«Οι φίλοι μου με φωνάζουν ‘το θαύμα’. Ζω χωρίς στομάχι και οισοφάγο»

06:52 - 16 Σεπτεμβρίου 2016

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Η συγκλονιστική περιπέτεια υγείας της 28χρονης Νάσιας Παπασάββα από τη Λεμεσό δικαίως απασχόλησε και εξακολουθεί να απασχολεί τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αφού δεν διδάσκεται πλέον μόνο σε φοιτητές ιατρικής στο εξωτερικό αλλά πολύ σύντομα πρόκειται να κυκλοφορήσει και σε βιβλίο στο Ισραήλ. Η απόφασή της να υποβληθεί πριν από μερικά χρόνια σε γαστρεκτομή για αισθητικούς λόγους παραλίγο να στοιχίσει την ίδια της τη ζωή. Ένα σοβαρό ιατρικό λάθος είχε σαν αποτέλεσμα να ζει σήμερα χωρίς στομάχι και οισοφάγο αλλάζοντας για πάντα τη ζωή της. Η ίδια, πιο δυνατή και συνειδητοποιημένη από ποτέ, βρίσκεται σήμερα στο πλευρό πολλών ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, κυρίως μετά από ιατρικά λάθη δίνοντάς τους δύναμη και κουράγιο. Σε συνέντευξή της στο Ρεπόρτερ, η Νάσια μιλά για τη μεγάλη περιπέτεια υγείας της, στέλνοντας σε όλους, και ειδικά στους νέους ανθρώπους που καταφεύγουν σε επεμβάσεις χωρίς να συντρέχουν σοβαροί ιατρικοί λόγοι, το δικό της μήνυμα…

«Ήθελα να χάσω κιλά»

Το 2009, ενώ βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη όπου σπούδαζε γαλλική φιλολογία, η Νάσια αποφάσισε ότι ήθελε να υποβληθεί σε λαμπαροσκοπική γαστροπλαστική Sleeve για σμίκρυνση στομάχου προκειμένου να χάσει τα περιττά κιλά που την ενοχλούσαν. Ποτέ δε φανταζόταν όμως αυτό που θα επακολουθούσε «Ήμουν 94 κιλά και ήθελα να αδυνατήσω. Στο νοσοκομείο κανονικά δεν μπορούσα να κάνω τη συγκεκριμένη επέμβαση. Υπάρχει όριο κιλών. Ο συγκεκριμένος γιατρός όμως στον οποίο αποτάθηκα, σε πολύ γνωστή κλινική της Λεμεσού, μου είπε ότι μπορούμε να προχωρήσουμε, αφού κατέβαλα και τις 7χιλιάδες ευρώ που απαιτούνταν. Είναι μια επέμβαση που γίνεται λαμπαροσκοπικά. Ωστόσο, αν ο κοπτοράπτης από το μηχάνημα κάνει κάποιο λάθος, μπορεί το στομάχι να μην κλείσει, να υπάρχει διαρροή που να οδηγήσει ακόμα και στο θάνατο. Αυτό έγινε δυστυχώς και στη δική μου περίπτωση. Τι κι αν ενημέρωσα το γιατρό μου από την πρώτη στιγμή ότι αισθανόμουν αδυναμία και έντονη δυσφορία; Εκείνος, με διαβεβαίωσε ότι όλα βαίνουν καλώς, ότι όλα τα συμπτώματα ήταν φυσιολογικά και να μην ανησυχώ παραλείποντας να μου κάνει την τελική εξέταση που εκ των υστέρων έμαθα ότι απαιτείται έτσι ώστε να διαπιστωθεί ότι η επέμβαση είναι επιτυχής χωρίς τυχόν διαρροή υγρών. Τρεις βδομάδες μετά λοιπόν, ενώ τον είχα ενημερώσει ξανά για τα διάφορα συμπτώματα που είχα, μου έδωσε την έγκρισή του να επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη για να συνεχίσω τις σπουδές μου, όπως και έκανα».

Ο εφιάλτης και οι λανθασμένες διαγνώσεις

Στη Θεσσαλονίκη η ζωή της Νάσιας κάθε άλλο παρά φυσιολογική ήταν. Η αδυναμία σε όλο της το σώμα σε συνδυασμό με το βήχα κάθε μέρα γίνονταν όλο και πιο έντονα. «Για τρεις μήνες, ήμουν σαν ζωντανή νεκρή στην Ελλάδα. Είχα πάθει σηψαιμία. Δεν μπορούσα να φάω. Η μόλυνση, εξαπλώθηκε, χτύπησε στο διάφραγμα και πήγε στους πνεύμονες. Δεν ήξερα ότι υπήρχαν τέτοιου είδους κίνδυνοι. Ήταν ένας ζωντανός εφιάλτης. Όλη μέρα ξάπλωνα, είχε υψηλό πυρετό, έπινα συνέχεια φάρμακα» εξηγεί. Με την επιστροφή της στην Κύπρο, άρχισε να υποβάλλεται σε μια σειρά από εξετάσεις προκειμένου να εξακριβωθεί τι ακριβώς συμβαίνει. «Ο γιατρός που μου έκανε την επέμβαση εξακολουθούσε να μην δίνει τη δέουσα προσοχή». Οι γιατροί, αναγκάζονται να της κατεβάσουν λάστιχο στον πνεύμονα έτσι ώστε να φεύγουν τα υγρά. Μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές ήταν αυτό που ανακάλυψε η μητέρα της. «Έτρωγα χορτόσουπα και η μητέρα μου είδε τα καροτάκια και τις πατάτες να βγαίνουν από το λάστιχο που μου είχαν τοποθετήσει οι γιατροί στον πνεύμονα. Αμέσως, στο νοσοκομείο σήμανε συναγερμός. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι συνέβαινε κάτι τέτοιο μέχρι που ζήτησαν να μου φέρουν χυμό ρόδι που είναι κόκκινο για να πιω για να σιγουρευτούν ότι όντως βγαίνει από το λάστιχο. Όταν διαπίστωσαν ότι το στομάχι μου ήταν όντως τρυπημένο, κάλεσαν αμέσως τους γονείς μου γνωστοποιώντας τους ότι η κατάσταση της υγείας μου ήταν πολύ δύσκολη και πως αν έμενα στην Κύπρο υπήρχε πιθανότητα να μην τα καταφέρω…"

Το κώμα, οι δυο ανακοπές και η μεταθανάτια εμπειρία

Με τη στήριξη του κράτους, η Νάσια μετέβη σε νοσοκομείο του Ισραήλ με σηψαιμικό σοκ. Η κατάστασή της ήταν κρίσιμη. Ο οργανισμός της απέβαλε το μόσχευμα που της είχαν τοποθετήσει και ακολούθως, έπαθε ανακοπή. «Αφού με επανέφεραν, μπήκα για τρεις μήνες στην εντατική σε πλήρη καταστολή. Για ένα μήνα βρισκόμουν σε κώμα ενώ ακολούθησε και δεύτερη ανακοπή. Εκεί, έμελλε να βιώσω κάτι πρωτόγνωρο. Ένιωσα τη ψυχή μου να βγαίνει από το σώμα μου και μια αίσθηση γαλήνης να με πλημμυρίζει. Ήταν απίστευτο το συναίσθημα. Θυμάμαι τη μορφή της Αγίας Αναστασίας. Με καθησύχασε ότι θα γίνω καλά. Δε θα ξεχάσω ποτέ μου αυτό που έζησα» εξομολογείται.

Χωρίς στομάχι και οισοφάγο

Τρεις μήνες μετά, και ενώ η οικογένεια και οι φίλοι της προσεύχονταν για ένα θαύμα, η Νάσια ξύπνησε, χωρίς όμως να έχει στομάχι και οισοφάγο τα οποία της αφαιρέθηκαν. Ωστόσο, οι γιατροί κατάφεραν να ενώσουν κομμάτι από το έντερό της αντικαθιστώντας όπως μπορούσαν τα όργανα που αφαίρεσαν. «Τα προβλήματα υγείας δυστυχώς δεν τέλειωσαν εδώ αφού στη συνέχεια δεν μπορούσα να περπατήσω. Για ενάμιση χρόνο οι μετακινήσεις μου γίνονταν είτε με τροχοκάθισμα είτε με μπαστουνάκι αφού το δεξί μου πόδι είχε πρόβλημα. Ένιωθα όμως μια απίστευτη δύναμη να πηγάζει από μέσα μου και η θέλησή μου για ζωή ήταν τόσο μεγάλη που δεν μου άφηνε περιθώρια να λυγίσω. Ακόμα κι όταν βρισκόμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι ενός χειρουργείου γνωρίζοντας ότι ο κόσμος γιόρταζε τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα δε λύγισα. Πάλεψα σκληρά για τη ζωή μου και την κέρδισα».

Οι φίλοι μου με φωνάζουν «το θαύμα»

Σήμερα η Νάσια είναι καλά στην υγεία της, πιο δυνατή από ποτέ και μ’ένα χαμόγελο μονίμως ζωγραφισμένο στο πρόσωπό της. «Κάνω ότι κάνει ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Μαγειρεύω, καθαρίζω, χορεύω. Το κυριότερο όμως είναι πως ξέρω πλέον ότι η ουσία της ζωής βρίσκεται αλλού. Αποδέχθηκα τον εαυτό μου όπως είναι κι αν γύριζα το χρόνο πίσω ποτέ δε θα κατέφευγα σε αισθητικές επεμβάσεις. Δυστυχώς δεν είμαι η μόνη. Δέχομαι καθημερινά μηνύματα από ανθρώπους που θέλουν και οι ίδιοι να μοιραστούν κάποια παρόμοια εμπειρία τους μαζί μου. Προσπαθώ όσο μπορώ να βοηθήσω έμπρακτα όποιον με χρειάζεται έχοντας πλέον αρκετή πείρα πάνω σε ιατρικά ζητήματα. Μετά απ’όλα όσα είδα και έζησα στη ζωή μου, το θεωρώ χρέος μου να στέκομαι δίπλα στους ομοιοπαθούντες συνανθρώπους μου στηρίζοντάς τους όπως μπορώ. Έζησα ακόμη και τον ρατσισμό λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζω γιατί δυστυχώς ο κόσμος παραμένει πολύ στενόμυαλος. Δεν λυγίζω όμως. Παρά το νεαρό της ηλικίας μου, οι εμπειρίες αυτές με σημάδεψαν και με άλλαξαν για πάντα. Μου έδιναν 1% πιθανότητες να ζήσω. Οι φίλοι μου με φωνάζουν «το θαύμα». Ο λόγος που τα μοιράζομαι όλα αυτά είναι γιατί και εγώ αν τα άκουγα όλα αυτά από μια άλλη κοπέλα, ίσως ποτέ να μην τολμούσα εκείνη την αισθητική επέμβαση. Πλέον αυτό που λέω σε όλες τις κοπέλες αλλά και τους άνδρες είναι να αποδεχθούν τον εαυτό τους όπως είναι και να τον αγαπήσουν όπως ακριβώς είναι» καταλήγει η Νάσια συγκινώντας όλους με τη δύναμη, το ψυχικό σθένος και τη θέλησή της για ζωή.

«Οι φίλοι μου με φωνάζουν ‘το θαύμα’. Ζω χωρίς στομάχι και οισοφάγο»

Ροη Ειδησεων

Εμπορικό γωνιακό οικόπεδο στο κέντρο της Λεμεσού

Τέσσερα οικιστικά οικόπεδα στην Ορόκλινη

Ημιτελές κτίριο στο Μαζωτό, €170,000

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Δειτε Επισης