Ποινή μόνο 2 χρόνια στον συζυγοκτόνο της Πάφου λόγω… ηλικίας
15:31 - 06 Νοεμβρίου 2017
Ποινή «χάδι» λόγω ηλικίας στον Ευριπίδη Χρίστου που βρέθηκε ένοχος για την δολοφονία της συζύγου του Αλίκης Χρίστου, από την Κρητού Τέρρα, που έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2014.
Ο σύζυγος του θύματος είχε δικαστεί πρωτοδίκως για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας και το Κακουργιοδικείο τον απάλλαξε κατόπιν πολύμηνης δίκης στις 30.12.14, αποφασίζοντας ότι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία εναντίον του.
Στις 23 Ιουλίου 2014 η άτυχη Αλίκη Χρίστου εντοπίστηκε νεκρή σε υπαίθριο χώρο του χωριού Κρήτου Τέρρα της επαρχίας Πάφου. Αιτία του θανάτου της, ήταν «υπαραχνοειδής αιμορραγία, τραυματικής αιτιολογίας». Το μοιραίο επήλθε ως αποτέλεσμα τραύματος στη βρεγματική και μετωπιαία χώρα, το οποίο προκλήθηκε εντός του προηγηθέντος του θανάτου 24ωρου.
Μετά από έφεση που ασκήθηκε από το Γενικό Εισαγγελέα, η πρωτόδικη απόφαση ανατράπηκε, κατά πλειοψηφία, και ο εφεσίβλητος κρίθηκε ένοχος στη σειρά γεγονότων περιστατικής μαρτυρίας που, ενισχυμένα με ψεύδη του, που όπως το Εφετείο έκρινε συνιστούσαν κρίκους της μαρτυρίας αυτής, οδήγησαν στην ενοχή του.
Την σκότωσε και έλεγε ότι έπεσε θύμα ληστείας
Ο 86χρονος συνειδητά είπε ψέματα ως προς τις σχέσεις του με το θύμα, σύζυγο του, προβάλλοντας ότι αυτές ήταν αρμονικές. Είχε αποδειχθεί ακριβώς το αντίθετο. Ο ίδιος απειλούσε το θύμα ότι «εν να σου δώσω κατάκκελα με τη βέρκα» και το προηγούμενο βράδυ του θανάτου της αποβιωσάσης ακούστηκε να την βρίζει και να την στέλνει «στα ανάθεμα».
Περαιτέρω, ο συζυγοκτόνος συνειδητά ψευδόμενος προσπάθησε να υποστηρίξει ότι τρίτα πρόσωπα ευθύνονται για το θάνατο της συζύγου του, συνδέοντας τα θανατηφόρα τραύματα με ληστεία και κτυπήματα που υπέστη ο ίδιος και η σύζυγος του από πέτρα.
Η μη αμφισβητηθείσα ενώπιον του Κακουργιοδικείου μαρτυρία είναι ότι το θανατηφόρο κτύπημα που υπέστη το θύμα είχε προέλθει όχι από πέτρα, αλλά από «θλων επίμηκες όργανο με μια ευθεία άκρη». Η ληστεία την οποία ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος έλαβε χώρα τρεις ημέρες προηγουμένως και δεν συνδεόταν με το θάνατο και επίσης ένα τέτοιο θλων επίμηκες όργανο είχε στην κατοχή του ο συζυγοκτόνος.
Όπως έκρινε το δικαστήριο, ο κατηγορούμενος «ενήργησε, καταφέροντας κτυπήματα στο θύμα με το μπαστούνι του, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο αποτέλεσμα αυτών των κτυπημάτων».
Ο 86χρονος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας ενώπιον δικαστηρίου δεν εξέφρασε οποιαδήποτε μεταμέλεια για το συμβάν.
Ο 86χρονος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας ενώπιον δικαστηρίου δεν εξέφρασε οποιαδήποτε μεταμέλεια για το συμβάν.
Ζήτησε αναστολή ποινής λόγω ηλικίας
Δεσπόζουσα θέση στην αγόρευση του συνηγόρου για μετριασμό της ποινής του 86χρονου, ήταν η μεγάλη ηλικία του σε συνδυασμό με το λευκό ποινικό του μητρώο.
Ο έρωτας ήταν η αιτία του γάμου του με την αποβιώσασα και όπως σημείωσε ο συνήγορος, ο ίδιος το φέρει βαρέως γιατί δεν του είχε επιτραπεί να παραστεί στην κηδεία της συζύγου του.
Επίσης επικαλέστηκε τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει λόγω ηλικίας ενώ αντιμετωπίζει και κινητικές δυσκολίες, χρησιμοποιεί μπαστούνι για τη μετακίνηση του και χρειάζεται επέμβαση στα μάτια του λόγω καταρράκτη.
Επιπρόσθετα, ο συνήγορος υπεράσπισης του αναφέρθηκε στην καθυστέρηση που έχει παρατηρηθεί από την ημέρα θανάτου της, 23 Ιουλίου 2014, μέχρι και σήμερα, που δεν οφείλεται στον κατηγορούμενο και ως εκ τούτου, υποστήριξε ότι δικαιολογεί την επίδειξη της μέγιστης δυνατής επιείκειας του Δικαστηρίου.
Ως εκ τούτου, ο συνήγορος του ανέφερε ότι «θα πρέπει το Δικαστήριο, αν προσανατολίζεται σε ποινή φυλάκισης, να την αναστείλει».
Ως εκ τούτου, ο συνήγορος του ανέφερε ότι «θα πρέπει το Δικαστήριο, αν προσανατολίζεται σε ποινή φυλάκισης, να την αναστείλει».
Ποινή δυο ετών
«Ο εφεσίβλητος με τις πράξεις του, και την αδιαφορία που υπέδειξε, όπως περιγράφονται πιο πάνω, στέρησε από την Αλίκη Χρίστου το πιο σημαντικό ανθρώπινο δικαίωμα, αυτό της ζωής» ανέφερε στην απόφαση του το δικαστήριο, τονίζοντας ότι επιβάλλεται η μέγιστη δυνατή αυστηρότητα όπως αντανακλάται στην ποινή που προβλέπεται για εγκληματικές πράξεις, που επιφέρουν απώλεια ανθρώπινης ζωής. (Το άρθρο 205(1) του Ποινικού Κώδικα, επί του προκειμένου, επισύρει τη μέγιστη δυνατή ποινή, που είναι η φυλάκιση δια βίου).
«Η παρούσα υπόθεση αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα έλλειψης ενδιαφέροντος από ένα άτομο προς άλλο. Οι διαφορές που υπήρχαν μεταξύ του εφεσιβλήτου και της συζύγου του, οι οποίες, όπως καταφαίνεται από την απόφαση του Κακουργιοδικείου, είχαν διάρκεια, δεν νομιμοποιούσαν σε καμιά περίπτωση τον εφεσίβλητο να προσφύγει στη βία και να επιφέρει το θανάσιμο τραυματισμό της συζύγου του. Διαπιστώνουμε ότι υπήρξε μεγάλος βαθμός αδιαφορίας εκ μέρους του ως προς το ενδεχόμενο αποτέλεσμα των ενεργειών του. Τα γεγονότα αυτά είναι, όπως έχουμε αναφέρει, επιβαρυντικά.»
Ως εκ τούτο το δικαστήριο αφού τόνισε ότι «λόγω της σοβαρότητας της εγκληματικής συμπεριφοράς, της αδιαφορίας και της έλλειψης μεταμέλειας, δεν μπορεί παρά να επιβληθεί ποινή στερητική της ελευθερίας», επέβαλε στον συζυγοκτόνο ποινή φυλάκισης 2 ετών, αφού λήφθηκε υπόψη και η ηλικία του, ενώ απέρριψε το αίτημα για αναστολή της ποινής του.