«Ζω με τον ιό HIV μετά από ένα ταξίδι μου στην Κύπρο - Πριν τη διάγνωση περιφρονούσα αυτά τα άτομα»

11:43 - 30 Νοεμβρίου 2017

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΑ

Όταν πριν από μερικές βδομάδες σε συνεργασία με την Κίνηση Συμπαράστασης για το AIDS στην Κύπρο, ετοίμασα ένα ρεπορτάζ για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για το AIDS/HIV, ήταν η πρώτη φορά που έμαθα για τον Logan. "Σε λίγες μέρες θα βρίσκεται στην Κύπρο με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το HIV/AIDS όπου θα μοιραστεί δημόσια τη δική του ιστορία και πρέπει να τον γνωρίσεις" μου είχαν πει τότε... Ο Logan Bellew, είναι 29 χρονών, γεννήθηκε και ζει στις ΗΠΑ όπου εργάζεται ως φωτογράφος και επιμελητής εκθέσεων σε μουσεία και εκθέσεις τέχνης. Ένα επαγγελματικό ταξίδι στην Κύπρο πριν από μερικά χρόνια, ήταν η αφορμή για να αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις του για τους ανθρώπους που ζουν με το AIDS/HIV αφού λίγο μετά διαγνώστηκε και ο ίδιος με τον ιό HIV...

"Ο ιός HIV μου μεταδόθηκε ενώ βρισκόμουν στην Κύπρο. Η διάγνωση έγινε όταν επέστρεψα στην Αμερική. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα εντελώς μόνος μου και φοβισμένος. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε, ούτε καν αν θα ζήσω. Παραδέχομαι ότι μέχρι να βρεθώ θετικός στον ιό, περιφρονούσα τα άτομα με HIV" εξομολογείται μεταξύ άλλων σε συνέντευξή του στον Reporter, μέσα από την οποία στέλνει τα δικά του ηχηρά μηνύματα.

Πότε επισκέφθηκες για πρώτη φορά την Κύπρο;

Ήρθα για πρώτη φορά στην Κύπρο το καλοκαίρι του 2011 για να εργαστώ ως φωτογράφος για τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην Πόλη Χρυσοχούς. Ήταν η πρώτη μου επαφή με την Κύπρο. Εργαζόμασταν έξι ημέρες την εβδομάδα και είχαμε ένα αυτοκίνητο το οποίο μοιραζόμασταν είκοσι άτομα οπόταν δεν εξερεύνησα το υπόλοιπο νησί όσο θα ήθελα, παραμόνο το σημείο όπου μπορούσα να περπατήσω με τα πόδια στην Πόλη. Μέχρι εκείνη την περίοδο, γενικά δεν είχα περάσει πολύ χρόνο έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Είχα ταξιδέψει δύο φορές στο Ηνωμένο Βασίλειο ως τουρίστας και στη Γερμανία ως μαθητής γυμνασίου, στο πλαίσιο ενός προγράμματος ανταλλαγής μαθητών. Πάντα ήθελα να αποκτήσω μια ευρύτερη αντίληψη για τον κόσμο και να μάθω πώς είναι να ζεις έξω από τη χώρα σου και την ασφάλεια του σπιτιού σου. Η Κύπρος ήταν μια όμορφη αλλαγή για μένα, οπότε το καλοκαίρι του 2012, μετά από πρόσκληση για να συμμετέχω ξανά στις ανασκαφές, επέστρεψα και πάλι. Στο δεύτερο ταξίδι μου είχα την ευκαιρία να οδηγήσω και να ανακαλύψω κι άλλα μέρη που δεν είχα δει.

Πότε μπήκε στη ζωή σου το AIDS;

Περίπου ένα μήνα μετά την επιστροφή μου στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2012, αρρώστησα πολύ και έπρεπε να μεταβώ στο νοσοκομείο. Η ασθένεια έμοιαζε με γρίπη, κάτι που συμβαίνει μερικές φορές μετά την αρχική μόλυνση. Τον Φεβρουάριο του 2013, διαγνώστηκα ‘επίσημα’ με τον ιό HIV, μετά από ένα τυπικό τεστ σε κλινική στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Εκείνη τη στιγμή ένιωθα εντελώς μόνος μου και φοβισμένος. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε, ούτε καν αν θα ζήσω. Αυτό που δεν γνώριζα τη στιγμή της διάγνωσής μου, ήταν ότι είχαν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στη θεραπεία του HIV και ότι ένα άτομο που ζει με τον HIV μπορεί να το αντιμετωπίσει πολύ αποτελεσματικά με τη σωστή θεραπεία χωρίς να έχει αντίκτυπο σε όλη του τη ζωή και χωρίς να μεταδώσει τον ιό σε άλλους. Επιτρέψτε μου να επισημάνω τη διαφορά μεταξύ του AIDS και των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV. Το AIDS είναι το τελικό στάδιο της λοίμωξης από τον HIV, δεν είναι το ίδιο με το HIV. Το AIDS συμβαίνει όταν ένα άτομο που ζει με τον HIV δεν μπορεί να θεραπευτεί γιατί ο ιός έχει βλάψει το ανοσοποιητικό του σύστημα σε τέτοιο βαθμό που πλέον δεν είναι σε θέση να καταπολεμήσει τις ευκαιριακές λοιμώξεις. Πολύ λίγοι άνθρωποι που ζουν με τον HIV θα φτάσουν στο σημείο να έχουν AIDS, ειδικά όταν ακολουθήσουν μια σωστή θεραπεία. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που ζει με τον HIV. Μου πήρε αρκετό καιρό μέχρι να το συνειδητοποιήσω. Έπρεπε να ξεπεράσω την παραπληροφόρηση, που υπήρξε μέρος της αρχικής μου εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένου του στίγματος, της αρνητικότητας και του φόβου που περιβάλλει τον ιό HIV. Αυτό ήταν δύσκολο, καθώς ήταν απαραίτητο να αντιμετωπίσω όχι μόνο τη δική μου άγνοια για τον ιό, αλλά και τις απόψεις που είχα προηγουμένως για άτομα με HIV. Παραδέχομαι ανοιχτά ότι μέχρι να βρεθώ θετικός στον ιό, περιφρονούσα τα άτομα με AIDS. Η συνάντηση με αυτήν την προκατάληψη ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι, καθώς η προκατάληψη αυτή δεν ήταν μόνο λανθασμένη αλλά όπως όλες οι προκαταλήψεις, βασιζόταν στο φόβο του άγνωστου.

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός ανθρώπου που ζει με τον ιό HIV;

Κάθε άνθρωπος θα σας δώσει διαφορετική απάντηση στο ερώτημα αυτό. Για μένα, ήταν μια εξέλιξη στην καθημερινότητά μου. Όταν διαγνώστηκα για πρώτη φορά, ένιωθα ότι ο ιός μου ρουφούσε τελείως την ψυχή και την ενέργειά μου. Είμαι θετικός στο HIV σχεδόν έξι χρόνια. Ο HIV για μένα είναι τώρα μόνο ένα χάπι που λαμβάνω καθημερινά, δεν διαφέρει από τη λήψη βιταμίνης. Η επιρροή του εξασθενεί σιγά σιγά. Το πιο εύκολο κομμάτι του HIV είναι η θεραπεία. Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι η εσωτερική διεργασία, τα συναισθήματα που αντιπαλεύουν μέσα σου μέχρι να καταφέρεις να αντιμετωπίσεις την έλλειψη γνώσης και ευαισθητοποίησης για το θέμα. Μετά τη διάγνωση του HIV, έχω ζήσει στην Αριζόνα, το Νέο Μεξικό και τη Νέα Υόρκη και αισθάνομαι τυχερός να διαγνωσθώ σε μια εποχή τέτοιων πρωτοποριακών ιατρικών προόδων στη θεραπεία του ιού. Τα άτομα με HIV αντιμετωπίζονται με διαφορετικό τρόπο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν περιοχές όπου το στίγμα είναι ακόμα εξαιρετικά βαρύ, και οι άνθρωποι φοβούνται πολύ. Ωστόσο, στη Νέα Υόρκη, όπου ζω τώρα, είναι κατακριτέο να επιχειρήσεις να βλάψεις έναν άνθρωπο που είναι θετικός στον ιό HIV, κυρίως επειδή αυτό δείχνει έλλειψη παιδείας και έλλειψη πρωτοβουλίας, ειδικά όταν οι πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία και την προστασία είναι τόσο εύκολα διαθέσιμες και προσβάσιμες με μια απλή αναζήτηση Google. Έχουμε σημειώσει σημαντική πρόοδο στη θεραπεία του HIV, τόσο πολύ που ο ιός μπορεί να κατασταλεί και δεν προκαλεί πλέον βλάβες στο ανοσοποιητικό σύστημα. Επιπλέον, ένα άτομο που ζει με HIV θεραπεύεται με επιτυχία και δεν έχει πλέον τη δυνατότητα να μεταδώσει τον ιό σε άλλους.

Αν γύριζες το χρόνο πίσω θα λάμβανες περισσότερα μέτρα πρόληψης;

Το να πω ότι θα είχα πάρει περισσότερη προφύλαξη δεν έχει σχέση, καθώς το επίπεδο εκπαίδευσής μου σχετικά με τον ιό HIV και τις ασφαλείς σεξουαλικές πρακτικές δεν ήταν αυτό που έπρεπε να ήταν. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η νοοτροπία μου προς τον ιό HIV έμεινε κολλημένη στη δεκαετία του '80, εν μέρει χάρη σε μια μάλλον συντηρητική στάση στο αμερικανικό σχολικό σύστημα για τη σεξουαλική εκπαίδευση και σε μεγάλο βαθμό λόγω της έλλειψης πρωτοβουλίας μου να μάθω περισσότερα σχετικά με το ζήτημα. Αν λοιπόν γύριζα το χρόνο πίσω θα συμβούλευα τον εαυτό μου να μη φοβάται να μάθει για το AIDS/HIV και ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση γύρω από την ιατρική περίθαλψη και πρόληψη. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση αποτελούν δύο από τις πιο κρίσιμες συνιστώσες, κυρίως επειδή παροτρύνουν ένα άτομο να πάρει τον έλεγχο της δικής του υγείας, των δικών του ενεργειών και της δικής του προστασίας. Κάπως έτσι λοιπόν αποφάσισα ότι ήταν σημαντικό, για μένα τουλάχιστον, να επιστρέψω ξανά στην Κύπρο, να προσπαθήσω να καταλάβω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν άνθρωποι με τον HIV εδώ και να βοηθήσω. Αυτό με οδήγησε στο AIDS Solidarity Movement of Cyprus συμμετέχοντας στην καμπάνια ευαισθητοποίησης για το Aids και τον HIV.

Γνωρίζεις ποιος είναι ο άνθρωπος που σου μετέδωσε τον ιό? Ο ίδιος γνώριζε ότι έχει AIDS?

Έχω μόνο μια ανάμνηση με αυτόν τον άνθρωπο. Μέσα από μια ανοιχτή και ειλικρινή συζήτηση με τον γιατρό μου γύρω από τους συντρόφους μου και τις σεξουαλικές πρακτικές, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο ιός HIV μου μεταδόθηκε ενώ βρισκόμουν στην Κύπρο. Τον Δεκέμβριο του 2013 επέστρεψα εδώ γιατί ήθελα να δω το συγκεκριμένο μέρος - μια παραλία ήταν- όπου συνάντησα τον άνθρωπο αυτό που πιστεύω ότι μου μετέδωσε τον ιό. Δεν ήλπιζα να τον βρω, αλλά ήθελα τουλάχιστον να δω πάλι το μέρος με τα μάτια μου. Έψαχνα έναν τρόπο για να "κλείσει" αυτό μέσα μου, δεν έκλεισε όμως. Στην πορεία έμαθα ότι το «κλείσιμο» αυτό δεν μπορεί να προέλθει από άλλους, προέρχεται μόνο από μέσα μας. Με ρωτάτε αν ήξερε ότι είχε AIDS. Αυτό είναι ένα ερώτημα στο οποίο μόνο ο ίδιος μπορεί να απαντήσει, εγώ δεν θέλω να σπαταλήσω χρόνο σκέψης για το αν ήξερε ή δεν ήξερε γιατί δεν έχει σημασία. Ο καθένας πρέπει να είναι υπεύθυνος να ελέγχει τον εαυτό του και τις ενέργειές του.

Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό να πάρεις κάποιου είδους «εκδίκηση»;

Ποτέ. Οι άνθρωποι συχνά βλέπουν πίσω από τέτοιες καταστάσεις ένα «θύμα» και ένα «ένοχο». Αυτή είναι μια ψεύτικη νοοτροπία, ειδικά όταν μιλάμε για σεξ. Δεν ήταν μονομερής η απόφαση να προχωρήσουμε, εκείνο το βράδυ που μου μετέδωσε τον ιό. Έχω και εγώ ευθύνη. Οφείλουμε να είμαστε υπεύθυνοι για την προστασία μας και για τις ενέργειές μας. Το 2015, όταν ήρθα στην Κύπρο για να συμμετάσχω στο Gay Pride, είχα μια συνομιλία με έναν νεαρό που μου έκανε την ίδια ερώτηση. Εξέφρασε πόσο θυμωμένος θα ήταν και την επιθυμία του για εκδίκηση. Η απάντησή μου σε αυτόν βασίστηκε στον θεμελιώδη κανόνα του κώδικα Hammurabi: Το «Οφθαλμόν αντι οφθαλμού» αφήνει τον κόσμο τυφλό. Δεν υπάρχει τίποτα για να κερδίσεις από την εκδίκηση, αλλά πάντα κερδίζεις μέσα από την προσπάθεια να καταλάβεις. Η εκδίκηση δεν βοηθά. Πρέπει να κοιτάξουμε πέρα από τον εαυτό μας σε αυτή την περίπτωση. Η ομορφιά, ο ενθουσιασμός, η χαρά, η αγάπη, η κατανόηση και η συμπόνια είναι μια εμπειρία που μπορεί να βιώσει κανείς μόνο αν κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να κοιτάξει έξω και πέρα από τον εαυτό του. Η ύπαρξη του HIV στη ζωή ενός ανθρώπου δεν αποτελεί αντανάκλαση του ήθους ή του χαρακτήρα του.

Ένας άνθρωπος με AIDS πρέπει πάντα να αναφέρει στον/στην εκάστοτε σύντροφό του ότι έχει HIV/AIDS πριν από τη σεξουαλική επαφή;

Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις γύρω από αυτό το θέμα. Είχα το προνόμιο να έχω αυτή τη συζήτηση με ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Η προσωπική μου στάση δεν είναι μαύρο και άσπρο, δεν είναι μια ερώτηση που απαντάς με ένα ναι ή ένα όχι. Λοιπόν, το λέω εδώ σε σας και θα το πω ξανά την 1η Δεκεμβρίου μπροστά σε ακροατήριο, οπότε αν αυτό δεν είναι αποκάλυψη δεν ξέρω τι είναι. Στις περισσότερες περιπτώσεις ναι, μπορώ να πω ότι είμαι θετικός στον HIV σε άτομα με τα οποία πρόκειται να κάνω σεξ. Η αποκάλυψη της κατάστασής μου σε πιθανούς σεξουαλικούς συντρόφους είναι και ένας τρόπος για να ανοίξω τη συζήτηση για τον ιό HIV. Η γνωστοποίηση αυτής της κατάστασης, δημιουργεί μια σχέση εμπιστοσύνης και στέλνει το μήνυμα ότι δεν ντρέπομαι ή κρύβω την θετική μου κατάσταση από οποιονδήποτε. Η αποκάλυψή μου αυτή είναι κι ένας τρόπος να αρνηθώ ενεργά να κρύβομαι. Η διαφάνεια είναι ο τρόπος με τον οποίο καταπολεμούμε το στίγμα. Από την άλλη ενώ λέω ότι αποκαλύπτω συνήθως την κατάστασή μου, πρόκειται για προσωπικές ιατρικές πληροφορίες που νομίζω ότι δεν έχουν όλοι δικαίωμα να γνωρίζουν. Είναι όμως μια καλή αφορμή για να μιλήσω για τις προόδους θεραπείας που έχουν γίνει. Έχουν γίνει πολλαπλές επιστημονικές μελέτες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που διενεργήθηκαν από τα Κέντρα Ελέγχου Νόσων στις Ηνωμένες Πολιτείες που αποδεικνύουν ότι ένα άτομο που ζει με τον HIV και ακολουθεί σωστή θεραπεία μπορεί να καταστείλει με επιτυχία τον ιό σε μη ανιχνεύσιμο επίπεδο και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μεταδώσει τον ιό σε άλλο άτομο. Ουσιαστικά, δεν είστε μολυσματικοί εάν είστε "μη ανιχνεύσιμοι". Στην περίπτωση αυτή δεν υπάρχει κίνδυνος για έναν σεξουαλικό σύντροφο και θεωρώ ότι η αποκάλυψη είναι μια προσωπική απόφαση που πρέπει να ληφθεί από το ίδιο το άτομο. Επιπλέον, υπάρχει ένα φάρμακο το οποίο είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στην παρεμπόδιση του HIV σε περίπτωση έκθεσης ενός ατόμου στον ιό. Ελπίζω ότι αυτό θα γίνει ευρέως διαθέσιμο παγκοσμίως, όπως συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, ειδικά εδώ στην Κύπρο.

Θεωρείς ότι η Κύπρος έχει ακόμη δρόμο να διανύσει για να μπορεί να προσφέρει μια ποιοτική ζωή σε ανθρώπους με AIDS;

Το πρώτο βήμα για την καλύτερη ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV στην Κύπρο είναι η καταπολέμηση του στιγματισμού μέσα από τη σωστή ενημέρωση. Αυτό έρχεται με τη μορφή ανοικτού διαλόγου γύρω από τις σεξουαλικές πρακτικές και εξασφαλίζοντας σε όλους πρόσβαση σε δωρεάν εξέταση για τον ιό HIV. Το AIDS Solidarity Movement of Cyprus, επιτελεί σπουδαίο έργο εδώ στην Κύπρο μέσα από τις εκστρατείες του και είμαι υπερήφανος που είμαι μέρος αυτής της ομάδας.

Ποιο μήνυμα θα ήθελες να στείλεις στον κόσμο;

Θα ήθελα να στείλω το μήνυμα ότι ένας άνθρωπος που είναι θετικός στον HIV δεν σημαίνει ούτε ότι είναι κακός, ούτε ότι έχει κάνει κάτι λάθος. Η σεξουαλικότητα είναι ένα φυσικό κομμάτι της ζωής, δεν είναι λάθος. Αν συνεχίσουμε να αγνοούμε αυτό το αληθινό κομμάτι της ζωής μας και να το αντιμετωπίζουμε σαν να είναι κάτι για το οποίο ντρεπόμαστε, διαιωνίζουμε το στίγμα και διασφαλίζουμε ότι ο ιός HIV θα συνεχίσει να εξαπλώνεται. Για τον σκοπό αυτό, θα ήθελα επίσης να πω ότι ο ιός HIV δεν είναι το τέλος του κόσμου και σίγουρα δεν θα τελειώσει τη ζωή σας. Αρκεί να είστε υπεύθυνοι για την ασφάλειά σας και να είστε ο δικός σας συνήγορος για την υγεία και την προστασία σας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: «Δεν είναι ντροπή ούτε τιμωρία να είσαι οροθετικός»

«Ζω με τον ιό HIV μετά από ένα ταξίδι μου στην Κύπρο - Πριν τη διάγνωση περιφρονούσα αυτά τα άτομα»

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης