Όταν τα αντίσκηνα γίνονταν αίθουσες διδασκαλίας...
12:24 - 12 Σεπτεμβρίου 2016

Όσο μεγαλώνουμε τόσο λιγότερα θυμόμαστε από το παρελθόν. Ξεχνούμε τα παιδικά μας χρόνια. Ξεχνούμε τις ωραίες και ξέγνοιαστες εποχές που ζήσαμε.
Οι στιγμές που αποτυπώθηκαν στο χαρτί είναι αυτές που έμειναν, και που και που, μας θυμίζουν τις υπέροχες αυτές εποχές. Κοιτάζοντας σχολικές φωτογραφίες αναπολείς και στεναχωριέσαι που δεν μπορείς να ξαναζήσεις τέτοιες στιγμές.
Όμως υπάρχουν και κάποιοι ανάμεσα μας που έζησαν στιγμές στα σχολικά τους χρόνια που δεν θα τις ξεχάσουν ποτέ. Όχι όμως ως μια καλή ανάμνηση, άλλα κάτι που δεν θα θελαν ποτέ να ζήσουν… Οι μαθητές που ξεριζώθηκαν από τον Αττίλα και έκαναν μάθημα στους προσφυγικούς καταυλισμούς.
Οι φωτογραφίες τους είναι πέρα για πέρα συγκλονιστικές. Μαθητές κάθονται σε πρόχειρα θρανία και καρέκλες, (από τούβλα και ξύλα) ενώ οι ζωγραφιές τους αποτυπώνουν τα όσα έζησαν κατά την Τουρκική εισβολή.
Επίσης βλέποντας κάποιος σχολικές φωτογραφίες θα αντικρίσει το βιοτικό επίπεδο της κάθε εποχής, τις αλλαγές στην μαθητική στολή, και την εξέλιξη της τεχνολογίας.
Όσον αφορά την μαθητική στολή η κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Για τις γυναίκες κύριο χαρακτηριστικό ήταν η φούστα και τα φορέματα, ενώ η λεγόμενη ποδιά εμφανίζεται σε αρκετές περιόδους.
Οι μεγάλες αλλαγές παρατηρούνται προς τα τέλη της δεκαετίας του 2000 όταν και εφόσον σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης επιτράπηκαν τα τζιν.
Οι έγχρωμες φωτογραφίες κάνουν την εμφάνιση τους στα τέλη της δεκαετίας του 80΄
Συγκλονιστική η ζωγραφιά στον πίνακα με ένα σπίτι, και από πάνω να γράφει "Πάλι κοντά σου θα γυρίσω"
Το Αρμένικο Σχολείο Ναρέκ στις 26/5/1988 επισκέπτεται τον πρόεδρο της Δημοκρατίας.