Όχι δάκρυα γι’ αυτόν τον ΑΠΟΕΛ!

Το ταξίδι που ξεκίνησε από την Ουαλία ολοκληρώθηκε στο Βέλγιο. Από την εκτός έδρας αναμέτρηση με τους Νιου Σεντς ως τον επαναληπτικό με την Άντερλεχτ στο «Κοστάντ Βάντεν Στοκ» μεσολάβησαν οκτώ μήνες. Στη διάρκειά τους ο ΑΠΟΕΛ πραγματοποίησε τη δεύτερη καλύτερη (και μεγαλύτερη) ευρωπαϊκή πορεία κυπριακής ομάδας, έγινε ακόμη πιο αναγνωρίσιμο και υπολογίσιμο μέγεθος στο διεθνές στερέωμα και καταμέτρησε πολλά αγωνιστικά (για τον ίδιο και τη χώρα) και οικονομικά οφέλη.

 

Οι Βρυξέλλες αποδείχθηκαν τερματικός σταθμός για τους «γαλαζοκίτρινους» σε αυτήν τη σεζόν, ωστόσο ούτε η δεύτερη ήττα με το ίδιο σκορ (1-0) από την Άντερλεχτ (και ο συνεπακόλουθος αποκλεισμός στη φάση των 16 του Γιουρόπα Λιγκ) είναι ικανή να αμβλύνει τις εντυπώσεις που σωρηδόν κέρδισε η ομάδα του Τόμας Κρίστιανσεν, η οποία και στην τελευταία της παράσταση πάλεψε φιλότιμα και υπέκυψε -όπως είχε διαφανεί ήδη από το παιχνίδι στο ΓΣΠ- μόνον στο βάρος των πολλών και βαρυσήμαντων απουσιών της.
 


Κατά παραγγελία… εφιάλτης!
Με μια πρωτοεμφανιζόμενη ενδεκάδα, με θέσεις-κλειδιά να καλύπτονται υπηρεσιακά και δίχως την εμπειρία, την ποιότητα και την προσωπικότητα των τριών μεγάλων απόντων (Μοράις, Βινίσιους, Εφραίμ) ο ΑΠΟΕΛ ήταν ηλίου φαεινότερο ότι θα… υπέφερε στο ξεκίνημα της αναμέτρησης.
Στα πρώτα 15 λεπτά στο «Κονστάν Βάντεν Στοκ» ξετυλίχθηκε το σκηνικό ενός προαναγγελθέντος εφιάλτη. Η Άντερλεχτ «χίμηξε» για το γκολ, το γήπεδο… κατηφόρισε και ο πρωταθλητής πελαγοδρόμησε! Κράτημα θέσεων, συμπαγής ανασταλτική λειτουργία, (κοντινές) αποστάσεις γραμμών, αποφυγή ρίσκου, καλή κυκλοφορία της μπάλας, ψυχραιμία, καθαρό μυαλό: ελλείψει ομοιογένειας και ισορροπίας ο ΑΠΟΕΛ τα στερήθηκε όλα στο πρώτο τέταρτο.
 


Λαμπάδα στο Μπόι (του) Βάτερμαν!
Δεν του κόστισε, διότι οι Βέλγοι εμφανίστηκαν αναποτελεσματικοί και -κυρίως- επειδή ο Βάτερμαν βάλθηκε να πείσει και τον τελευταίο δύσπιστο πως δικαίως είναι το αδιαφιλονίκητο Νο1 των πρωταθλητών. Ο Ολλανδός πραγματοποίησε σωτήριες επεμβάσεις (4’ Τεόντορτσικ, 5’, 45+1’  Νάχαρ, 15’ Στάντσιου) και ήταν η μοναδική εγγύηση ασφάλειας στα μετόπισθεν.

Μετά το 20λεπτο η ορμή των γηπεδούχων κόπασε, ενώ ταυτόχρονα οι «γαλαζοκίτρινοι» άρχισαν να κρατούν και να κυκλοφορούν σε υποφερτό βαθμό την μπάλα. Αυτό δεν ήταν αρκετό, για να οδηγήσει στην παραγωγή αξιόλογων φάσεων, αποδείχθηκε όμως σημαντικό, προκειμένου η άμυνα να πάρει ανάσες και συνολικά η ομάδα να φέρει το παιχνίδι σε μια καλύτερη ισορροπία.
 
Κόφτης Γιαμπερέ
Αυτή διατηρήθηκε και στο ξεκίνημα της επανάληψης, στο οποίο ο πρωταθλητής κατέγραψε δύο τελικές (48’ Σωτηρίου, 53’ Εμπεσίλιο) -αμφότερες εκτός στόχου. Λίγο πριν τη συμπλήρωση μιας ώρας ο Κρίστιανσεν φανέρωσε την επόμενη ιδέα του περνώντας στο παιχνίδι τον Γιαμπερέ σε ρόλο κόφτη (αντί του Εμπεσίλιο).


Ατσεαμπόνγκ και… 1-0
Καλύτερη έμπνευση είχε ο Βάιλερ στην πρώτη του αλλαγή, καθώς ο Ατσεαμπόνγκ σκόραρε ένα λεπτό μετά την είσοδό του στο παιχνίδι: ο Αρτυματάς έχασε την μπάλα στο κέντρο υπό την πίεση των Ανί και Τεόντορτσικ, ο Ιωάννου ανέκοψε τον Κίπτσιου, αλλά ο Ανί πήρε την μπάλα, έκανε το γύρισμα, ο Βάτερμαν έβαλε το χέρι αλλάζοντας ελαφρώς πορεία στην μπάλα, την οποία όμως ο Ατσεαμπόνγκ προώθησε στα δίχτυα (65’).
Ο Κρίστιανσεν αντέδρασε περνώντας στο παιχνίδι τους Μπερτόλιο και Βάντερ, όμως εξαιρουμένου ενός σουτ του Αρτυματά (79’) ο ΑΠΟΕΛ δεν βρήκε άλλη ευκαιρία για γκολ, αφού δεν κυκλοφορούσε την μπάλα με ηρεμία (απόρροια και της κόπωσης, αλλά και της μάχης με το χρονόμετρο) και προτιμούσε τα ψηλά γεμίσματα από τις κάθετες πάσες και τις πλαγιοκοπήσεις.
 
Κίτρινες: Νάχαρ, Εμποτζί / Εμπεσίλιο, Μπαράλ, Λάγο, Μερκής
ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ (4-3-3): Μαρτίνεθ - Απιά, Εμποτζί, Σπάιτς, Νάχαρ - Ντεντόνκερ - Στάντσιου (64’ Ατσεαμπόνγκ), Τίλεμανς - Κίπτσιου (89’ Μπρούνο), Ανί - Τεόντορτσικ (75’ Τελίν).
ΑΠΟΕΛ (4-4-2): Βάτερμαν - Μιλάνοφ, Μερκής, Ιωάννου, Λάγο - Εμπεσίλιο (57’ Γιαμπερέ), Αρτυματάς - Γιαννιώτας, Μπαράλ (78’ Βάντερ) - ντε Καμάργκο (72’ Μπερτόλιο), Σωτηρίου.
 


### από 87taras