η δεύτερη στον κόσμο που έκανε το τολμηρό βήμα να αναγνωρίσει την Αρμενική Γενοκτονία, με το Ψήφισμα 36/1975, το οποίο ενέκρινε ομόφωνα από το βήμα αυτό η Βουλή των Αντιπροσώπων. Από το ίδιο βήμα ψηφίστηκε ο Νόμος 45/2015, ο οποίος ποινικοποίησε την άρνηση της Γενοκτονίας. Επίσης το 2015 τα Ταχυδρομεία Κύπρου και Αρμενίας κυκλοφόρησαν αναμνηστικά γραμματόσημα για τη Γενοκτονία με θέμα το Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Μελκονιάν.

Τα πιο πάνω είναι απόδειξη της ηθικής και έμπρακτης συμπαράστασης των Κυπρίων στον άνισο, αλλά δίκαιο αγώνα των Αρμενίων. Παράλληλα, σημείωσε, “οι Αρμένιοι πάντοτε υπήρξαν συμπαραστάτες των Κυπρίων στον επίσης άνισο και δίκαιο αγώνα τους κατά του κοινού αντιπάλου.”