Μια επανάσταση που δεν έκλεισε τα εκατό
10:52 - 25 Οκτωβρίου 2017
Που άλλοι καιροί; Που τέτοια επέτειος ενόψει; Να συμπληρώνει η «σοσιαλιστική» επανάσταση έναν αιώνα ζωής, θα μεθούσαν οι ονειροπόλοι με το νέκταρ της επιτυχίας της. Και της αφασίας τους, οπωσδήποτε, αφού τυφλωμένοι από στοχευόμενους πάνω τους προβολείς, δεν κατάλαβαν πριν, ούτε εκ των υστέρων, την παροδική και ετερόφωτη λάμψη της.
- Συμπληρώνονται λοιπόν αυτόν τον Νοέμβρη 100 χρόνια, από το ξέσπασμα της Μεγάλης Οκτωβριανής (κι εδώ έβαλαν το χέρι τους οι παλαιοημερολογίτες) Επανάστασης. Που δεν ευτύχησε να μακροημερεύσει και να ξεπεράσει τουλάχιστον κουτσαίνοντας, τον αιώνα της.
- Τι έφταιξε, το εξήγησαν οι ειδήμονες. Επιχείρησαν παράλληλα να το ερμηνεύσουν πολλοί. Αιρετικοί αλλά και καλοπροαίρετοι. Το φιλοσόφησαν οι μεν και το παρερμήνευσαν οι δε. Πολέμιοι και φίλοι. Εξέφρασαν άποψη, «δρυός πεσούσης» κι οι κουμπωμένοι. Εκείνοι που μέχρι χθες ήταν ανέκφραστοι.
- Το εξαντλήσαμε έτσι το θέμα; Εξοπλιστήκαμε με επιχειρήματα, τώρα που έρχονται στις 7 Νοέμβρη τα εκατοντάχρονα; Τι θα λέμε, τουλάχιστον εμείς οι νοσταλγοί του ερμαφρόδιτου παρελθόντος; Με το παράδειγμα δεν βγαίνουμε, με αφορισμούς και τσιτάτα δεν πείθουμε.
- Όχι αγαπητοί, ας μην πανικοβαλλόμαστε. Μέσα από το σύγκρυο, ή και το κλάμα μας, οφείλουμε να μείνουμε νηφάλιοι. Με ψυχραιμία να αντικρύσουμε την διαμορφωμένη κατάσταση. Προφανώς και ως παρακαταθήκη για τα άγνωστα μελλούμενα.
- Δεν κατέρρευσε ο σοσιαλισμός, κατά πόσο μάλλον ο …άγνωστος κομμουνισμός. Έπεσε από τα ψεύτικα κι εύθραυστα πόδια του, με γδούπο μάλιστα, ο «σοσιαλισμός». Ο λεγόμενος υπαρκτός και πλέον ανύπαρκτος. Έπεσε με τις αμαρτίες του, αλλά και με κάποια όμορφα κι ωφέλιμα από τα συστατικά του στοιχεία.
- Χάθηκε εκείνος ο «σοσιαλισμός» που ιδιόμορφα επιχειρήθηκε να χωρέσει σε ακανόνιστο καλούπι, κάτω από συνθήκες που προφανώς δεν τον ευνοούσαν. Και σε καταστάσεις που δεν προεξοφλούσαν ευοίωνη εξέλιξη. Σ’ αυτό το φιλόδοξο «σύστημα» που έτρεξαν και χώρεσαν μαζί με τους καλούς κι οι υπονομευτές του. Και μαζί η ακατέργαστη ανθρώπινη φύση τους.
- Τι να γιορτάσουν λοιπόν τώρα, …όσοι γιορτάζουν; Τίποτε πανηγυρικό. Μπορούν να αναπολούν μεμονωμένες αλλά αξέχαστες στιγμές του «σοσιαλιστικού» παρελθόντος. Να θυμηθούν τους μεγάλους στοχαστές και φιλοσόφους. Που τουλάχιστον οραματίστηκαν ένα κόσμο καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση. Είναι εφικτό; Εφαρμόσιμο; Είναι ουτοπία; -Μην στοιχηματίσετε, θα χάσετε. Είναι απλά ένα όνειρο! Κι όποιος δεν ονειρεύεται σήμερα, πεθαίνει.
Γιάννης Κωστακόπουλος
kostakopoulosy@gmail.com