Τραγωδία ΗΛΙΟΣ: "Έχασα μάνα, πατέρα και αδελφή- Πενιχρή η στήριξη της πολιτείας"
08:58 - 14 Αυγούστου 2016
Έντεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποφράδα μέρα της συντριβής του Boeing 737 της κυπριακής αεροπορικής εταιρείας Helios που έστειλε στο θάνατο 121 ψυχές. Για κάποιους ανθρώπους, η 14η Αυγούστου, αποτελεί τη χειρότερη μέρα της ζωής τους. Ένας εξ αυτών, είναι ο Κώστας Χρυσάνθου. Εκείνη τη μέρα, η οικογένειά του ξεκληρίστηκε. Έχασε τη μητέρα, τον πατέρα και την αδελφή του.
«Στο Γουδί κατάφερα ν’ αναγνωρίσω μόνο την αδελφή μου. Η αναγνώριση του πατέρα μου έγινε με τη μέθοδο DNA, ενώ τη μητέρα μου δεν τη βρήκα ποτέ» εξομολογείται στο Ρεπόρτερ. Στη συνέντευξή του, ο Κώστας, δεν παραλείπει να αναφερθεί και στη στήριξη της πολιτείας προς τους συγγενείς των θυμάτων της Ήλιος όλα αυτά τα χρόνια, την οποία χαρακτήρισε πενιχρή ως ανύπαρκτη.
Πέρασαν 11 χρόνια από την αεροπορική τραγωδία της ΗΛΙΟΣ. Τι θυμάσαι απ’ εκείνη τη μέρα;
Ήταν 14 Αυγούστου του 2005, όταν ο «Ήλιος» έκοψε τόσο άδικα το νήμα της ζωής 121 ανθρώπων. Της σύγκρουσης του αεροσκάφους ακολούθησαν στιγμές αρχαίας τραγωδίας. Συγγενείς, τρέχαμε σε απόγνωση στο αεροδρόμιο Λάρνακας για να μάθουμε αν οι δικοί μας άνθρωποι βρίσκονταν ανάμεσα στα θύματα. Ολόκληρη η Κύπρος βυθίστηκε στα μαύρα. Η εικόνα τραγική. Ψυχολόγοι έσπευδαν στους χώρους του αεροδρομίου για να στηρίξουν τους συγγενείς. Τουλάχιστον δέκα οικογένειες ξεκληρίστηκαν, ενώ πολλά παιδιά έχασαν και τους δύο γονείς τους. Από τους συνολικά 121 νεκρούς, οι 22 ήταν ανήλικα παιδιά. Ακολούθησε θρήνος και οδυρμός, ενώ αρκετοί από εμάς τους συγγενείς βρήκαμε τη δύναμη να μεταβούμε στην Αθήνα για το μακάβριο έργο της αναγνώρισης των δικών μας ανθρώπων. Εγώ είχα χάσει τους γονείς μου και τη μεγαλύτερη αδελφή μου. Στο Γουδί κατάφερα ν’ αναγνωρίσω μόνο την αδελφή μου. Η αναγνώριση του πατέρα μου έγινε με τη μέθοδο DNA, ενώ τη μητέρα μου δεν τη βρήκα ποτέ. Ακολούθησαν οι ταφές των αγαπημένων μου προσώπων. Αρχικά έγινε η ταφή της αδελφής και ύστερα των γονιών μου, με ένα κενό φέρετρο στο οποίο τοποθετήθηκαν προσωπικά αντικείμενα της μητέρας μου.
Πώς βίωσες το χαμό τριών αγαπημένων προσώπων;
O άδικος χαμός τους μου προκάλεσε ανείπωτο πόνο, θλίψη, δάκρυ. Στην αρχή δεν μπορούσα να πιστέψω τι είχε συμβεί. Μου φαίνονταν όλα σαν ψέμα, σαν ένα κακό όνειρο. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η στιγμή που αποχαιρετούσαμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τους ευχόμασταν «καλό ταξίδι» θα ήταν και η τελευταία που τους βλέπαμε. Τίποτε δεν προμήνυε το κακό που θα μας έβρισκε εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό. Παρόλα αυτά όμως έπρεπε να φανώ δυνατός και να σταθώ στα πόδια μου για το δύσκολο έργο της ταυτοποίησης και της ταφής των αγαπημένων μου. Έπρεπε να βρω τη δύναμη να στηρίξω τις αδελφές μου, το γαμπρό μου και τα παιδιά της αδελφής μου.
Ποιοι ήταν οι άνθρωποι που χάθηκαν;
Οι γονείς μου ήταν ο Σωτήρης Χρυσάνθου 65 ετών και η Ανδριανή Χρυσάνθου 63 ετών από τη Μοσφιλωτή. Διατηρούσαν υπεραγορά στο χωριό. Μαζί τους ταξίδευε και η μεγαλύτερη αδελφή μου Μαίρη Γεωργίου, 42 ετών κάτοικος Μοσφιλωτής. Άφησε πίσω της το σύζυγό της και τους δύο γιους της.
Πιστεύεις ότι οι κυβερνήσεις έπραξαν όλα όσα όφειλαν προς τους συγγενείς ή δόθηκαν υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν;
Όπως φάνηκε, μετά τη δημοσιοποίησή του, το πόρισμα Καλλή απέδιδε ποινικές ευθύνες όχι μόνο στα πέντε πρόσωπα που κάθισαν στο εδώλιο του Κατηγορουμένου αλλά σε συνολικά δώδεκα πρόσωπα, εκ των οποίων οι επτά, ήταν στελέχη του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας. Παρόλες τις ευθύνες και υποσχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας βλέπουμε ότι δεν τήρησαν τις υποσχέσεις που έδωσαν αλλά αντίθετα προχώρησαν και σε κούρεμα καταθέσεων. Η πολιτεία θα έπρεπε να βρίσκεται πολύ πιο κοντά στα ορφανά και να δείξει με πράξεις τη συμπόνια της , ειδικότερα σήμερα που η οικονομική κρίση μαστίζει τον τόπο μας.
Πώς σχολιάζεις τις καταδίκες;
11 χρόνια μετά, μπορεί κάποιοι να καταδικάστηκαν, ωστόσο το εξαγοράσιμο της ποινής τους και η τροπή που πήρε η υπόθεση- με τα διάφορα κενά και όχι μόνο-είναι φυσικό να αφήνουν μια αίσθηση οργής, πικρίας και απογοήτευσης στους συγγενείς. Ο πόνος ανεξίτηλος, οι μνήμες άσβεστες και αυτοί που έπρεπε να τιμωρηθούν έχουν εξαγοράσει την ποινή τους και ζουν και βασιλεύουν και κάποιοι άλλοι δεν τιμωρήθηκαν καθόλου. Το μόνο που μας απομένει πλέον είναι να κοιτάξουμε μπροστά, να στηρίξουμε τα παιδιά που έμειναν πίσω και να θυμόμαστε τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Όσο η μνήμη τους μένει άσβεστη, τόσο θα ζουν στις καρδιές όλων μας.
Υπήρξαν συγγενείς που δήλωσαν δημόσια ότι η τραγωδία στο Μαρί «επισκίασε» αυτή της ΗΛΙΟΣ η οποία ξεχάστηκε από την πολιτεία. Συμφωνείς με αυτή τη θέση;
Πρόκειται για δύο πολύνεκρες τραγωδίες που έπληξαν τον τόπο μας και άφησαν πίσω τους πόνο, δάκρυ και ορφάνια. Είτε λέγεται έκρηξη «Μαρί» είτε ατύχημα «Ήλιος» χρειάζεται άμεση κυβερνητική παρέμβαση καθώς και συνολική αλλαγή της στρατηγικής στη συμπεριφορά και στη στήριξη των ανθρώπων που τους χτύπησε αλύπητα η μοίρα, προκειμένου να λυθούν άμεσα όλα τα θέματα που τους ταλαιπωρούν.
Ροη Ειδησεων
Πριν 0 λεπτά | Entertainment
#SuperWeekend αφιέρωμα στον μουσικοσυνθέτη Γιώργο Θεοφάνους!Πριν 0 λεπτά | ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Οι παρεμβάσεις της Άγκυρας στα κατεχόμενα, οι υποψίες για deal και η αντίδραση ΤατάρΠριν 0 λεπτά | POLICE REPORTER
Στο τραπέζι ΤΟΜ και βουλευτές για την ανάκληση των αερόσακων Takata-Διαβουλεύσεις επί της πρότασης ΝόμουΠριν 0 λεπτά | POLICE REPORTER
Αδυναμία στην πρόληψη για τους βανδαλισμούς σε μαθητικά λεωφορεία, εμπόδια στην τοποθέτηση καμερώνΠριν 0 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Μπαίνει στο χορό και η Ελεγκτική για την ρήξη στην Υγεία-Σε αδιέξοδο για τα οικονομικά κριτήριαΠριν 7 ώρες, 41 λεπτά | POLICE REPORTER
Έλεγαν έκαναν έρευνες αλλά ήταν νεκρή στην ίδια της την πολυκατοικία-Εκτεθειμένο το ΤΑΕ Λεμεσού, σωρεία ερωτημάτωνΠριν 7 ώρες, 52 λεπτά | ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
Αυτοί είναι οι μαγικοί αριθμοί που χαρίζουν πάνω από 1 εκ. ευρώ στο Τζόκερ
