Η πενταετία του ΑΚΕΛ, η Ομόνοια και το respect στον Πρόεδρο Χριστόφια

17:00 - 19 Σεπτεμβρίου 2016

ΑΠΟΨΕΙΣ

Τον Φεβρουάριο του 2008, ο τότε Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Δημήτρης Χριστόφιας κέρδιζε τις προεδρικές εκλογές και αναλάμβανε τα ηνία της χώρας, δημιουργώντας στο λαό μεγάλες προσδοκίες για μια διακυβέρνηση πολύ διαφορετική απ’ όλες όσες προηγήθηκαν.

Γινόταν ο Δημήτρης Χριστόφιας ο πρώτος Αριστερός Πρόεδρος στην Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, που έχοντας καταφέρει να κτίσει γύρω από το πρόσωπό του ένα προφίλ ανθρώπινο και φιλολαϊκό, το προφίλ ενός πολιτικού που προερχόταν από τον λαό και γνοιαζόταν για τον λαό, αντιμετωπίστηκε ως εκλεγέντας Πρόεδρος με καλοπιστία. Με καλοπιστία, ακόμα και από πολλούς οι οποίοι δεν τον ψηφίσαν, ακόμη και από αρκετούς των οποίων οι ιδεολογικοπολιτικές πεποιθήσεις και απόψεις, πόρρω απείχαν από τις δικές του και του κόμματός του.

Δεν χρειάστηκε να περάσει ωστόσο αρκετός καιρός από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, ώστε οι μύθοι που για χρόνια ολόκληρα το ΑΚΕΛ καλλιεργούσε γύρω από το κόμμα και τον ηγέτη του, να καταρρεύσουν σαν χάρτινοι πύργοι. Το ένα «επίτευγμα» της διακυβέρνησης Χριστόφια διαδεχόταν τον άλλο, με αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας ο Δημήτρη Χριστόφιας να παραδώσει τα κλειδιά του Προεδρικού ως ο πιο αποτυχημένος ένοικος που ανέβηκε ποτέ τον… λόφο και εγκαταστάθηκε σε αυτό. Μια Προεδρία που πέρασε σαν σίφουνας από τον τόπο παρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά της, μια πενταετία που άφησε στάχτη και αποκαΐδια, που άφησε στην παρέλευσή της συντρίμμια. Μεταφορικά, αλλά δυστυχώς και κυριολεκτικά!

Τα «επιτεύγματα» της διακυβέρνησης Χριστόφια είναι σε όλους γνωστά και σε τίποτα δεν ωφελεί να τα επαναλάβουμε. Άλλωστε, περίπου τρεισήμισι χρόνια αφότου παρέδωσε την εξουσία, πληρώνουμε ακόμη τα σπασμένα της πενταετίας εκείνης ποικιλοτρόπως. Άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Άλλοι με λιγότερο και άλλοι με πόνο στις καρδιές περισσότερο…
Τις τελευταίες ημέρες, του ενδιαφέροντος μονοπωλούν τα όσα ο πάλαι ποτέ κολλητός και στενός συνεργάτης του Δημήτρη Χριστόφια Μιλτιάδης Νεοφύτου, καταθέτει στο Δικαστήριο σε βάρος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας.

Λέγονται και ακούγονται πράγματα για τα οποία την τότε εποχή βούιζε υπό την μορφή ψιθυρολογίας η Κύπρος, αλλά φυσικά κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν αποδεχόταν ότι συνέβαιναν. Σήμερα, βγαίνουν στη φορά διά στόματος ενός από τους άμεσα εμπλεκόμενους, αφήνοντας τάχα έκπληκτους πολλούς. Τους ίδιους που δεν γνωρίζουν τι «λέει ο Μιλτής», όπως ακριβώς δεν γνώριζαν κατά πού πέφτει το Μαρί, όπως δεν γνώριζαν ότι η οικονομία της χώρας πήγαινε κατά διαόλου…

Εμείς σε καμία περίπτωση δεν υιοθετούμε τα όσα ο Μιλτιάδης Νεοφύτου καταθέτει, δεδομένου του γεγονότος πως- όπως λέει και το ΑΚΕΛ- πρόκειται για μια δικαστική διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη και πιθανή αποδοχή τους θα συνιστούσε παρέμβαση στη δικαιοσύνη. Την ίδια ώρα όμως, υπενθυμίζουμε στο ΑΚΕΛ πως εκτός από το «μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις», υπάρχει και κάτι άλλο. Αυτό που λέει πως συνήθως όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Αλλά και ότι, δυστυχώς για το ΑΚΕΛ και τον Δημήτρη Χριστόφια, τους ισχυρισμούς Μιλτιάδη Νεοφύτου έχουν υιοθετήσει πρώτοι με ανακοινώσεις και δημόσιες παρεμβάσεις τους οι οργανωμένοι οπαδοί του ποδοσφαιρικού παραρτήματος του κόμματος, η Θύρα 9. Ασφαλώς, κάτι περισσότερο από εμάς θα ξέρουν αυτοί.

Αν είναι όμως κάτι που γέννα εύλογες υποψίες πως τα όσα καταθέτει στο δικαστήριο ο Μιλτιάδης Νεοφύτου δεν αποτελούν απλώς και μόνο αποκύημα της φαντασίας του, είναι το γεγονός πως συνάδουν απόλυτα με το παταγωδώς αποτυχημένο του χαρακτήρα της διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια. Γιατί ακούγεται ως πολύ λογικό, ένας Πρόεδρος της Δημοκρατίας που απέτυχε σε όλα, ή σχεδόν σε όλα για να μην τον μηδενίζουμε, να απέτυχε και σε έναν από τους πρώτιστους στόχους που, διά στόματος «Μιλτή» λεχθέντος, είχε θέσει με την ανάδειξή του στην εξουσία.

Την με κάθε τρόπο και πάση θυσία επάνοδο του ποδοσφαιρικού παραρτήματος του κόμματός του στον δρόμο των επιτυχιών. Ο απολογισμός της συγκομιδής τροπαίων τραγικός, έτσι όπως και ο απολογισμός των πεπραγμένων της συνολικής διακυβέρνησης του. Ας μην τον αδικείς όμως κανείς, ειδικά οι φίλοι και οπαδοί της Ομόνοιας. Γιατί τουλάχιστον για την Ομόνοια προσπάθησε, το πάλεψε και με τα «είκοσι του νύχια». Γι’ αυτό και αξίζει του σεβασμού τους. Τον δικό μας σεβασμό τον έχει, τον κέρδισε με το σπαθί του. Respect στον Πρόεδρο Χριστόφια…

Η πενταετία του ΑΚΕΛ, η Ομόνοια και το respect στον Πρόεδρο Χριστόφια

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στην Κάτω Πάφο

Έπαυλη 3ων υπνοδ. στη Σωτήρα

Εμπορικό οικόπεδο στο κέντρο της Λευκωσίας

Εμπορικό χωράφι δίπλα στην υπεραγορά "Lidl"στα Λατσιά

Δειτε Επισης