Εξαφανίστηκε αστυνομικός φάκελος με τα ευρήματα τροχαίου

 
Το τροχαίο συνέβη στις 9.10.2007 στη Λεωφόρο Τσερίου, στη Λευκωσία, όταν μοτοποδήλατο που οδηγούσε άνδρας από τη Σρι Λάνκα και στο οποίο επέβαινε η ομοεθνής σύζυγος του συγκρούστηκε με αυτοκίνητο που οδηγούσε Ελληνοκύπρια, με αποτέλεσμα η 30χρονη, τότε, γυναίκα από τη Σρι Λάνκα να τραυματιστεί σοβαρά στο αριστερό πόδι.
 
Η απώλεια του φακέλου έγινε γνωστή μέσα από την πρόσφατη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αγωγή με Αρ. 4003/09 που είχε καταχωρήσει η συνεπιβάτιδα του μοτοποδηλάτου εναντίον της οδηγού του αυτοκινήτου, ζητώντας γενικές και ειδικές αποζημιώσεις και άλλες συναφείς ζημιές, τις οποίες υπέστη συνεπεία του τροχαίου ατυχήματος.
 
Σύμφωνα με τη συνοπτική έκθεση της Αστυνομίας, η οποία ετοιμάστηκε με βάση τον ποινικό φάκελο, «ο οποίος έχει καταστραφεί», όπως αναφέρεται στην απόφαση του Δικαστηρίου, η οδηγός του αυτοκινήτου εισήλθε από χωμάτινο δρόμο στην Λεωφόρο Τσερίου με κλίση δεξιά για να κατευθυνθεί προς Τσέρι με αποτέλεσμα να συγκρουστεί με το μοτοποδήλατο το οποίον εκινείτο από δεξιά.
 
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, στην έκθεση επισυνάπτεται ακριβές αντίγραφο του σχεδίου που απεικονίζει τη σκηνή του ατυχήματος και το οποίο ετοίμασε ο εν λόγω Αστυφύλακας για σκοπούς του ποινικού φακέλου «βασιζόμενος σε ευρήματα από την επίσκεψη του στο χώρο του ατυχήματος και από μαρτυρίες που έλαβε από τους ενεχόμενους οδηγούς και τη συνεπιβάτιδα του μοτοποδηλάτου».
 
Σημειώνεται επίσης ότι «το σχέδιο αυτό δεν είναι αυτό που υπεδείχθη στους οδηγούς. Είχε υποδειχθεί ένα πρόχειρο σχέδιο, το οποίο υπέγραψαν και οι δύο οδηγοί».
 
Αντεξεταζόμενος από τη συνήγορο της Εναγόμενης και σε ερώτηση κατά πόσον έχει καταγράψει τις ορατότητες, ο Αστυφύλακας, ο οποίος παρουσιάστηκε στην υπόθεση ως μάρτυρας, ανέφερε ότι είναι εκπαιδευτής διερεύνησης δυστυχημάτων και όταν συμπληρώνει ένα φάκελο πάντοτε καταγράφονται οι ορατότητες. “Δυστυχώς, όμως ο φάκελος έχει απωλεσθεί», αναφέρει συγκεκριμένα η απόφαση του Δικαστηρίου.
 
Ο Αστυφύλακας είπε επίσης ενώπιον του δικαστηρίου ότι το ατύχημα συνέβηκε σε ώρα αιχμής (07.15 π.μ.) κατά την οποία η κυκλοφορία ήταν πυκνή και πως δεν θυμόταν αν υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες στη σκηνή. Ο μάρτυρας δεν θυμόταν να είχε καταγράψει ισχυρισμό της Εναγόμενης ότι το μοτοποδήλατο προσπερνούσε σειρά οχημάτων, όπως δεν θυμόταν να πει αν υπήρχε υψομετρική διαφορά από το χωμάτινο δρόμο και τη λεωφόρο «κάτι που μπορεί να επηρέαζε την ορατότητα».
 
Δεν θυμόταν, επίσης, εάν ο χωμάτινος δρόμος από τον οποίο εξήλθε η οδηγός του αυτοκινήτου χρησιμοποιήθηκε και από άλλα αυτοκίνητα όταν ήταν εκεί για τη διερεύνηση. Ανέφερε επίσης ότι επιθεώρησε τις ζημιές των οχημάτων αλλά δεν θυμόταν να πει ακριβώς. Ανέφερε πάντως ότι ο καιρός ήταν αίθριος και η άσφαλτος ξηρή.
 
Ο Δικαστής, στην απόφαση του, αναφέρει ότι ο μάρτυρας του έκανε θετική εντύπωση υπό την έννοια ότι προσήλθε στο Δικαστήριο με σκοπό να πει την αλήθεια. «Η μαρτυρία του όμως σε πολλά σημεία παρουσίαζε κενά που οφείλονταν κυρίως στο γεγονός ότι ο ποινικός φάκελος ο οποίος σχηματίστηκε έχει απολεσθεί με αποτέλεσμα να μην μπορεί να φρεσκάρει τη μνήμη του.
Συνεπώς η βοήθειά του προς το Δικαστήριο ήταν περιορισμένη», όπως σημειώνεται.
 
Η οδηγός του αυτοκινήτου προσάχθηκε σε δίκη με τις κατηγορίες της οδήγησης χωρίς τη δέουσα προσοχή και φροντίδα και της παραβίασης σήματος τροχαίας και συγκεκριμένα της παραβίασης της άσπρης συνεχόμενης γραμμής ευρισκόμενη κατά μήκος του μέσου της Λεωφόρου Τσερίου.
 
Σύμφωνα με την απόφαση, για το τροχαίο που αφορά η παρούσα αγωγή, η οδηγός του αυτοκινήτου κατηγορήθηκε σε Ποινικό Δικαστήριο όπου παραδέχτηκε ενοχή σε κάποιο αδίκημα (χωρίς να αναφέρει σε ποιο) και της επιβλήθηκε ποινή προστίμου και βαθμοί ποινής. Σε ερώτηση αν παραδέχτηκε την ευθύνη του δυστυχήματος στο Ποινικό Δικαστήριο απάντησε καταφατικά.
 
Το Επαρχιακό Δικαστήριο, ωστόσο, έκρινε ότι κάτω από τα δεδομένα της παρούσας περίπτωσης δεν ενήργησε αμελώς και η συμπεριφορά της στον δρόμο δεν ήταν αντίθετη με αυτή ενός σώφρονα και λογικού οδηγού. «Στο σημείο αυτό αναφέρω ότι δεν αποδίδω καθόλου σημασία στο γεγονός ότι η εναγόμενη παραδέχτηκε ποινική κατηγορία αμελούς οδήγησης που της προσάφθηκε σε σχέση με το επίδικο ατύχημα. Και τούτο επειδή καθώς έχει νομολογηθεί (βλ. Πουρίκκος v. Βασιλείου(1993) 1 Α.Α.Δ. 256) σε αστική δίκη, η αποδεικτική σημασία της παραδοχής ενοχής στην ποινική υπόθεση θα πρέπει να αποτιμηθεί σε συνάρτηση προς τα γεγονότα που θεωρήθηκαν ότι στοιχειοθετούν το αδίκημα».
 
«Στην προκειμένη περίπτωση, όχι μόνο τα γεγονότα που στοιχειοθετούσαν το αδίκημα έχουν τεθεί ενώπιον αλλά ούτε και το κατηγορητήριο της σχετικής υπόθεσης για να είμαι σε θέση να γνωρίζω στη βάση ποιων γεγονότων στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία που παραδέχθηκε η εναγόμενη και ακολούθως να προβώ σε αποτίμηση της αποδεικτικής αξίας της παραδοχής της», προστίθεται.
 
Ο Δικαστής σημειώνει επίσης ότι το γεγονός ότι η οδηγός του αυτοκινήτου εξήλθε από μη εγγεγραμμένο δρόμο δεν συνεπάγεται από μόνο του αμέλεια , εκτός αν η παράβαση αυτή, συνδυαζόμενη με άλλα γεγονότα και περιστάσεις οδηγεί σε τέτοια κατάληξη.

Αναφέρει επίσης ότι δεν είναι η ενέργεια της εναγόμενης να εξέλθει από το χωμάτινο δρόμο που οδήγησε στην πρόκληση του ατυχήματος. «Κρίνω ότι στην παρούσα περίπτωση», σημειώνει, “η γενεσιουργός αιτία της επίδικης σύγκρουσης είναι η έλλειψη παρατηρητικότητας και εγρήγορσης του οδηγού του μοτοποδηλάτου και η παράλειψη του να ελαττώσει ταχύτητα και/ή να προβεί σε οιονδήποτε ελιγμό προς αποφυγή της σύγκρουσης παρά το ότι είχε το χρόνο και το χώρο να αντιδράσει”.
 
Ο Δικαστής της υπόθεσης έκρινε ότι η οδηγός του αυτοκινήτου ουδεμία ευθύνη φέρει για την πρόκληση του επίδικου δυστυχήματος και πως «δεν μπορεί να υπάρξει άλλη κατάληξη πέραν από την απόρριψη της αγωγής» με έξοδα υπέρ της οδηγού του αυτοκινήτου και εναντίον της γυναίκας από τη Σρι Λάνκα.
 
Η απόφαση του Δικαστηρίου αναφέρει επίσης ότι «στις 27.1.2014 όλα τα μέρη της διαδικασίας συμφώνησαν ότι το ποσό των γενικών αποζημιώσεων επί πλήρους ευθύνης ανέρχεται στο ποσό των €30,000 με νόμιμο τόκο από 1.1.2011» ως επίσης ότι στις 20.1.2016 και ενώ η υπόθεση βρισκόταν στο στάδιο της ακρόασης, ο συνήγορος της Ενάγουσας με δήλωση του ενώπιον του Δικαστηρίου απέσυρε οποιαδήποτε απαίτηση σε σχέση με ειδικές αποζημιώσεις «Απομένει επομένως η εξέταση του ζητήματος της ευθύνης», αναφερόταν στην απόφαση του Δικαστηρίου.

 

ΚΥΠΕ