Ανόρθωση: Έχει περάσει και χειρότερα...

Πολλοί φίλοι της Ανόρθωσης, είτε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία είτε οι έχοντες δυνατό μνημονικό, δεν βλέπουν το λόγο να πανηγυρίσουν τη χθεσινή λευκή ισοπαλία με τον ΑΠΟΕΛ ως επιτυχία. Τα βιώματα και οι παραστάσεις που έχουν από την αγαπημένη τους ομάδα ως παραδοσιακό πόλο ισχύος στο κυπριακό ποδόσφαιρο δεν τους το επιτρέπουν.
Η ιστορία και το βάρος της φανέλας της «Κυρίας» δεν συνάδουν, παρά τη σχεδόν πλήρη ανανέωση του ρόστερ, με τον νυν απολογισμό της ομάδας έπειτα από τέσσερις αγωνιστικές. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο μέχρι στιγμής απολογισμός του συλλόγου της Αμμοχώστου είναι πτωχός: και σε επίπεδο εμφανίσεων και σε επίπεδο αποτελεσμάτων.
Παραδόξως, ωστόσο, ουδεμία από τις νυν επιδόσεις της ομάδας του Αντόνιο Πούτσε δεν είναι η χειρότερη εντός της τρέχουσας χιλιετίας. Μόλις μια νίκη και τέσσερα γκολ μετά από τέσσερις αγωνιστικές η Ανόρθωση είχε και την περίοδο 2014/15, κατά την οποία όμως στα υπόλοιπα τρία παιχνίδια είχε μετρήσει ήττες (και όχι ισοπαλίες, όπως τώρα), είχε δεχτεί επτά γκολ (και όχι τρία, όπως τώρα) και ήταν πλασαρισμένη στη δέκατη θέση (και όχι στην έκτη, όπως τώρα).
Ακόμη χειρότερα από πλευράς παραγωγικότητας ήταν τα πράγματα την περίοδο 2011/12, όταν η «Κυρία» είχε βρει δίχτυα μόλις τρεις φορές στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια της! Και, όσο παράξενο και αν ηχεί, ούτε οι τρεις βαθμοί στα ισάριθμα εντός έδρας παιχνίδια, είναι ο χειρότερος απολογισμός για το σύλλογο της Αμμοχώστου, καθώς προ πενταετίας ο αντίστοιχος απολογισμός ήταν δύο βαθμοί (1-1 με Νέα Σαλαμίνα, 0-1 από την Ομόνοια και 2-2 με τον Άρη)!
Εν προκειμένω, φυσικά, το ζητούμενο από τον Αντόνιο Πούτσε και τους παίκτες του δεν είναι η αποφυγή των χειρότερων επιδόσεων του (πρόσφατου) παρελθόντος, αλλά η επανάληψη και η βελτίωση των κορυφαίων, προκειμένου η ομάδα να βρεθεί στο επίπεδο που το μέγεθος και η δυναμική της επιβάλλουν.