Το ζητούμενο μετά τη Γενεύη και η αναντίλεκτη πραγματικότητα

Η διαπραγματευτική διαδικασία που έλαβε χώρα την περασμένη βδομάδα στη Γενεύη μετέφερε την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού ένα βήμα παραπέρα.
 
Ασχέτως των διαδικαστικών που ακολουθήθηκαν και επί των οποίων ορισμένοι διατυπώνουν-ενδεχομένως και σωστά- συγκεκριμένες ενστάσεις, η ουσία που δεν πρέπει να παραγνωρίζεται και ούτε να υποβαθμίζεται, είναι ξεκάθαρη: Για πρώτη φορά η τουρκική πλευρά προχώρησε στην κατάθεση χάρτη για επιστροφή εδαφών, ενώ στο τραπέζι των συζητήσεων μπήκε επίσης για πρώτη φορά το μείζον θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων.   
 
Κανείς δεν ισχυρίζεται πως οι πιο πάνω εξελίξεις τοποθετούν το Κυπριακό στην τελική ευθεία της επίλυσής του, αφού οι διαφορές των δύο πλευρών, τόσο στο εδαφικό όσο και στο ζήτημα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, παραμένουν εξαιρετικά μεγάλες. Όπως εξαιρετικά μεγάλες διαφορές εξακολουθούν να υφίστανται σε ό,τι αφορά κρίσιμες παραμέτρους του περιουσιακού και της διακυβέρνησης.
 
Όμως ακόμη και έτσι, το γεγονός πως πλέον συζητούνται και ζητήματα για τα οποία μέχρι πρότινος η Τουρκία εμφανιζόταν κάτι περισσότερο από απρόθυμη να τα συζητήσει, παρέχει αν μη τι άλλο τη δυνατότητα αποκρυπτογράφησης των πραγματικών της προθέσεων ως προς το κατά πόσο επιθυμεί ή όχι λύση του Κυπριακού. Πλέον, μπορεί να κριθεί η απόσταση λόγων και έργων της Άγκυρας, με την ευχή βεβαίως η θετική θεωρητική ρητορική που αναπτύσσει για λύση, να μετουσιωθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε διαφοροποίηση της μέχρι στιγμής αδιάλλακτης προσέγγισής της σε πτυχές, οι οποίες είναι για τους Ε/κ εξόχως σημαντικές.
 
Τέτοιες σημαντικές πτυχές, όπως προκύπτει και από τα αποτελέσματα της μεγάλης δημοσκόπησης του ΡΕΠΟΡΤΕΡ ONLINE, είναι για τους Ε/κ η κατάργηση του υφιστάμενου συστήματος εγγυήσεων, η επιστροφή της Μόρφου υπό ε/κ διοίκηση σε μια πιθανή λύση, καθώς και η μη αποδοχή της τ/κ αξίωσης για εκ περιτροπής προεδρία. Γίνεται σαφές, ή καλύτερα επαναβεβαιώνεται, πως μια πιθανή συμφωνία που να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των Ε/κ όσον αφορά τα πιο πάνω ζητήματα, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αποδεκτή, και συνεπώς θα ήταν ολέθριο σφάλμα αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιχειρούσε να την φέρει ενώπιον του λαού σε δημοψήφισμα.
 
Στη μεγάλη δημοσκόπηση του ΡΕΠΟΡΤΕΡ ONLINE επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εκτιμά πως η Γενεύη δεν έφερε τη λύση του Κυπριακού πιο κοντά, κρίνοντας μάλιστα το αποτέλεσμα των εκεί συνομιλιών ως αποτυχημένο. Λογικό και αναμενόμενο σε πολύ μεγάλο βαθμό, μιας και οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν γύρω από τη συγκεκριμένη διαπραγματευτική διαδικασία, υπήρξαν κακώς ευσεβοποθικά μεγάλες.
 
Ευρισκόμενοι τώρα στην επόμενη μέρα της Γενεύης, ζητούμενο δεν είναι άλλο από την αξιοποίηση των όσων θετικών προέκυψαν από την Ελβετία, ώστε σε μια μελλοντική ανάλογη διαδικασία, το αποτέλεσμα που θα προκύψει να είναι τέτοιο, το οποίο όντως να φέρνει τη λύση του Κυπριακού πιο κοντά. Στην επόμενη μέρα της Γενεύης, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα τις ανησυχίες των Ε/κ, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει υποχρέωση να συνεχίσει την προσπάθειά του για επίλυση του Κυπριακού. Κλείνοντας από την μια τα αυτιά στις φωνασκίες όλων όσοι αναζητούν, ολημερίς και ολονυχτίς, ψύλλους στ’ άχυρα προκειμένου να τορπιλίσουν  την όλη προσπάθεια, αλλά παραμένοντας σταθερά προσηλωμένος την ίδια ώρα σε πάγιες θέσεις αρχής της ε/κ πλευράς, με τρόπο που η όποια συμφωνία στην οποία πιθανόν καταλήξει, να μπορεί να γίνει αποδεκτή.
 
Όλα αυτά πάντοτε, χωρίς να ξεχνάμε μια αναντίλεκτη πραγματικότητα. Πως όση καλή θέληση και να επιδείξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, για να χορέψει κανείς ταγκό χρειάζονται δύο. Και πως αν η Τουρκία δεν επιδείξει επιτέλους την ίδια καλή θέληση, η λύση όχι απλώς δεν θα έρχεται πιο κοντά, αντιθέτως θ’ απομακρύνεται…