Τα «άντερα» πρωταθλητή και η Ομόνοια που έγινε καλύτερο «φάρμακο» του ΑΠΟΕΛ

Λένε, όχι άδικα, ότι στο ποδόσφαιρο το καλύτερο αντίδοτο μιας ήττας είναι η νίκη στο αμέσως επόμενο παιχνίδι. Πόσο μάλλον αν αυτή γίνεται κόντρα στο αιώνιο αντίπαλο.
 
Η ήττα από την ΑΕΚ και η ισοπαλία με την ΑΕΛ σε συνδυασμό με τις μέτριες εμφανίσεις έφεραν μουρμούρα και αναταραχή στον ΑΠΟΕΛ. Η διαφορά των «γαλαζοκιτρίνων» από τους υπόλοιπους διεκδικητές του τίτλου είναι η διαχείριση τόσο των επιτυχιών όσο και των αποτυχιών.
 
Ούτε πετούσε στα σύννεφα και αντιμετώπιζε υπεροπτικά τους αγώνες του κυπριακού πρωταθλήματος όταν προκρίθηκε πρώτος από τον όμιλο του Γιουρόπα Λιγκ και ακολούθως έκανε την υπέρβαση κόντρα στην Μπιλμπάο, ούτε ο προβληματισμός από τις άσχημες εμφανίσεις με ΑΕΚ και ΑΕΛ οδήγησε σε
βεβιασμένες κινήσεις.
 
Ο ΑΠΟΕΛ απέδειξε κόντρα στην Ομόνοια ότι όχι μόνο αντέχει να παίζει υπό πίεση αλλά σε αντίθεση με τους διώκτες του λειτουργεί καλύτερα σε αυτήν.
 
Οι «γαλαζοκίτρινοι» είναι ξανά το απόλυτο αφεντικό για κατάκτηση του πρωταθλήματος όχι μόνο λόγω της διαφοράς των εφτά βαθμών από τον δεύτερο Απόλλωνα και του +9 από την τρίτη ΑΕΚ, αλλά κυρίως γιατί οι συνδιεκδικητές του τίτλου έδειξαν τάσεις αυτοκαταστροφής όσες φορές πλησίασαν σε απόσταση «βολής» την ομάδα του Κρίστιανσεν.
Ο Απόλλωνας έκανε (σχεδόν) τα πάντα σωστά από τη μέρα που έκατσε στον πάγκο της ομάδας ο Σωφρόνης Αυγουστή με το αξιοζήλευτο αήττητο σερί 22 αγώνων και αποδίδοντας, κατά γενική ομολογία πολύ καλό ποδόσφαιρο, εντούτοις όταν «καίει» το σίδερο δεν ανταποκρίνεται.
 
Οι «γαλάζιοι της Λεμεσού κερδίζοντας τον ΑΠΟΕΛ στην 25η αγωνιστική με 2-0 στο Τσίρειο μείωσαν τη διαφορά στους τρεις βαθμούς, όμως μια βδομάδα αργότερα έμειναν στην ισοπαλία με την Ανόρθωση και ακολούθως απώλεσαν άλλος δύο βαθμούς στο ντέρμπι με την ΑΕΛ με αποτέλεσμα να χάσουν επαφή με την κορυφή.
 
Η ήττα του ΑΠΟΕΛ από την ΑΕΚ σε συνδυασμό με το διπλό του Απόλλωνα επί της Ομόνοιας μείωσε τη διαφορά στους τέσσερις βαθμούς, όμως ο Απόλλωνας έκανε το χειρότερο ημίχρονο υπό τον Σωφρόνη Αυγουστή στο παιχνίδι του Σαββάτου (8/4) με την Ανόρθωση και το όνειρο για κατάκτηση του τίτλου ξεθώριασε και πάλι.
 
Τάσεις «ζαλάδας» όσες φορές βρέθηκε κοντά στον ΑΠΟΕΛ έδειξε και η ΑΕΚ. Οι συνεχόμενες κατακτήσεις πρωταθλημάτων και οι ευρωπαϊκοί αγώνες ψηλών εντάσεων βοήθησαν τα μέγιστα τον ΑΠΟΕΛ να μπορεί να διαχειρίζεται πολύ καλύτερα τη πίεση και το βάρος κρίσιμων αναμετρήσεων.
 
«Φάρμακο» του η Ομόνοια
Ο ΑΠΟΕΛ ευτύχησε να έχει αντίπαλο την Ομόνοια μετά τα δύο ανεπιτυχή αποτελέσματα κόντρα σε ΑΕΚ και ΑΕΛ. Το αιώνιο ντέρμπι με τους «γαλαζοκίτρινους» γηπεδούχους τα τελευταία χρόνια είναι «βούτυρο στο ψωμί» για τον ΑΠΟΕΛ που χωρίς να βελτιωθεί αγωνιστικά- σε σχέση με τα δύο προηγούμενα δύο παιχνίδια- κέρδισε την Ομόνοια και εισέπραξε τις θετικές παρενέργειες μιας νίκης σε αιώνιο ντέρμπι. 
 
Δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι για τον ΑΠΟΕΛ, έχοντας ν’ αντιμετωπίσει ψυχολογική και σωματική κούραση και σημαντικότατες απώλειες παικτών λόγω τραυματισμών, να επανέλθει σε καλύτερα επίπεδα απόδοσης. Το βέβαιο είναι πως στα κρίσιμα ραντεβού θα δείξε το μέταλλο, τον χαρακτήρα ή το DNA του πρωταθλητή που απέκτησε τα τελευταία χρόνια.