Πυρ και μανία με την ΕΔΔ ο Ελεγκτής – «Υποτίθεται είναι θεματοφύλακας των αρχών ηθικής»

Πυρά κατά της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας με αφορμή την υπόθεση της διαρροής των emails της Εισαγγελέως Ελένης Λοϊζίδου, εξαπέλυσε ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης.

• Το ρινγκ στην υπόθεση Λοϊζιδου – Οι νομικές μάχες και ο πόλεμος των εντυπώσεων

Η Επιτροπή είχε εκδώσει ανακοίνωση με την οποία είχε αναφέρει ότι «το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης είναι απαραβίαστο και αποτελεί προϋπόθεση για την αντικειμενική και ολοκληρωμένη ενημέρωση των πολιτών», προσθέτοντας ότι «σε μια δημοκρατική κοινωνία οι λειτουργοί των ΜΜΕ έχουν όχι απλώς δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να διερευνούν θέματα δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος, που άπτονται του δημοσίου συμφέροντος και για τα οποία οι πολίτες έχουν νόμιμο δικαίωμα να γνωρίζουν».

Ωστόσο, η αναφορά της Επιτροπής ότι «οι λειτουργοί των ΜΜΕ σε εξαιρετικές περιπτώσεις και όταν δεν έχουν άλλους τρόπους εξασφάλισης πληροφοριών, μπορούν να παρακάμπτουν τη σχετική πρόνοια υπό την προϋπόθεση ότι εξυπηρετείται αποκλειστικά και μόνο το δημόσιο συμφέρον» προκάλεσε την αντίδραση του Γενικού Ελεγκτή.

Σε τοποθέτηση του μέσω ανάρτησης του στο facebook ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης ανέφερε τα ακόλουθα:

Η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, που υποτίθεται είναι θεματοφύλακας των αρχών ηθικής δεοντολογίας στο χώρο της τέταρτης εξουσίας, αποφάσισε ότι όταν οι δημοσιογράφοι δεν έχουν άλλο τρόπο να εξασφαλίσουν πληροφορίες, μπορούν να υποκλέπτουν και να μεταδίδουν το περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας, επειδή θα κρίνουν (οι δημοσιογράφοι!!!) ότι εξυπηρετείται αποκλειστικά και μόνο το δημόσιο συμφέρον.

Το Σύνταγμα της χώρας μας (άρθρο 17, όπως τροποποιήθηκε το 2010) ρητά αναφέρει ότι έκαστος έχει το δικαίωμα σεβασμού και διασφαλίσεως του απορρήτου της αλληλογραφίας και ότι δεν χωρεί επέμβαση κατά την άσκηση του δικαιώματος τούτου, εκτός αν η επέμβαση αυτή επιτρέπεται σύμφωνα με το νόμο. Ο δε Νόμος, [ο περί Προστασίας του Απόρρητου της Ιδιωτικής Επικοινωνίας (Παρακολούθηση Συνδιαλέξεων και Πρόσβαση σε Καταγεγραμμένο Περιεχόμενο Ιδιωτικής Επικοινωνίας) Νόμος] καθορίζει εξαιρετικά αυστηρές διαδικασίες για άρση του απορρήτου των επικοινωνιών, με δικαστική απόφαση, μόνο σε περιπτώσεις των πιο κάτω αδικημάτων
(α) Φόνος εκ προμελέτης ή ανθρωποκτονία,
(β) εμπορία ενηλίκων ή ανηλίκων προσώπων και αδικήματα που σχετίζονται με την παιδική πορνογραφία,
(γ) εμπορία, προμήθεια, καλλιέργεια ή παραγωγή ναρκωτικών φαρμάκων, ψυχοτρόπων ουσιών ή επικίνδυνων φαρμάκων,
(δ) αδικήματα που σχετίζονται με το νόμισμα ή το χαρτονόμισμα της Δημοκρατίας και
(ε) αδικήματα διαφθοράς για τα οποία προβλέπεται, σε περίπτωση καταδίκης, ποινή φυλάκισης πέντε ετών και άνω.

Με βάση τον ίδιο Νόμο, όποιος υποκλέπτει ή μεταδίδει το περιεχόμενο ιδιωτικής επικοινωνίας, χωρίς έγκριση του δικαστηρίου, διαπράττει ποινικό αδίκημα με ποινή φυλάκισης πέντε ετών.

Η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας προφανώς έκρινε ότι αυτή και τα μέλη της είναι υπεράνω του Συντάγματος και του Νόμου.

Ως πρόσωπο που δυνητικά μπορεί να πέσει (ή και να έχει ήδη πέσει) θύμα υποκλοπής και μετάδοσης του περιεχομένου της ιδιωτικής του επικοινωνίας (π.χ. υποκλοπή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων), θεωρώ απαράδεκτη και προκλητική την ανακοίνωση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Το ίδιο απαράδεκτο θεωρώ και τον Κώδικας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας (ΚΔΔ) αν μπορεί να ερμηνευτεί (που αμφιβάλλω) ότι προτρέπει ή υποκινεί τους δημοσιογράφους να παραβιάζουν το Σύνταγμα και τους Νόμους.

Σημειώνω ότι ο ΚΔΔ περιλαμβάνει την ακόλουθη πρόνοια:
«ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΖΩΗ
Η υπόληψη και η ιδιωτική ζωή κάθε προσώπου τυγχάνουν σεβασμού. Παρεμβάσεις και έρευνες στην ιδιωτική ζωή προσώπων, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, περιλαμβανομένης της λήψης φωτογραφιών προσώπων σε ιδιωτική περιουσία, καθώς και πληροφοριών με μηχανισμούς υποκλοπής, είναι γενικά απαράδεκτες, η δε δημοσιοποίησή τους μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και αποκλειστικά προς το δημόσιο συμφέρον.

ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
Στον παρόντα Κώδικα, περιπτώσεις οι οποίες κατ’ επίκληση του δημοσίου συμφέροντος δικαιολογούν παρέκκλιση από τον κανόνα, είναι κυρίως οι ακόλουθες:
(α) Υποβοήθηση ανίχνευσης ή αποκάλυψη του εγκλήματος.
(β) Προστασία της δημόσιας ασφάλειας ή υγείας.
(γ) Προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
(δ) Παρεμπόδιση παραπλάνησης του κοινού ως αποτέλεσμα πράξεων ή δηλώσεων ατόμων ή οργανισμών.»

Καλή Κυριακή σε όλους.