Οι συνομιλίες της Γενεύης, το νόμισμα με δύο όψεις και η επόμενη μέρα
17:09 - 16 Ιανουαρίου 2017
Οι συνομιλίες της περασμένης βδομάδας στη Γενεύη επιβεβαίωσαν τελικά όλους όσοι δεν ανέμεναν συνταρακτικές εξελίξεις στο Κυπριακό και προέβλεπαν πως θα καθίσταντο ένα ακόμα επεισόδιο στο σίριαλ των διαχρονικών προσπαθειών επίλυσης του προβλήματος.
Η αντίκριση της επόμενης μέρας της Γενεύης αποτελεί νόμισμα με δύο όψεις και εναπόκειται στον κάθε αναλυτή ή κριτή ν’ αποφασίσει πώς θέλει να δει το ποτήρι. Είτε μισογεμάτο είτε μισοάδειο… Αποτιμώντας το αποτέλεσμα της διαδικασίας από τη θετική οπτική του γωνία, ασφαλώς και το γεγονός ότι για πρώτη φορά η τ/κ πλευρά προχώρησε στην κατάθεση χάρτη για το εδαφικό, αλλά βεβαίως και το γεγονός ότι επίσης για πρώτη φορά η Τουρκία κάθισε στο ίδιο τραπέζι με την Κυπριακή Δημοκρατία(σ.σ. όσο και αν ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έσπευσε να την χαρακτηρίσει λεγόμενη) για συζήτηση του φλέγοντος ζητήματος της ασφάλειας και των εγγυήσεων, είναι εξελίξεις που αναμφίβολα πιστώνονται με πρόσημο θετικό.
Από την άλλη την ίδια ώρα, η Διάσκεψη για την Κύπρο επαναβεβαίωσε την πάγια τουρκική θέση για συνέχιση των τουρκικών εγγυήσεων και παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, ενώ όσον αφορά το εδαφικό, μπορεί η απόκλιση επί του ποσοστού εδάφους της τ/κ συνιστώσας πολιτείας να κινήθηκε στο όριο που η δική μας πλευρά έθετε ως προϋπόθεση προκειμένου να δεχθεί τον χάρτη των Τ/κ ως βάση συζήτησης, ωστόσο υπάρχουν στα υπόλοιπα τεράστιες ουσιαστικές διαφορές που θα πρέπει να γεφυρωθούν για να μπορούμε να μιλάμε για πρόοδο στο ζωτικής σημασίας αυτό κεφάλαιο του Κυπριακού. Ενώ μεγάλες διαφορές και εκκρεμότητες παραμένουν μετά τη Γενεύη και στο κεφάλαιο της Διακυβέρνησης, με μείζον ζήτημα-μεταξύ άλλων-, αυτό της εκ περιτροπής προεδρίας.
Η επιδιωκόμενη πρόοδος στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων θα επιδιωχθεί τώρα από την ομάδα εργασίας στο Μοντ Πελεράν, ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος για συνέχιση της Διάσκεψης για την Κύπρο σε πολιτικό επίπεδο και με εκπροσώπηση των εγγυητριών δυνάμεων σε υψηλότερο επίπεδο. Το πόσο εφικτός ή ανέφικτος είναι ο στόχος αυτός, είναι κάτι που μόνο ο χρόνος θα δείξει. Όπως ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο είναι δυνατή η επίτευξη ουσιαστικής προόδου και στα υπόλοιπα δύσκολα Κεφάλαια του Εδαφικού και της Διακυβέρνησης.
Το σίγουρο είναι πως οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης, δεν επαλήθευσαν από την μια όσους κινδυνολογούσαν προεξοφλώντας καταστροφικές συνέπειες επί της εθνικής μας υπόθεσης, όπως την ίδια ώρα δεν επαλήθευσαν και όσους καλλιεργούσαν υψηλές προσδοκίες, δημιουργώντας την εντύπωση πως στην Ελβετία θα έκλεινε το Κυπριακό. Αυτό που σίγουρα επαληθεύτηκε είναι πως υπάρχει ακόμη δρόμος μακρύς μέχρι τη λύση, ότι βρισκόμαστε ακόμη τόσο κοντά όσο και μακριά. Αλλά και ότι η καλλιέργεια υπέρμετρης υπεραισιοδοξίας, πηγάζουσας από επιθυμίες και όχι πραγματικά δεδομένα, είναι εξίσου επικίνδυνη με την καλλιέργεια απαισιοδοξίας και τη δαιμονοποίηση κάθε προσπάθειας.
Και κάτι τελευταίο. Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζων Κέννεντυ είχε πει κάποτε: «Δεν θα πρέπει να διαπραγματευόμαστε από φόβο. Αλλά να μη φοβόμαστε να διαπραγματευόμαστε». Ίσως επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε προς την πολιτική μας ηγεσία και όσους την αποτελούν… «Αιθεροβατούντες» και «πεσιμιστές»!