Επίτροπος Μούιζνιεκς: Η Τουρκία εντείνει τους περιορισμούς στην Ελευθερία της Έκφρασης

Οι περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης στην Τουρκία εντάθηκαν κατά την περίοδο που ακολούθησε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016, όταν η χώρα κηρύχθηκε σε καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Αυτό είναι το συμπέρασμα του Νιλς Μούιζνιεκς, του Επιτρόπου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο οποίος παρενέβη σήμερα γραπτώς ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με την προσφυγή ομάδας δέκα Τούρκων αιτητών σε σχέση με το δικαίωμα των δημοσιογράφων να ασκήσουν ελευθέρα το επάγγελμά τους στη χώρα.
 
Σύμφωνα με τον Επίτροπο, οι πρόσφατες κρατήσεις και διώξεις εναντίον μεγάλου αριθμού δημοσιογράφων είναι «μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου καταστολής όσων εκφράζουν διαφωνία με ή κριτική προς τις αρχές», με τον κ. Μούιζνιεκς να σημειώνει ότι αυτό είναι το κλίμα που επικρατεί στην Τουρκία. Οι κρατήσεις και διώξεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα την παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ υπονομεύουν το κράτος δικαίου, συμπληρώνει.
 
Παρατηρεί επίσης ότι κάποιες πρόνοιες του ποινικού κώδικα για την κρατική ασφάλεια και την τρομοκρατία εφαρμόζονται αυθαίρετα, λόγω της ασαφούς διατύπωσής τους και της ευρείας ερμηνείας που επιδέχονται οι έννοιες της τρομοκρατικής προπαγάνδας και της υποστήριξης τρομοκρατικής οργάνωσης.
 
Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και λόγω αυτών των προνοιών, πολλοί δημοσιογράφοι ήρθαν αντιμέτωποι με ανυπόστατες κατηγορίες σε σχέση με την τρομοκρατία, λέει. Ο κ. Μουίζνιεκς παρατηρεί εξάλλου ότι η κράτηση και δίωξη δημοσιογράφων έχει σοβαρό αντίκτυπο, καθώς προκαλεί «μούδιασμα» σε καθόλα νόμιμες δημοσιογραφικές δραστηριότητες και προάγει την αυτολογοκρισία όσων μετέχουν στο δημόσιο διάλογο.
 
Λέει ακόμη ότι οι αποφάσεις των δικαστηρίων συχνά δεν δικαιολογούν επαρκώς την ανάγκη για προφυλάκιση ή την επέκταση του μέτρου, καθώς δεν υπάρχει η απαιτούμενη αιτιολόγηση και η παρουσίαση αξιόπιστων στοιχείων.
 
Τα μέτρα που πάρθηκαν κατά την περίοδο έκτακτης ανάγκης, περιορίζουν τα δικαιώματα όσων κρατούνται αλλά και την επανεξέταση της ίδια της απόφασης για κράτηση, συνεχίζει ο Επίτροπος.
 
Εντοπίζει, εξάλλου, πολυάριθμες περιπτώσεις νομικών διεργασιών οι οποίες στοχεύουν όχι μόνο δημοσιογράφους, αλλά και υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακαδημαϊκούς και μέλη του κοινοβουλίου, οι οποίοι ασκούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία της έκφρασης. Αυτό καταδεικνύει ότι ο ποινικός κώδικας και οι διαδικασίες χρησιμοποιούνται για την ώρα από τη δικαστική εξουσία «για να φιμώσουν όσους διαφωνούν», προσθέτει.
 
Το να υπερασπίζεται κανείς στο παρόν στάδιο την ελευθερία της έκφρασης στην Τουρκία καθίσταται, σύμφωνα με τον Επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όλο και πιο δύσκολο λόγω της έντονης διάβρωσης που παρατηρείται στην ανεξαρτησία της τουρκικής δικαιοσύνης, λέει ο κ. Μουίζνιεκς. Καταλήγει, λέγοντας ότι ο ίδιος δεν μπορεί να συνδέσει την προφυλάκιση δημοσιογράφων στην Τουρκία με κάποιο νόμιμο σκοπό που υπαγορεύεται από τη Σύμβαση.
 
Οι γραπτές παρεμβάσεις του Επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προς το ΕΔΑΔ αποσκοπούν στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και προβλέπονται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
 
Οι δέκα αιτητές που στρέφονται κατά της Τουρκίας στο ΕΔΑΔ σε σχέση με την ελευθερία της έκφρασης και τα δικαιώματα των δημοσιογράφων είναι οι Ahmet Hüsrev Altan, Alpay, Atilla Taş, Bulaç, Ilıcak, Mehmet Hasan Altan, Murat Aksoy, Sabuncu και Άλλοι, Şık και Yücel.