Οι "ξιμαρισμένοι κάττοι και σσύλλοι" και η γιαγιά Ελεγκού που ζει με 12 γάτες

11:04 - 04 Οκτωβρίου 2017

ΑΠΟΨΕΙΣ

Πριν από μερικές μέρες, έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας που μένω μια κυρία με ρώτησε με έντονο ύφος: «Ποιος ετάησεν πάλε τούτους τους κάττους; Μα εν καταλάβουν ότι εν ξιμαρισσιά; Εν θα ξιλιφτούν ποττέ ώσπου τους ταϊζετε! Εν μας κανούν οι σσιύλλοι που αγκονιστήκετε ούλλοι, γεμάτοι μικρόβια»…

Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της αντίληψης που έχουν κάποιοι άνθρωποι για τα ζώα…

Αν, όπως είπε κάποτε ο Μαχάτμα Γκάντι, «το μεγαλείο και η ηθική πρόοδος ενός έθνους μπορούν να κριθούν από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα», τότε νομίζω πως στην Κύπρο, έχουμε ακόμη δρόμο μπροστά μας να διανύσουμε…

Έχουμε δρόμο μπροστά μας όσο ζουν ανάμεσά μας άνθρωποι που δε διστάζουν να δηλητηριάσουν ζώα, που τα εγκαταλείπουν, που τα βλέπουν να χαροπαλεύουν χτυπημένα στο δρόμο και απλά τα αφήνουν να πεθάνουν αβοήθητα, που τα αγοράζουν για μπιμπελό κι όταν τα βαρεθούν τα κλείνουν στο κλουβί, που τα κλέβουν από τους ιδιοκτήτες τους, που τα κακομεταχειρίζονται, που τα θεωρούν εστίες μικροβίων και προτιμούν να πετάξουν στα σκουπίδια το φαγητό που τους περίσσεψε παρά να το δώσουν σε αδέσποτα να το φάνε… Τέτοια περιστατικά, δυστυχώς καταγράφονται καθημερινά στη χώρα μας… Αναρωτιέμαι, πόσο εγωιστές μπορούμε να γίνουμε εμείς οι άνθρωποι;

Σήμερα, 4 Οκτωβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. Μια ημέρα, που πριν από χρόνια ήταν η αφορμή για να ζήσω το υπέροχο συναίσθημα της υιοθεσίας ενός αδέσποτου ζώου, που έγινε μετέπειτα ο πιο πιστός και αληθινός μου φίλος… Ήταν η αφορμή για να γνωρίσω δεκάδες εθελοντές και να θαυμάσω το έργο που επιτελούν στα καταφύγια, φροντίζοντας εκατοντάδες σκύλους που κάποιοι ανεύθυνοι εγκατέλειψαν. Ήταν η αφορμή για να δω την προσπάθεια αυτών των ανθρώπων να βρουν μια οικογένεια σ’ αυτές τις ανυπεράσπιστες ψυχές… Ευτυχώς υπάρχουν κι αυτοί οι άνθρωποι ανάμεσά μας. Και αξίζουν πολλά μπράβο από όλους μας.

Αμέτρητα άρθρα έχουν γραφτεί γι’ αυτή τη μέρα… Το δικό μου όμως, επιτρέψτε μου φέτος να το αφιερώσω σε μια γιαγιά, που παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει, αποτελεί υπόδειγμα ανθρώπου που αγαπά και φροντίζει τα ζώα… Τη γιαγιά Ελεγκού.

Ζει στην Ορούντα μαζί με δώδεκα γατάκια τα οποία φροντίζει μόνη της. Μπορεί να μην έχει τη μόρφωση και τις δικές μας γνώσεις αλλά για εκείνη είναι αυτονόητο ότι όποιος δεν αγαπά τα ζώα δεν μπορεί να λέγεται άνθρωπος.

«Είναι σαν παιδιά μου, η συντροφιά μου. Έλειψα για δύο βδομάδες από το σπίτι και η έννοια μου ήταν να μη φύγουν, να μην εγκαταλείψουν το σπίτι μας. Έχω δύο θηλυκές γάτες που ζουν εδώ με τα γατάκια τους. Ίσως όταν μεγαλώσουν κι άλλο να φύγουν. Θα έρθουν άλλα. Πάντα είχα ζώα στο σπίτι μου. Σήμερα έχω μόνο γάτες και ένα μικρό κοτέτσι. Είναι καλή παρέα» μου είπε όταν τη ρώτησα πώς μπορεί και τα φροντίζει όλα.

«Κοιμόμαστε μαζί, δεν έχουν κακία μέσα τους. Είναι αληθινοί φίλοι τα ζώα. Γεμάτοι αγάπη. Όταν ήμουν πιο νέα είχα σκύλους, γουρούνια, πάπιες, κουνέλια, πρόβατα. Μεγάλωσα με ζώα και χαίρομαι που και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου παρότι δεν ζουν πια στο χωριό, αγαπούν και φροντίζουν τα ζώα» μου εξηγεί με περηφάνια. «Κάποιοι δεν τα αγαπούν… φτάνει να μην θέλουν το κακό τους»…

Η γιαγιά Ελεγκού δεν ξέρει ότι υπάρχει «Παγκόσμια Ημέρα Ζώων». Εκείνη τους δίνει την αγάπη της κάθε μέρα… Έτσι έμαθε, έτσι ξέρει...

Τόσο δύσκολο είναι τελικά να γίνουμε όλοι μας λίγο πιο υπεύθυνοι απέναντί τους;

Οι "ξιμαρισμένοι κάττοι και σσύλλοι" και η γιαγιά Ελεγκού που ζει με 12 γάτες

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης