Αυτός ο Αργεντινός δεν κάνει κανενός;

Το άθροισμα των τερμάτων που έχει πετύχει και έχει δημιουργήσει είναι σε αναλογία (ισόποση κατανομή) το -μακράν του δεύτερου- κορυφαίο μεταξύ των παικτών που ήλθαν στην Κύπρο το περασμένο καλοκαίρι.

Μετά από ένα μικρό διάστημα προσαρμογής και χρησιμοποίησής του σε λάθος θέση (εξτρέμ) ο Εμίλιο Ζελάγια «οργιάζει» ως οργανωτής (ή κρυφός επιθετικός) στον Εθνικό Άχνας, αλλά οι παραδοσιακές δυνάμεις του εγχώριου πρωταθλήματος παραμένουν ασυγκίνητες, μολονότι στο σύνολό τους χρειάζονται έναν τέτοιο παίκτη -είτε στο ρόστερ είτε ακόμη και στην ενδεκάδα τους.

Να φταίει η ηλικία του; Ο Αργεντινός θα κλείσει τα 30 στα τέλη του ερχόμενου Ιουλίου. Μήπως δεν έχει επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα; Οκτώ γκολ (σε 17 συμμετοχές) δεν έχουν πολλά δεκάρια στην α’ κατηγορία. Να φταίει ότι δεν είναι δημιουργικός; Οι επτά ασίστ του τον κατατάσσουν στους κορυφαίους τροφοδότες. Μήπως διαθέτει μόνον επιθετικές αρετές; Στην Άχνα έχουν να λένε (όχι αδίκως) για τον αμυντικό ζήλο του και την υποταγή του «εγώ» του στο «εμείς».

Να φταίει ότι είναι μόνο για τα εύκολα; Έξι από τα οκτώ τέρματά του έχουν σημειωθεί απέναντι σε ομάδες της πρώτης εξάδας (δύο στον Απόλλωνα, από ένα σε Ανόρθωση, ΑΕΛ, Ομόνοια και Ερμή). Μήπως είναι σκόρερ έδρας, όπως ο Κατσαράβα (10 από τα 11 τέρματα του στο «Δασάκι»); Τα μισά γκολ του Αργεντινού έχουν σημειωθεί σε εκτός έδρας παιχνίδια.


Απ’ όποια σκοπιά κι αν το εξετάσει κάποιος, ο Ζελάγια είναι ένα πακέτο υπερβολικά ελκυστικό για να περνά τόσο προκλητικά απαρατήρητο. Σε Ανόρθωση, Ερμή και ΑΕΛ (ιδίως μετά τον τραυματισμό του Σόουζα) θα «χτυπούσε» άνετα θέση στην ενδεκάδα, σε Απόλλωνα και Ομόνοια θα μπορούσε να δώσει πολύτιμες ανάσες σε ντα Σίλβα και Κλέιτον, ενώ ακόμη και στον ΑΠΟΕΛ θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμος ως δεκάρι (πίσω από τον Μπερτόλιο) στο 4-2-3-1 ή ως εσωτερικός μέσος στο 4-1-4-1.