Λάθη στο κατώφλι της 4ης απόπειρας για «ενδιάμεση λύση»

09:26 - 19 Σεπτεμβρίου 2016

Λίγο πριν από την τέταρτη απόπειρα για έλευση φυσικού αέριου στην Κύπρο ένας από τους ενορχηστρωτές της προσπάθειας για μια ενδιάμεση λύση, τέως Γενικός Διευθυντής της ΑΗΚ, Δρ Στέλιος Στυλιανού μιλά στο EnergyNews για όσα έπρεπε να γίνουν μα δεν έγιναν, αλλά και για τα σημεία στα οποία σήμερα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. 

Μπορεί η τιμή του πετρελαίου να έχει μειωθεί σημαντικά με αποτέλεσμα το κόστος του ρεύματος να μην μας πιέζει, ωστόσο η έλευση φυσικού αέριου θεωρείται πλέον επιτακτική εξαιτίας των υποχρεώσεών μας έναντι της Ε.Ε. για ηλεκτροπαραγωγή με την χρήση φυσικού αερίου ως το 2020.

Η πρώτη απόπειρα για την έλευση φυσικού αερίου έγινε το 2009, ωστόσο η προοπτική της έλευσης του δικού μας φυσικού αέριου ναυάγησε την όλη προσπάθεια. Ακολούθησε ακόμα μια προσπάθεια το 2012, όμως ένα χρόνο μετά η προοπτική του δικού μας φυσικού αέριου ως το 2017 πάγωσε την ενδιάμεση λύση που θεωρήθηκε ότι θα ήταν πιο δαπανηρή από τη χρήση υγρών καυσίμων. Το ίδιο συνέβη και στις αρχές του 2016, όταν για άλλη μια φορά οι προσπάθειες για ενδιάμεση λύση ανατράπηκαν. 

Κατά τις δύο πρώτες απόπειρες ο κ. Στυλιανού εκτός από γενικός διευθυντής της ΑΗΚ ήταν και μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας της ΔΕΦΑ, ενώ στην τρίτη προσπάθεια, μέσω της ΑΗΚ συμβούλευε την ΔΕΦΑ ως ο μεγαλύτερος καταναλωτής. «Δίναμε στοιχεία στην ΔΕΦΑ όσον αφορά τις ποσότητες που θα χρειαστούν, το αναπτυξιακό μας πρόγραμμα και άλλα για να κάνει τις αξιολογήσεις της», θυμάται ο κ. Στυλιανού. «Ταυτόχρονα τονίζαμε ότι το κράτος έπρεπε να περιφρουρήσει την ΑΗΚ για τα ρίσκα που θα αναλάμβανε». 

Ο λόγος που επιδιωκόταν μια ενδιάμεση λύση στο παρελθόν ήταν για να μειωθούν οι τιμές του ρεύματος. Με την πτώση στις τιμές του πετρελαίου αυτή η αιτία χάθηκε, ωστόσο σήμερα η έλευση φυσικού αερίου δεν είναι πλέον επιλογή μας, αλλά υποχρέωση προς την Ε.Ε. που ζητά όπως η ηλεκτροπαραγωγή περάσει από τα υγρά καύσιμα στο φυσικό αέριο. 

Αυτός είναι και ο λόγος που η ΔΕΦΑ βρέθηκε ξαφνικά να τρέχει και να μην φτάνει. Η έλευση του φυσικού αερίου επιβάλλεται, είτε συνεπάγεται μείωση στην τιμή του ρεύματος είτε όχι διαφορετικά θα υποστούμε σημαντικές κυρώσεις από την Ε.Ε. Εξάλλου, όπως τόνισε και ο κ. Στυλιανού, η έλευση του φυσικού αερίου θα ενισχύσει και την ανταγωνιστικότητα στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. «Κανείς δεν πρόκειται να στήσει μονάδες παραγωγής με πετρέλαιο παρά μόνο θα περιμένει την έλευση του φυσικού αερίου», τόνισε. «Ταυτόχρονα θα μας δώσει και κάποια στρατηγικά πλεονεκτήματα και δεν θα είμαστε υπό συνεχή πίεση από τις εταιρείες υδρογονανθράκων αφού η εκμετάλλευση των δικών μας κοιτασμάτων θα αποσυνδεθεί από την έλευση του φυσικού αερίου για τις εγχώριες ανάγκες”, είπε.   
Όσα πρέπει να γίνουν 
Αναλυτικά, ως το τέλος του χρόνου, η ΔΕΦΑ θα πρέπει τάχιστα να ετοιμάσει όρους εργοδότησης συμβούλων. Θα ζητήσει προσφορές, τις οποίες θα πρέπει να αξιολογήσει και να καταλήξει στον καλύτερο προσφοροδότη, ο οποίος θα προχωρήσει σε τεχνοοικονομικές μελέτες και θα καταλήξει σε μια εισήγηση για την πιο συμφέρουσα λύση όσον αφορά το φυσικό αέριο.  

«Θα δημιουργηθεί αγωγός; Θα στήσουμε ένα μικρό χερσαίο τερματικό αποϋγροποίησης ή μια πλωτή μονάδα στις ακτές του Βασιλικού; Όλα τα ενδεχόμενα πρέπει να εξεταστούν», ανέφερε. 
Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο Δρ. Στυλιανού τόνισε ότι θα πρέπει να δούμε ποιος θα διαχειρίζεται το όλο έργο και ποια εμπορική δομή θα ακολουθηθεί. «Θα αναλάβει η ΔΕΦΑ όλη τη διαδικασία; Αν ναι τότε η ΔΕΦΑ πρέπει να μετεξελιχθεί καθώς διαθέτει μόνο δύο λειτουργούς και δεν έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία. Θα πρέπει να προσλάβει προσωπικό ή να συνεργαστεί με οργανισμούς που έχουν τις γνώσεις, όπως η ΑΗΚ», είπε, προσθέτοντας ότι η ΑΗΚ πρέπει να αξιοποιηθεί μιας και έχει ήδη προβεί σε μελέτες που αυτή τη στιγμή παραμένουν στα συρτάρια. 

Και όλα αυτά τη στιγμή που τα χρονικά περιθώρια στενεύουν μιας και το Υπουργικό έδωσε στη ΔΕΦΑ έξι μήνες για να ετοιμάσει μελέτη για την ενδεικνυόμενη τεχνική λύση και τη διαδικασία έλευσης φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή ως το 2020. 
«Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία έλευσης φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή θα είναι παράλληλη και ανεξάρτητη με την διαδικασία εξόρυξης του δικού μας φυσικού αερίου», είπε ο κ. Στυλιανού, υπενθυμίζοντας ότι η πρώτη απόπειρα κατάρρευσε καθώς κάποιοι θεωρούσαν ότι σε 2-3 χρόνια θα είχαμε το δικό μας φυσικό αέριο. «Εμείς προβλέψαμε ότι θα πάρει περίπου 10 -15 χρόνια και τελικά δεν πέσαμε έξω», πρόσθεσε.  
Όπως τόνισε, οι μελέτες που σήμερα καλείται η ΔΕΦΑ να κάνει έγιναν το 2006, το 2007 και το 2008 οπότε κατέληξαν ότι ένα χερσαίο τερματικό αποϋγροποίησης είναι η πιο συμφέρουσα λύση. «Μάλιστα, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ήταν τότε έτοιμη να χρηματοδοτήσει το χερσαίο τερματικό, το οποίο θα πρόσθετε πλούτο στην υποδομή της χώρας», είπε. 
newsletter Εγγραφη

Ροη Ειδησεων

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Altamira22